Sallandse Wandel vierdaagse, 25 oktober 2013, de dag van Heeten

Het was alweer de laatste wandeldag van de Sal­land­se Wandel Vierdaagse. Opnieuw startten we om 8 uur om niet in het donker te hoeven lopen. Raalte werd in oostelijke tot zuidoostelijke rich­ting ver­la­ten. Na de woonhuizen dwaalden we door het niet bepaald interessante in­dus­trie­ge­bied van Raalte. Na het buitengebied van Mariënheem lie­pen we noordelijk langs na­tuur­ge­bied Het Boe­te­le­veld. Bij sporthal Sprengendal te Haarle was de eerste rust.

Wil je weten hoe een groot deel van Salland er tot eind 19e eeuw uitzag? Wandel dan eens door het Boe­te­ler­veld. Laarzen of waterdichte schoenen mee. Het kan er erg nat zijn. Het Boe­te­ler­veld is het enige overgebleven natte heidegebied in Salland. Een uniek gebied voor Nederland. Tijdens een wandeling ervaar je ruimte en diepe rust. Het open heide- en veengebied met zo’n 15 poelen wordt langs de randen omsloten door kleine bosjes. Door de bijzondere omstandigheden van nat en schraal herbergt het Boe­te­ler­veld veel bijzondere planten en dieren. Zo doen bijzondere soorten als de nachtorchis, brede orchis en het melkviooltje het hier goed.

Op je pad kun je zomaar Schotse Hooglanders tegenkomen. Zij helpen met het beheer van de natte en vergraste heide. Ze eten pijpestrootje, gras dat de heide overwoekert. Wanneer je de koeien met rust laat, laten ze jou ook met rust.


Na deze rust vervolgden we ons pad door Haarle naar bosgebied Sprengenberg. Toen ik mijn petje uit mijn heuptasje wilde halen, kwam ik erachter dat ik mijn heuptasje in de sporthal had laten liggen. In mijn heuptasje zat ook mijn lunch (12 bruine boterhammen) en mijn mobieltje. Daarop liep ik de 1600 meter terug. Al met al kostte mij dat zo'n 40 minuten extra wandeltijd.

Nadat we weer in het Sprengenberg bosgebied wa­ren gekomen, voerde de route ook langs een hei­de­veld. Inmiddels lie­pen we dan toch nog door een deel van Nationaal Park De Sallandse Heu­vel­rug. Na buurtschap Helhuizen werd een volgende rust be­reikt bij Kinderboerderij Dondertman te Hol­ten.

Na deze rust kwamen we spoedig bij de N332 en volgde deze een halve km. Daar was een geschikte oversteek. We lie­pen onder Espelo langs naar Okkenbroek. Bij een buurtsuper kochten we een liter jus d'orange. Nu werd koers gezet naar Heeten. Volgens de informatie van de organisatie zou het hier een groot feest zijn. Wij konden hier eigenlijk niet meer echt rusten omdat men bezig was met het afbreken van de feesttent.

Langs het Overijsselskanaal werd Raalte weer be­reikt. Bij de finish stond de muziekversterker op het maximum. Omdat wij niet van dat lawaai hou­den, besloten we snel te vertrekken. We hadden van dinsdag t/m donderdag gebruik gemaakt van het aangeboden diner voor 4 munten (€ 7,25) maar deze laatste dag zagen we dat diner niet zitten vanwege het lawaai (door velen muziek genoemd). In de buurt van ons o­ver­nach­ting­a­dres was een pan­nen­koe­ken­res­tau­rant waar we nu gegeten heb­ben.

Toen we ons hadden opgegeven voor deze vier­daag­se hadden we gedacht, dat we elke dag een route door de Sallandse Heu­vel­rug zouden lopen. Maar het blijkt dat Raalte een eind af ligt van de Sallandse Heu­vel­rug. We vonden dat de routes teveel over verharde wegen voerde. Wel waren dit veelal verkeersarme wegen. Vaak waren het ook lange rechte wegen. Wij houden meer van onverharde wegen en paden. De organisatie van de Sallandse vierdaagse zit echter prima in elkaar. Alle vrijwilligers zijn enthousiast en aardig. Er deden dit jaar 3806 verschillende wandelaars mee voor 1, 2, 3 of 4 dagen.

Henri Floor