Op zaterdag 30 maart organiseerde WSV DES-Utrecht de Internationale Familiedag wandeltocht. De start was vanuit Sporthal Acress te Ugchelen. Er kon gekozen worden uit de afstanden 6, 12, 15, 20, 25, 30 en 40 km.
Wij kozen het 40 km parcours. Net nadat wij rond kwart voor acht gearriveerd waren, begaven de meeste aanwezige wandelaars zich op pad. We vertrokken even later. Langs straten die vol stonden met geparkeerde auto's van wandelaars werd spoedig de A1-snelweg gekruist. En even verderop werd de bebouwde kom verlaten over de Casimirlaan. In het verleden, voor 1996, toen de Apeldoornse vierdaagse nog uit het centrum van Apeldoorn vertrok, liepen we ook over deze Casimirlaan.
Na natuurbegraafplaats Heidehof werd bosgebied Bruggelen of Engelanderholt bereikt. Op weg naar de start was het nevelig en af en toe wat mistig geweest. Ook nu nog was het vooralsnog nevelig. Dat beperkte ons in de mogelijkheid van mooie foto's maken. Hoewel, met nevel kan je weer aparte foto's maken maar geen panorama's.
Verder dwaalden we door het Van Schaiksbosch naar camping De Wapenberg. We staken de N304/Otterloseweg over. Nu dwaalden we door het Ugchelse Bosch. Met deze wandeltocht mocht je een hond meenemen, maar wel aangelijnd. Maar in het bos kwam op een gegeven moment een loslopende hond van een niet wandelaar aangelopen en sprong tegen een medewandelaar op. Ikzelf houd niet zo van honden en met mijn wandelstok kon ik de hond, die even later ook voor mij belangstelling kreeg, met mijn stok op afstand houden.
Op 12 km werd de rustpostbereikt. Dit was de enige rustpost, maar werd wel driemaal bezocht. We liepen dus lussen vanuit deze rustpost. Organisatorisch is dat heel makkelijk. Met uitzondering van de 6 km kwamen alle routes hier. Het feit dat de 12 km route hier ook een rust had, geeft aan dat onze eerst 12 km flink slingerde.
Na de rust dwaalden we verder door het Ugchelse bos. We werden ingehaald door onze nieuwe gezichtsboekvriend (vrij vertaald uit het engels). Hij was pas jarig geweest en had een nieuwe fiets gekregen. Tot aan de Willem Wensink bank liepen samen op. De Willem Wensink bank staat op het hoogste punt in de omgeving en hiervandaan hadden we prachtige panorama's over de Hoog Buurlose Heide.
Op zaterdag 16 januari 2010 is Willem Jan Wensink overleden in de leeftijd van 87 jaar. Samen met zijn vrouw Nel woonde hij aan de Tonissenlaan 17. Bijna vijftig jaar waren zij samen en hebben hun leven met elkaar gedeeld in vele mooie maar soms ook moeilijke momenten.
Wim Wensink werd op 28 juni 1922 in Maartensdijk geboren. Al op jonge leeftijd voelde hij zich aangetrokken tot de natuur. Hij volgde een opleiding tot bosbouwkundige en kwam in dienst van het Staatsbosbeheer. Vele jaren heeft hij zich ingezet voor het behoud van en de balans in de natuur o.a. bij Paleis Soestdijk en Paleis Het Loo. Van het vele werk dat hij voor Staatsbosbeheer heeft gedaan getuigt de Willem Wensinkbank op de Kooiberg, een ontmoetings- en uitrustplaats voor fietsers en wandelaars. Maar de natuur was niet de enige plaats waar hij graag was.
Hij was ook graag onder de mensen. Hij stond open voor de mensen met wie hij werkte, was actief in de buurtvereniging en toonde grote betrokkenheid met de voetbalvereniging Albatross. Tot op hoge leeftijd heeft hij zich hiervoor ingezet, met een mooi resultaat als gevolg.
Aanvankelijk voerde ons pad nu verder langs de Hoog Buurlose Heide. Maar later voerde de route ook over de Hoog Buurlose Heide. Het was inmiddels zonnig geworden, maar in de verte kwamen donkere wolken opzetten, die door de zonneschijn nog extra donker leken. De overgang van zonnig weer naar bewolkt weer zorgde voor fraaie kleurschakeringen. We hadden nog niet gezegd dat we door een bekend echtpaar uit de provincie Flevoland tot tweemaal toe waren gepasseerd. In hun gevolg liep een man, afkomstig uit dezelfde voornoemde provincie, die herstellende was van een blessure en de 40 km weer probeerde. Als hij niet geblesseerd was geweest, dan had hij de Kennedymars vanuit Sitterd gelopen, die gelijktijdig georganiseerd werd.
Nabij Radio Kootwijk werd de Hoog Buurlose Heide verlaten. Een volgend mooi punt in deze wandeling was de schaapskooi te Hoog Buurlo. Omdat we hier elk jaar met de vierdaagse komen. liepen we hier toch weer snel verder. Min op meer parallel aan de Hoog Buurlose weg werd de rustpost opnieuw bereikt. De afgelegde afstand bedroeg nu 22 km.
Voor de lus tussen de 22 en 32 km staken we de A1-snelweg over en liepen we tussen de A1-snelweg en de spoorlijn Amersfoort-Apeldoorn. Hier dwaalden we door het Willemsbos. Dit gedeelte vonden wij het minste van de hele tocht. Want we liepen meerdere keren langs de A1-snelweg en dat is niet bevorderlijk voor het stiltegevoel dat wij graag op een wandeltocht ervaren. Over het Willemsbos is veel te vertellen. Dat is zoveel dat ik graag wil verwijzen naar
DEZE link.
Na de 3e rust, die op 32 km lag, sloegen we bij een gele markering RA. Aan het eind van het pad kwamen we er achter dat we verkeerd zaten. Daarmee liepen we een halve km extra. Hierdoor liepen we toch nog 40 km omdat de route officieel 39,53 km langs was. Opnieuw liepen we een eind, ongeveer een km, vrij dicht langs de snelweg. We verlieten het bos nabij Hotel De Cantharel en staken de Otterlosche weg over.
We kregen zicht op gebouw Caesarea. In het verleden, toen dit gebouw in verval raakte, kwamen we met de vierdaagse hier vlak langs. Nu is het gebouw weer gerenoveerd. Na watermolen De Hamermolen liepen we onder de A1-snelweg door. Net toen we deze weg verlieten kwam een rijtuig aangereden, dat door twee paarden werd voortgetrokken. Nu was het niet ver meer naar de finish, die na zeven uur en drie kwartier lopen werd bereikt.
Het was een hele aardige bossentocht geworden. Er was ook een parkoersbeschrijving. Deze was heel gedetailleerd. Eigenlijk te gedetailleerd. Elk zijpad stond vermeld. Er waren in totaal 289 punten. Doordat het lettertype ook nog eens aan de kleine kant was besloten we bij punt 59 de routebeschrijving op te bergen. Want bij punt 59 stond in de routebeschrijving dat we RD moesten, terwijl de markering RA aangaf. Wat de routebeschrijving betreft: deze was over het algemeen zeer goed. Er werd gewerkt met de kleuren rood (RA), geel (LA) en wit (RD). Er werd niet met kleine gekleurde papiertjes gewerkt, maar met gekleurd kleefband. Daarbij werd bij elke splitsing een kleefband om de boom geplakt en bij afslagen ook nog een kleefbad vertikaal op een boomstam.
Wij willen de organisatie hartelijk danken voor deze tocht. Het IVV-nummer was 11667.
