We hadden goed in Dreifelden overnacht. Het ontbijt was goed en we kregen voldoende brood en broodjes mee voor ons lunchpakket. We hadden de eigenaar gevraagd om voor ons een taxi te bellen, maar later zei hij dat hij ons zou wegbrengen. Hij bracht ons naar de plek waar wij de voorgaande dag van de route waren afgegaan. Dat was aan het einde van een doodlopende weg. Hier pakten we de route weer op.
Eerst liepen we naar Postweiher. Daarna liepen we op korte afstand langs de Brinkenweiher.Daarna kwamen we door Dreifelden, de plaats waar we hadden overnacht. Op 5 september 2001 liepen we door Dreifelden met de Europ ischer Fernwanderweg E1. Verder liepen we langs Linden. De 497 meter hoge Wilderhan werd niet beklommen, maar we liepen er wel langs. Door bosgebied Raupusch liepen we langs de Grosser Weibenstein. Bij Schneidersbach/Roder H tte dronken we limonade en aten we een gebakje.
Verder liepen we langs de 467 meter hoge Monsberg en door Enspel naar Nistertal. Op de kaart stond ook B dungen. Toen we bij Hotel Zur Post aankwamen, zo rond half vier, was de voordeur op slot. Er stond aangegeven dat ze 's middags rustten tussen 14:30 en 17:30 uur en dat het maandags rustdag was. Op de voordeur was een papier geplakt dat van boven los was geraakt en er dus nu wit uitzag. Coos kwam op het idee om het papier aan de andere zijde te bekijken. Er stond op dat we bij aankomst een bepaald telefoonnummer konden bellen. Nadat we dat gedaan hadden kwam ongeveer 10 minuten later de eigenaar met zijn vrouw aangereden. Ze waren verbaasd dat we gereserveerd hadden, want dat stond niet (meer) in hun administratie. Gelukkig hadden we hun bevestigingsemail thuis uitgeprint en nu bij ons. Het was in het hotel heel erg rustig omdat ze waterschade hadden gehad in een groot aantal kamers en daardoor hadden ze talrijke reserveringen geannuleerd. Wij aten 's-Avonds warm in een naburig hotel.
