Op maandag 9 september 2013 reden we met de bus en trein naar Zwolle. Hier vervolgden we met het Westerborkpad. We verlieten het station rond 9 uur. Het eerste grote en bijzonder gebouw was de Sassenpoort. Daarna kwamen we langs de synagoge van Zwolle. Met het Westerborkpad waren we al heel wat keren langs een synagoge gekomen, maar deze was wel heel groot.
De Sassenpoort is een van de best bewaarde monumenten van Zwolle.
Het is een stadspoort die werd gebouwd in 1406. De Poort is opgebouwd uit 101.000 stenen als onderdeel van de stadsverdedigingswerken. Voor de bouw is veel natuursteen gebruikt, met name trachiet, tufsteen en Bentheimer zandsteen.
In 1409 was de bouw van de Sassenpoort voltooid. Verantwoordelijk voor de bouw was “Meister Henric van Roden en de sijne knechten”. Tussen de hoektorens bevindt zich een Mezekouw. Vanuit gaten in de vloer van deze uitbouw kon kokende pek over eventuele binnendringende vijanden worden gegoten.
De gezichtsbepalende poort is nog de enige overgebleven poort uit de ommuring van de stad. De grote omvang van deze stadspoort stond voor de rijkdom van Zwolle in die periode. De poort moest ook zo breed zijn, zodat de karren volledig onder de poort konden staan. Na een grondige inspectie werd de deuren naar de stad geopend.
De poortwachters hadden ook de taak om op te letten op uiterlijke kenmerken van de bezoekers ,brandmerken, afgesneden oor. Deze werden niet toegelaten tot de stad!
Daarna kwamen we bij een monument voor de gevallenen 1940-1945 met een standbeeld van een man, hoog op een pilaar. We staken het Almelose kanaal over en kregen zicht op de Oosterkerk. Na molen de Passiebloem kwamen we langs sportvelden. In Berkum liepen we door het Vegtlusterbos. Op een bord was van 116 bomen aangegeven bij welke gelegenheden de bomen waren geplant.
Voordat we de Overijsselse Vecht overstaken, hielden we nog een rust in het langs de route gelegen Van der Valk Hotel. We lieten ons de Latte Macchiato goed smaken. Na deze rust volgde een taai en saai traject. Ongeveer 3 km liepen we door industriegebied. Bij een paar oversteekplaatsen waren verkeerslichten erg krap ingesteld en niet op rustig lopende wandelaars ingesteld.
Het fietspad met naastliggende zand/ grasweg was een verademing. Tot aan de Midden Tolhuisweg was de route grotendeels onverhard. Halverwege de Midden Tolhuisweg was een bankje waar we een rust inlasten. Na nog een paar onverharde wegen kwamen we op de Nieuwendijk uit. Deze weg was tijdens spitsuren afgesloten voor sluipverkeer. We kwamen bij buurtschap Lichtmis. In een wegrestaurant lieten we ons de Latte Macchiato opnieuw goed smaken.
Het is nu ruim 100 jaar geleden dat dhr. J. Ennik kopjes koffie begon te verkopen in zijn kruidenierswinkeltje, dat gelegen was aan de Dedemsvaart. De meeste daarvan verkocht hij aan de scheepsjagers, die met behulp van paarden de schepen door de vaart trokken. Ook waren er stallen waar de paarden verzorgd konden worden.
In diezelfde tijd dreef men vanuit Rouveen en Staphorst naar de Lichtmis. Daar konden ze op de tram naar de veemarkt in Zwolle. Op een dag gaf baron Van Dedem, de man achter de dedemsvaart, aan dat het tijd werd dat Ennik maar eens een borrel ging verkopen. Daarna duurde het niet lang meer voordat de kruidenierswinkel volledig werd getransformeerd naar een café. Na enkele jaren droeg Ennik zijn café over aan zijn dochter en haar man Piet Huisman. Ook runden zij samen het cafeetje en de kruideniers zaak.
Henk Huisman, de zoon van Piet, nam het bedrijf na jaren over van zijn ouders samen met dina, zijn vrouw, door de drukte van de toenmalige rijksstraatweg werd de autoweg A-28 aangelegd, deze maatregel zorgde ervoor dat de voorkant van het bedrijf ineens de achterkant werd en er een snelweg kwam die door velen wel de poort van het noorden word genoemd.
In 1975 namen Bertus en Hennie Huisman de Lichtmis over van Henk en Dina, na enkele jaren heel hard werken met weinig middelen kwam er in 1980 een grote verbouwing, en werd “Cafe Huisman” omgedoopt in Wegrestaurant de Lichtmis, een pleisterplaats voor al het verkeer maar werd er nadrukkelijk gelet op de wensen van het vrachtverkeer, wat heden ten dage nog steeds terug te vinden is in de enorme verlichte parkeerplaats, gratis douches en een Q8 tankstation.
Buiten buurtschap Lichtmis kwamen we, nadat we de Dedemsvaart waren overgestoken, op de Millingerweg een echtpaar tegen die informeerden of wij de Jacobsweg liepen. Want dat Lange Afstand Pad liep hier hetzelfde traject. Wandelaars hadden kort tevoren bij het huis van het echtpaar twee flesjes met water gevuld. We kwamen weer bij de spoorlijn en volgden deze nu lange tijd aan wisselende zijden. Bij Punthorst verlieten we de spoorlijn even voor een bezoek aan boswachterij Staphorst. Hierin had Werkkamp 't Wiede Gat gelegen.
Punthorst werd langs de spoorlijn verlaten. Staphorst werd bereikt bij een industrieterrein. We hadden de vorige dag op buienrader.nl gezien dat het rond 15:00 uur ongeveer 2 millimeter kon regen. Het was 15:03 toen we een paar spatten voelden. Omdat er geen plastikje om de routebeschrijving zat, liepen we naar een afdakje. We stonden er maar net onder of het begon even te plenzen. Een paar minuten later was het weer droog en vervolgden we ons pad.
Nabij het gemeentehuis stond een oorlogsmonument uit 1948. We liepen naar snackbar Hillie omdat we weer trek in koffie hadden. Verderop kwamen we nog door de Gemeenteweg met karakteristieke boerderij. We zagen hier in Staphorst nog verschillende vrouwen in klederdracht fietsen of lopen. Buiten Staphorst staken we de A28 snelweg over en volgden deze twee km. We staken de Hoogeveensevaart over en liepen nu in Slingenberg. Een informatiebord bij een watermeter gaf aan dat deze streek last heeft van hoge waterstand. Hier hadden we op een bankje onze laatste rust voor het eindpunt. Naar dat eindpunt was het nog een kleine 2 km lopen. Bij het station van Meppel viel de tweede bui van de dag. Ook nu troffen we het weer.
Het was een aardig traject geworden met prima wandelweer. Tijdens het wandelen was het droog gebleven voor zover we niet onder een afdakje stonden. De maximumtemperatuur bedroeg 17 graden.
|
