Op donderdag 21 maart besloot ik de Piramide van Austerlitz tocht te lopen. Dit is een uitgezette route van Groene Wissels en heeft als begin en eindpunt station Maarn. Het kwam voor mij beter uit om de tocht vanuit pannenkoekenrestaurant Klein Zwitserland te Driebergen te beginnen. De route loopt hier op ongeveer een halve km afstand langs. Na in de ochtend nog diverse dingen gedaan te hebben, begaven we ons rond één uur op pad.
Spoedig verlieten we Driebergen. In Doorn liepen we door een bosgebied, dat achter camping het Grote Bos ligt en veel door mariniers van de Van Braam Houckgeestkazerne te Doorn wordt gebruikt. Nabij camping de Maarnsche Berg staken we de gelijknamige berg over via een verruigd grasveld. Na landgoed Hoog Moersbergen en landgoed Stameren werd de doorgaande weg van Maarn naar Doorn gekruist.
Nu dwaalden we door bosgebied van SBI/Zonheuvel. We zagen hier markeringen van het Trekvogelpad. Bij Huis te Maarn volgden we de grindweg naar de Maarnse Grindweg. Spoedig daarop werd de bebouwde kom van Maarn bereikt. Na het voormalige raadhuis werd het officiële eindpunt bereikt. De afgelegde afstand bedroeg voor ons hier 7 km.
Iets verderop, naast een drogist, hadden we bij een cafetaria een korte rust. We dronken hier een paar kleine flesjes AA-drink. Via een nieuwbouwwijk werd Maarn verlaten. We kwamen bij een manege, waar aan het begin van de grindweg op een boom een bordje "eigen weg" stond. Met de wandelvereniging WS78 waren we ook al eens over deze grindweg gekomen. Bij WS78 is het gebruikelijk om aan de grondeigenaren toestemming te vragen om over hun grondgebieden te lopen en deze weg, waar we nu op liepen, was eigendom van 5 verschillende eigenaren.
Op het terrein van Eben Haezer stond een standbeeld van een zittend hert. Het Henschotermeer werd bereikt en enige tijd gevolgd. Daarbij werd de plaats Maarn verruild voor die van Woudenberg. We liepen hier in bosgebied De Laagt. In dit gebied loopt ook de NS wandelroute van Driebergen naar Maarn en het viel ons op dat deze Groene Wisseltocht die NS route bijna alleen maar kruist.
Nadat we de Zeisterweg waren overgestoken, de weg van Woudenberg naar Zeist, bevonden we ons op Landgoed Den Treek Henschoten. Over een aantal smalle paadjes werd de Piramide van Austerlitz bereikt met bovenop de piramide een obelisk. Daarna daalde ons pad af naar restaurant de Piramide. We staken de Zeisterweg opnieuw over en dwaalden verder over Landgoed Den Treek Henschoten.
Nu werd koers gezet naar Austerlitz. Voor restaurant Bonaparte sloegen we af. Restaurant Bonaparte werd op 20 maart 2013 officieel geopend. Daarvoor had het restaurant ongeveer 2 jaar leeggestaan en daarvoor heette het restaurant De Jonkvrouw. Maar voordat het De Jonkvrouw heette, heette het Bonaparte. De naam Bonaparte is dus weer teruggekeerd. Rondom de ingang hingen nog talrijke witte en blauwe balonnen vanwege de opening. Op een bord werd aangegeven dat het restaurant vanaf 11 uur geopend is. Iets verderop zit naast de slager op een hoek een kleine cafetaria. Dat is van woensdag tot zaterdag vanaf 10 uur geopend en op maandag en dinsdag gesloten. En daar voerde de wandeling ook langs.
Bij de Waterlooweg in Austerlitz hing een verkeersbord dat waarschuwde voor de paddentrek. Opnieuw liepen we door de bossen. Eerst was dat de boswachterij Austerlitz overgaand in landgoed Bornia. Na een kleine zandverstuiving op korte afstand werd de spoorlijn van Utrecht naar Arnhem gekruist, gevolgd door de A12-snelweg. Nu was het niet ver meer naar het punt waar we de route hadden opgepakt. In vier uur hadden we de 20 km afgelegd, 19 km van de wandeling en 1 km van de aan- en aflooproute naar de auto.
Het was weer een hele mooie tocht geworden. Het was droog gebleven. Maar de voorspelde zon was helaas niet gekomen. Daardoor bleef het aantal gemaakte foto's dit keer beperkt tot 12.
