We hadden weer goed overnacht. Voor 50 euro, exclusief ontbijt, hadden we de beschikking over een 2-persoons slaapkamer, een woonkamer, een keuken, een badkamer en een lokaal met bar. Van de keuken en het lokaal maakten we geen gebruik.
Bij het caf in de straat van de overnachting ontbeten we. Daarna liepen we weer naar het oude centrum van Hachenburg en volgden de route van de Westerwaldsteig opnieuw. Door Hachenburg volgt de Westerwaldsteig een grote lus, waarbij het begin- en eindpunt van de lus vrij dicht bij elkaar liggen. Mede omdat een groot aantal foto's van de voorgaande dag mislukt waren liepen we de route opnieuw. Even voor het oude centrum kwamen we nog langs een soort openluchtmuseum met alleen maar vakwerkhuizen.
Daarna werd de bebouwde kom snel verlaten. We kregen een vergezicht in de richting van Marienstadt. Op de voorgrond bloeiden talrijke paardenbloemen. De wolkenpartijen waren heel mooi met de zonneschijn. We staken de Kleine Nister over. Aan de rand van de plaats Nister wees een bord Wanderhotel 80 meter. Na 150 meter werd het Wanderhotel bereikt. We dronken er Latte Macchiato.
Verschillende keren kregen we nog zicht op het barokslot van Hachenburg. Na de Nisterm hle werd Marienstatt bereikt. We werden met een regenbui verwelkomd. Er was gelukkig voldoende blad aan de bomen om de regenbui tegen te houden. Er was hier ook een caf restaurant. Vanwege de drukte besloten we hier niet binnen te gaan. Deze donderdag was het Hemelvaartsdag en ook in Duitsland is dat een feestdag. Deze dag hebben we onderweg meer wandelaars gezien dat de overige 15 dagen samen van deze 16 daagse trektocht.
We liepen naar de kloosterkerk. Er was een soort kerkdienst bezig, maar we konden wel langs de (binnen-)zijkanten van de kerk lopen. Eerder op de dag hadden we 4 dames gezien met rugzak die op een bankje rusten op de bank waar wij kort te voren ook hadden gezeten. Hier bij de kloosterkerk troffen we hen weer. Nu zagen we hen van dichtbij.
Aan de rand van Marienstatt was een parkoerswijziging. Dit was duidelijk met een bord aangegeven. De route van de omleiding was ook goed gemarkeerd. Bij Streithausen hadden we op een bankje een rust en aten en dronken wat. In Limbach kwamen we langs Hotel Zur Limbacher M hle. Hier dronken we ieder 2 Latte Macchiato's. Buiten Limbach voerde de route over een grasveld. Een echtpad was niet te zien. De markeringen wel.
Nu zetten we koers naar de Hoher Ley. Daarbij moesten we nog een passage met Drahtseil passeren. Wat ons betreft had het Drahtseil een stuk langer mogen zijn. Verderop, voorbij de Hoher Ley, daalde het pad zo steil, dat we besloten een alternatieve route te volgen. Bij de afslag bij Astert hadden we nog een rust op een bankje. Via Astert liepen we naar Landhotel Stockhausen te M schenbach.
Voor het slapen gaan troffen we buiten voor het hotel de 4 eerder genoemde dames. Zij volgden ook de Westerwaldsteig. Zij liepen 3 dagen. De komende 2 dagen liepen zij dus hetzelfde traject. Doordat zij 's-ochtends later startten, zagen wij hen pas later op de dag.
