In het weekend van 13 en 14 september 2014 waren wij naar Texel getogen. In dit weekend werd op zaterdag 13 september rondje Texel gelopen, een tocht van 60 km. 11 keer had ik deze tocht al gelopen en als het met de conditie meezat, dan had ik deze tocht voor de 12e keer willen lopen. Maar de conditie was er bij lange niet. Sinds 14 februari had ik eenmaal een 40 km tocht gelopen en verder alleen maar kortere afstanden. Maar niet getreurd. Er waren nog andere mogelijkheden. Een daarvan was om een traject van het Noord Holland pad te lopen. Dit pad begint op Texel in De Cocksdorp en eindigt in Huizen.
De Cocksdorp heette aanvankelijk "Nieuwdorp" of gewoon in het Tessels "Durrep’". Later omgedoopt tot De Cocksdorp: ter ere van de initiatiefnemer van de droogmakerij, de Vlaamse koopman, reder en projectontwikkelaar Nicolaas de Cock.
Nadat wij op vrijdag naar Texel waren afgereisd en waren neergestreken in de plaatselijk Stayokay reden we op zaterdag 13 september 2014 met de bus in 50 minuten naar het beginpunt van het Noord Holland pad. We stapten uit bij bushalte "Reddingboot". Hier vandaan was het 250 meter lopen naar het beginpunt van de wandeling. Het begon meteen al heel mooi met een grasdijk. Iets minder mooi waren de uitwerpselen van de schapen die lang niet allemaal omzeild konden worden. Bij monument Deltawerken (De Schicht) hadden we op een bankje een rust. Hier kwam net een man van de organisatie van de 60 km langs om een markering duidelijker te plaatsen. De markering werd met geelkleurige linten verzorgd, maar dit lint was naar beneden gezakt. We maakten nog een praatje met de man en vertelden dat ik de tocht in het verleden 11 maal had gelopen en Coos 9 maal.
De Schicht: nadat de hele waddendijk op 'Deltahoogte' was gebracht besloot het toenmalig Waterschap Texel begin jaren ’80 een herinneringsmonument te laten maken door de Texelse tekenaar en schilder Harry Tielemans, ter herinnering aan de in 1958 begonnen Deltawerken. Zijn grootse kunstwerk lijkt op een verstilde bliksemschicht en wordt dan ook wel ‘De Schicht’ genoemd - maar het moet het silhouet van de waddendijk voorstellen.
Even liepen we op de Stengweg, een asfaltweg met autoverkeer, maar na 50 meter werd deze weer verlaten. Nu liepen we over graspaden langs weilanden. Bij IJsboerderij Labora kwamen we op de Hollandseweg uit. Echter, vlak voor de asfaltweg liep ons pad door het weiland. Verderop liepen we om een bouwvallige boerderij heen. We kwamen weer vlak voor de Hollandseweg uit en liepen parallel aan de weg door een weiland, het weiland uit. We kruisten de Hoofdweg. Nu troffen we een aangename verrassing. Langs de kant van de weg was een "Rust wat"-locatie bij een woonhuis geïnstalleerd. We zetten hier twee koppen koffie en we konden er een koekje bij nemen. We konden zelf bepalen hoeveel we ervoor wilden betalen. We besloten voor elke kop koffie 1 euro te geven.
Aan het einde van het verlengde van de eerder genoemde Hollandseweg kwamen we bij het Eijerlandskanaal uit. Met een touwtrekpontje, waar maximaal 4 personen op mochten, voerden we naar de overkant van het kanaal. Nu liepen we ruim 6 km langs het Eijerlandskanaal, voornamelijk over grasdijken met grazende en poepende schapen.
Bij huize Eijerlands-end verlieten we de grasdijk. Over de Zaandammerdijk kwamen we bij de Westerkolk, waar we omheen liepen. Nu was het niet ver meer naar De Waal. Hier was het einde van de eerste etappe. Met de bus reden we terug naar Den Burg.
We brachten daar nog een bezoek bij AH om de vochtachterstand in te halen. Daarna wilden we bij bakker Timmer nog een paar lekkere Latte Macchiato's nuttigen. Maar rond sluitingstijd kwamen we voor een gesloten deur te staan. Daarop liepen we naar café/restaurant de 12 Balken. Toen wij 12½ jaar getrouwd waren, hebben we hier in het verleden heerlijk gedineerd. De Latte Macchiato smaakte er ook goed. Daarna liepen we terug naar de Stayokay en dineerden daar ook.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
|
