Op
zondag 26 mei 2013 was alweer de laatste dag van deze vierdaagse. Er was iets warmer weer voorspeld met een maximumtemperatuur van 13 graden. Maar door de harde wind voelde het even koud als de andere dagen aan.
Na de start liepen we met een boog om de Molenes naar de doorgaande weg naar Dieverbrug. Aan de rand van Dieverbrug sloegen we af en liepen naar het Nationaal Park Drents Friese Woud. Op 4,8 km was de eerste rust op landgoed 't Wildrijck.
Verder dwaalden we fraai door de bossen naar de mobiele post Alberta te Geeuwenburg. Toen we hier aankwamen was het behoorlijk druk. Mede daardoor zagen we niet waar de stempelpost was. Vaak doen deze mensen hun best om een zo onopvallend mogelijk plaats in te nemen. Hoewel dit vaak een puzzel vierdaagse genoemd kan worden, wil ik mij wat dit betreft niet extra vermoeien. De afgelegde afstand bedroeg hier 9,6 km.
Opnieuw volgde een mooi traject door de bossen. Hier was dat door Boswachterij Smilde. We kregen uitzicht op de nieuwe zendmast te Hoogersmilde. Bij Hotel Restaurant Het Rieten Dak was op 15,0 km een rustpost. Mede vanwege de drukte besloten we door te lopen. Dit ondanks het feit dat er de komende 10 km geen rustmogelijkheid was en dat was de enige keer tijdens deze vierdaagse.
Even volgden we de Drentse Hoofdvaart. Daarna staken we deze over om deze vervolgens aan de andere zijde te vervolgen. Na kunstwerk Beeldend landschap sloegen we af. We kwamen langs een groot afgezet meer, de Achterste Plas, dat door zandwinning was ontstaan. Op twee plaatsen was door middel van een zandverhoging een uitkijkmogelijkheid gecreëerd.
Voor de kalksteenfabriek van Roelfsema te Hoogersmilde staat langs de Drentse Hoofdvaart een stenen pilaar.
Het kunstwerk heet "Beeldend Landschap".
Kunstenaar Adriaan Rees komt uit Amsterdam.
De pilaar is ruim 8 meter hoog en weegt ruim 14 ton.
Het is geplaatst vanwege het 100-jarig bestaan van de fabriek en ter nagedachtenis aan Pieter Roelf Roelfsema.
Pieter Roelf Roelfsema was directeur van 1924 tot 1944.
Op een splitsing stond een pijl die naar links wees. In de zeer summiere routebeschrijving stond dit niet vermeld, maar een pijl is leidinggevender dat de routebeschrijving. Het gevolg was dat we het Blauwe Meer aan onze rechterhand hielden. Later bleek dat we dit aan onze linkerhand moesten houden. De nu volgende kilometer was geen bepijling maar op een gegeven moment kwam van rechts markering. We besloten deze te volgen.
Het Blauwe Meer is een kunstmatig meer ten zuiden van het dorp Hoogersmilde. In 1905 richtte de Groningse ondernemer Roelfsema in Hoogersmilde de kalkzandsteenfabriek Albino op. Kalkzandsteen was in die tijd een innovatief product dat veel goedkoper geproduceerd kon worden dan baksteen. Roelfsema koos voor Hoogersmilde, omdat de locatie per schip gemakkelijk te bereiken was en er aan wit zand geen gebrek was. Na vele tientallen jaren waarin de zandzuigers onafgebroken werk deden, ontstond het Blauwe Meer. In het zand van het Blauwe Meer komt plaatselijk glauconiet voor, een mineraal met een donkergroene kleur. Samen met de diepte zorgt dit voor de blauw-groene kleur van het meer. Tegenwoordig is het Blauwe Meer een geliefde plek om te zonnen en te zwemmen.
Vlak voordat restaurant Het Rieten Dak weer werd bereikt vroeg een wandelaar uit Lutjewinkel hoe het met mij ging. Ik zei dat het met mij goed ging, maar hij bedoelde natuurlijk wat anders. Hij was voor mij aan de lus van de 40 km begonnen. Hij wilde weten hoe het kon dat ik eerder weer de lus had beëindigd. Want de man loopt sneller dan ik loop. De afgelegde afstand bedroeg hier volgens de routebeschrijving 24,9 km. De GPS gaf nu een ongeveer 1½ km kortere afstand aan.
Na een welverdiende rust vervolgden we ons pad. Nu zetten we koers naar de mobiele post Alberta te Geeuwenburg. Daarbij liepen we eerst een eind langs de provinciale weg die langs de Drentse Hoofdvaart loopt. De mobiele post lag op 29,8 km. Hier wilde ik op een bank gaan zitten. Maar de bank stond niet stevig en ik viel achterover op de grond. Ik mankeerde gelukkig niets.
Op weg naar landgoed 't Wildrijck voerde de route tot tweemaal toe over een traject langs de drukke verkeersweg, die langs de eerder genoemde Drentse Hoofdvaart liep. We kregen hier stellig de indruk dat dit traject door een andere persoon was uitgezet dan de eerste twee dagen. Om de route tot tweemaal toe langs een drukke snelweg te laten lopen met de wetenschap dat de andere kant op een groot bosgebied ligt geeft aan dat de parkoersbouwer niet weet wat de wandelaar wil. Het zou mij niet verbazen als hierdoor wandelaars deze 4-daagse voor gezien zullen houden.
Na de laatste rustpost liepen we weer terug naar Diever. Maar op 1 km voor de finish bleek dat er niet voldoende km's waren afgelegd en werd nog een extra lusje gemaakt. Ook in het centrum van Diever was nog een parkoerswijziging doorgevoerd. Een erg zieke man uit de organisatie, die nu aan huis was gekluisterd, werd nu nog door de 4-daagse wandelaars aangedaan. De totale officiële afstand bedroeg 39,8 km.
Het IVV nummer was 11728.