5e Toeractief Vechtdal vierdaagse 2013, 4e wandeldag
Op zaterdag 29 juni 2013 was de start vanaf Camping De Koeksebelt te Ommen. Nadat we de Vecht waren overgestoken nabij het centrum van Ommen kwamen we langs het Nationaal Tinnen Figuren Museum. Voor het museum staat een standbeeld van elfstedenwinnaar Reinier Paping in 1963. Aan het voetstuk was een lijst bevestigd met namen van alle elfstedenrijders uit de gemeente Ommen.
Even volgden we de Varsenerdijk, maar spoedig sloegen we af en liepen verder over een veldweg. We staken het Ommerkanaal over en dwaalden door het uitgestrekte buurtschap Varsen. Grappige waren hier de banken in de vorm van een fiets. We liepen onder de N348/ Varsenerweg door en bereikten het centrum van Varsen.
Na een dode arm van de Vecht kwamen we langs camping De Stuwe in buurtschap Holt. Bij de Bosvreugd was de eerste rustpost. Vanwege het mooie weer, ondanks de vele regen van de voorgaande nacht, was het aangenaam buiten toeven op de treden van een openluchttheater. Daarna staken we via een stuw de Vecht weer over.
Aan de overzijde van de Vecht stonden twee waterschapsbanken. In één van de twee banken werd Coos op de gevoelige plaat vastgelegd. Daarna dwaalden we lange tijd over landgoed Vilsteren. We staken tweemaal dezelfde spoorlijn alvorens het centrum van Vilsteren te bereiken. Vlak voor de rust in Herberg De Klomp te Vilsteren boden drie kleine kinderen (gratis) snoepjes aan. We hoorden hen zeggen dat al veel wandelaars snoepjes van hen hadden aangenomen. In Herberg De Klomp was het druk met wandelaars. Het duurde dan ook enige tijd voordat we onze bestelling kregen.
Langs de Vilsterse molen werd Vilsteren verlaten. Daarbij passeerden we een militaire groep enige malen. Na hun plaspauze werden we voor de laatste keer door hen ingehaald. De militaire groep was een elftal, 10 mannen en een vrouw. We kwamen op korte afstand langs opnieuw de Vecht en hadden hier een prachtig vergezicht.
Opnieuw dwaalden we door bosgebied. We kruisten de N348, hier Deventerweg geheten, en even later ook de Regge. Rond één uur in de middag begonnen wij aan de 15 km route. We liepen nu in oostelijke richting en kruisten de N347, hier Stationsweg geheten. We volgden nu een fietspad langs de Beerzerweg. Dit traject hadden we met de auto de eerste en derde wandeldag bereden op weg naar de start van de desbetreffende dag. Na de spoorlijn dwaalden we fraai door bosgebied en een kleine zandverstuiving, hier Sahara genaamd.
We dachten dat we de laatste waren vlak voordat we bij de rust aankwamen en we hadden ook niet verwacht hier nog 10 wandelaars aan te treffen. Langs het Zeesserven en het Besthmenerven zetten we koers naar landgoed Eerde. Het gelijknamige kasteel zat nu niet in de route zoals een voorgaande editie van deze vierdaagse. Wel kregen we de enige parkoerswijziging van deze vierdaagse te verwerken. Een smal pad vlak langs de Regge was te modderig, waardoor een alternatieve route werd gevolgd.
We staken de N347/Lemelerweg over en door buurtschap Wolfskuil werd de finish weer bereikt. Het was een hele mooie vierdaagse geworden.
Wel hebben we een aantal kanttekeningen ten aanzien van de parkoersbeschrijving, de ingetekende route achterop de routebeschrijving en de door de organisatie aangeleverde GPS-route. Hieronder geef ik een aantal tips voor de organisatie:
Wat betreft de routebeschrijving het volgende:
De routebeschrijving was beschreven in 4 kolommen.
- In de 2e kolom stond de routebeschrijving en in de 3e kolom stond de richting waarheen gelopen moest worden. Omdat het geheel in een excel bestand weergegeven was, was de afstand tussen de tekst van de routebeschrijving en de wandelrichting te groot. Beter is het om eerst de wandelrichting te vermelden en daar aansluitend de routebeschrijving te plaatsen.
- Het lettertype was aan de kleine kant.
- De routebeschrijving was weergegeven in roze. Dat is wel mooi en mogelijk ook professioneel. Maar het gaat erom dat de wandelaar het goed kan lezen. Derhalve is mijn advies om een zwarte kleur te gebruiken op een witte achtergrond. Omdat het om een excel-bestand gaat, is het nog duidelijker om alle cellen omlijnd weer te geven als een rooster.
Voor de ingetekende route werd een vrij brede lijn gebruikt. Dat was vooral het geval bij de 25 km route. Als een dunne zwarte lijn gebruikt wordt, wordt het geheel veel overzichtelijker en kan een goede kaartlezer makkelijker de route volgen.
Wat betreft de bepijling het volgende:
De pijlen hadden een wat donkere kleur. Als de zon op de pijlen scheen, dan was deze goed te zien. maar als de pijl op een donkere achtergrond werd bevestigd en soms ook nog in een donker bos, dan wordt het meer een puzzeltocht.
Het leek ook wel een puzzeltocht want de pijlen zaten steeds op onverwachte plekken. Er zat geen systeem in waar de pijlen werden aangebracht. Het beste is om 20 meter voor de plek waar een pijl wordt geplaatst met je ogen te zoeken naar een duidelijke zichtbare plaats. Vaak waren de pijlen na een splitsing geplaatst. En dan moest je in alle zijpaden kijken waar de pijl bevestigd was. Als er 2 splitsingen vrij snel achter elkaar waren dan werd met 1 pijl volstaan, die dan ook nog vaak achter die splitsing geplaatst was.
Wat de GPS route die door de organisatie beschikbaar werd gesteld het volgende:
De weergegeven lijn was veel te dun en had vrijwel geen kleur. Duidelijker is het om de lijn een donkere kleur en een dikkere lijn te geven. Ik werk zelf met www.afstandmeten.nl en als je dan een route download, dan krijg je een duidelijke lijn.
|
