Op zondag 15 september 2013 vervolgden wij het Westerborkpad vanaf station Meppel. Na het standbeeld van Vrouwe Fontana liepen we de Stationsweg in. Langs de kant van de weg stonden enige oude karakteristieke huizen. Aan het einde van de Stationsweg sloegen we voor een standbeeld af de Zuideinde op. Langs de gevel van huizen langs de Keizersgracht waren oude reclames aangebracht. Bij een grote kerk sloegen we af. We hoorden kerkgezang uit de kerk komen. Bij De Wheem stond een standbeeld van de Stadsomroeper.
Na een Joods gedenkteken werd het centrum van Meppel verlaten. We liepen onder de spoorlijn door en volgden daarna de Gasgracht. Na onderdoorgang van de A32-snelweg en kruising van nog twee verkeerswegen werd de bebouwde kom van Meppel verlaten. We kwamen uit bij de Hoogeveensche Vaart en volgden deze tot aan Rogat. Bij de sluis hadden we een rust op een bankje. We hadden hier trouwensde keus uit drie bankjes. Door buurtschap Broekhuizen werd de spoorlijn weer bereikt.
Koekange werd bereikt. Langs de Koekangersdwarsweg stond voor een huis tonnen te koop. Na het kerkje van Koekange werd de Dorpsstraat bereikt. We hadden zin in een goede rust en keken of we iets geschikts vonden. In een zijstraat stond een groot bord van Vitesse. We liepen naar dit sportpark. Het toegangshek was geopend, maar de kantine was dicht. Op een paar honderd meter afstand hoorden we geluiden van sporters. Maar we hadden geen zin om daar naar toe te lopen omdat we daar geen rustmogelijkheid verwachten. Op dat moment scheen de zon en er stonden stoelen klaar, waarop we besloten hier toch in ieder geval even te gaan zitten rusten.
Koekange werd weer verlaten. Nabij buurtschap Struikberg troffen we op de Panjerdweg een bekende OLAT wandelaar van wabdelen io de dibsdag met OLAT. Samen met zijn vrouw had hij een weekje vakantie in de buurt en fietste nu wat in de omgeving rond. Na natuurterrein Koekange werd koers gezet naar Echten. Voor het centrum kwamen we langs een fietsmuseum. We gingen het museum niet in. De toegangsdeuren stonden open maar we zagen binnen niet veel fietsen.
Daarna kwamen we bij een plaggenhut. Buiten stond een open WC. Vlakbij stond een grote zwerfsteen. Deze steen was afkomstig uit Zweden. De steen lag oorspronkelijk 100 km ten noordwesten van Stockholm. Iets verderop stond bij een galerie een grote bontgekleurde en grote poes. Coos werd met de poes op de foto gezet. Daarna liepen we naar Huize Echten. In een weiland stond een oude grote duiventil. Na nog een bospassage hadden we een rust in hotel café restaurant Steakhouse Bosrand te Echten. We lieten ons de Latte Macchiato en de krentenwegge goed smaken.
Echten werd verlaten en even later kwam we langs een steen met daarop het wapen van Hoogeveen. Langs de Hoogeveensche Vaart werd Hoogeveen bereikt. Eerst kwamen we nog langs Nijstad 15.
In de boerderij, Nijstad 15, verborg de familie Flokstra met groot gevaar voor eigen leven, tijdens de oorlog 1940-1945, 13 joden. Zij verbleven 2˝ jaar in een hol onder het hooi
Daarna kwamen we nog langs een zwerfkeienproject. Na kruising met de A28-snelweg kwamen we nog langs een Israëlische begraafplaats, molen De Zwaluw en een voormalige synagoge, die thans in gebruik is als Baptistenkerk. Om 17.33 uur werd het treinstation van Hoogeveen bereikt. We konden de trein van 17.34 daardoor in principe nog net halen, ware het niet dat deze trein niet reed vanwege een wisselstoring. Uiteindelijk hadden we een vertraging van in totaal een half uur.
Het was weer goed wandelweer geweest. Tijdens de wandeling was het droog gebleven. Het was overwegend half bewolkt.
