Op dinsdag 7 januari 2014 organiseerde OLAT de jubileum tocht vanuit Sint-Oedenrode ter gelegenheid van het 15 jarig bestaan van "Wandelen op Dinsdag" (WOD). De start was vanuit de Vresselse Hut.
Natuurpoort De Vresselse Hut maakt onderdeel uit van het netwerk van Brabantse Natuurpoorten. Een Brabantse Natuurpoort is het startpunt om de natuur te ontdekken, te ontspannen of lekker actief buiten te zijn
Een Brabantse Natuurpoort ligt in een prachtige, groene omgeving, heeft een horecagelegenheid, ligt aan het fiets- en wandelroutenetwerk, biedt informatie over het natuurgebied, is startpunt voor verschillende (thema) routes en heeft een parkeervoorziening.
Even na 10 uur begaven wij ons op pad. Overwegend door bosgebied van het Vresselse bos was op 5 km de eerste rustpost. Deze was gelegen in Hoeve Strobol. Vanwege het 3e lustrum van WoD (wandelen op dinsdag bij de OLAT) was er wat speciaals georganiseerd.
De hoeve was heel gezellig ingericht met allemaal oude dingen. We kregen hier koffie en naar keuze een hele of halve appelflap. Daarna waren er verschillende toespraken. Een wandelaar vertelde een aantal anekdotes. De voorzitter van OLAT was speciaal voor deze gebeurtenis gekomen voor een korte toespraak. Toen we dachten dat alle toespraken afgelopen waren, stond de oudste deelnemer (84 jaar) op en vond dat hij ook wat moest zeggen. Wat de meeste indruk op ons maakte was dat hij vertelde dat hij bij de start door zo weinig vrouwen was gezoend vanwege het nieuwe jaar. Meteen stonden er een aantal vrouwen op en voegden zijn woord bij hun daad. Meer dan 20 vrouwen deed hier aan mee.
De voorouders van de huidige eigenaar van Hoeve Strobol werkten, leefden, overleefden en beminden. Onder erbarmelijke of vermogende omstandigheden, steeds zoekend naar verbetering. Hoeve Strobol, bezit een arsenaal aan zeldzame nostalgische aandenkens uit het dagelijkse leven: doeltreffend in hun eenvoud. Alle museumonderdelen waaronder tractoren, automobielen, ambachtelijk gereedschap en huishoudelijk gerei, werden gerestaureerd met inzicht, liefde en zorg voor traditie.
Hoeve Strobol verwelkomt mannen, vrouwen en kinderen voor een terugblik in een andere wereld. Heldere informatie en leuke anekdotes nemen bezoekers mee op een zwerftocht langs herinneringen. Naast 800 vierkante meter traditie tonen gezellige ouderwetse themadagen hoe vorige generaties oogstten, brood bakten of koffie brandden.
Omringd door een schitterend Brabants natuurgebied is Hoeve Strobol méér dan een museum. De hoeve, de entree en het warme onthaal tekenen niet alleen de oeroude Brabantse leefwijze maar ook de Brabantse gemoedelijkheid.
We vervolgden ons pad weer en staken de Lieshoutseweg over. Nu dwaalden we een tijdlang door de Dommelsebeemden. Voordat de Lieshoutseweg te Nijnsel opnieuw werd bereikt, liepen we nog langs de sterk meanderende Dommel. In Nijnsel was de grote rust in American Diner Highway 51 (voorheen D'n Inloop) met uitzicht op de RK Antonius van Padua kerk. Voor het cafetaria stond een oude Ford Fairlane uit 1955. Aan de achterzijde van het cafetaria was nog een fraaie muurschildering. Binnen gingen nog twee kaarten met beterschapwensen rond voor Antoinet en Coby. We wensen hen een spoedig herstel toe en kijken uit hen weer te ontmoeten op ons wandelpad.
Het cafetaria is helemaal op de Amerikaanse toer! Highway 51 heeft een kleurrijk Amerikaans interieur. Op de vloer is een deel van de Amerikaanse landkaart geschilderd met alle bekende plaatsnamen en de verbindende highways met hun typische aanduidingen. En natuurlijk ontbreekt de echte jukebox en flipperkast niet.
Over het Bakkerpad en het Hooibeemdenpad werd de Dommel weer opgezocht. We kwamen op de Vresselseweg uit, de weg waaraan de start en dus ook finish ligt. Maar we hadden nog te weinig km's gemaakt. Op de hoek van de Vresselseweg met de Hazenputten zagen we rondom een huis talrijke beesten waaronder een kangoeroe, een zebra en een kameel.
We zetten nu koers naar natuurgebied Hazenputten, een bosgebied met talrijke kleine vennetje en een groot ven. De wandeling ging naadloos over in een traject door, opnieuw, het Vresselse bos. We kwamen weer op de Vresselse weg uit die we even volgden. En opnieuw volgde een traject door bos en heide van de Vresselse Akkers. Ook kwamen we opnieuw langs de Dommel.
Het Vressels Bos is gelegen op een stuifzandrug van ruim 250 hectare. Midden in het Vressels Bos ligt vennengebied de Hazenputten. Wie nu door het Vressels Bos wandelt zal zich maar moeilijk kunnen voorstellen dat hier in de vorige eeuw nauwelijks een boom te bekennen was. Het gebied bestond grotendeels uit zandverstuivingen en heide. Aan de randen van het gebied woonden boeren die veel last hadden van het stuifzand. Om de akkers te beschermen werd daarom besloten de stuifzanden te bebossen. In die tijd werden vrijwel uitsluitend naaldhoutsoorten toegepast.
Het hedendaagse beheer door Staatsbosbeheer richt zich meer op het verkrijgen van een meer gevarieerd bosbeeld, met ondermeer inlandse eik, linde en beuk. Om te voorkomen dat de in het bosgebied gelegen Hazenputten verdrogen, wordt concurrerende beplanting rondom de vennen verwijderd. Het gebied rondom de vennen wordt begraasd door Schotse Hooglanders. Bijzondere vegetatie komt vooral rondom de vennen voor. Het gebied kent een rijke vogelpopulatie waaronder de geelgors, het goudhaantje maar ook de buizerd, havik en zwarte specht.
3½ km voor het einde gebeurde iets vervelends met mij dat gelukkig goed afliep. We hadden een korte staande rust gehad. Ik had mijn heuptasje, waar aan de riem de gesp voor mijn GPS zit, verdraaid om een paar boterhammen te pakken.
Ik raakte aan de praat en toen ik een hap wilde nemen liep de groep weer verder. 100 meter verderop kwam ik erachter dat de gesp van de riem van mijn heuptasje was verdwenen. Ik besloot de 100 meter terug te lopen en gelukkig vond ik de gesp, met moeite, terug. De wandelgroep was inmiddels uit het zicht verdwenen. Toch lukte het mij na een km weer bij de groep aan te sluiten.
Het was weer een mooi tocht geworden. Bij de finish konden we nog een flesje fris en een mars of snikkers krijgen. We willen de organisatie en de parkoersarchitect hartelijk danken voor deze tocht. Het was de hele dag droog gebleven met een maximumtemperatuur van 13 graden.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven in dit verslag staan.
| |
