Terug naar het overzicht van de wandelverslagen van alleen FLAL-tochten Naar de alternatieve homepage van FLAL Terug naar de homepage van Henri Floor Oude Zeebodem tocht met de FLAL vanuit Rutten

het wapen van de gemeente Noordoostpolder Op zaterdag 7 januari 2012 organiseerde de FLAL de Oude Zeebodem wandeltocht.De start was vanuit de plaats Rutten. Rutten ligt aan de noordkant van de Noord Oost polder in Flevoland. Ik had al lang van tevoren informatie over deze tocht verzameld en daar stond bij dat de start vanuit Cultureel Centrum De Stiepe was. Een faillissement van De Stiepe zorgde ervoor dat naar een andere startlocatie gekeken moest worden. Dat werd Café Sjors, gelegen in een loods op een industrieterrein. Het café diende tevens als tijdelijk dorpshuis. Het café was mooi versierd en kleurrijk. Door de verschillende lichtkleuren leek het wel wat op een disco.

Om 9 uur werd het startschot gegeven voor deze 35 km lange tocht. Er kon trouwens ook 25 km gelopen worden. En dat deden de meeste wandelaars van in totaal 263 deelnemers.

We verlieten de start. We liepen de Ambachtstraat uit en verlieten Rutten over het Ruttensepad. Aan het eind staken we het Noordermeertocht over en volgden nu de Noordermeerweg zuidwestwaarts. Bij een boerderij stond het geraamte van een grote schuur in aanbouw. We sloegen af en volgden het Noordermeerpad naar de Noordermeerdijk.

Ir. D.F. Woudagemaal bij Lemmer We waren nu bij het IJsselmeer (het meer waar de IJssel in stroomt) aangekomen. Ons pad volgde nu ongeveer 7 km het IJsselmeer. We kregen uitzicht op het Ir. D.F. Woudagemaal bij Lemmer. Langs de dijk lag nogal eens afval, vooral veel verschillende soorten kledingstukken en met name sportschoenen. Een zeilboot zonder zeil, maar met motor, voer voorbij. In het water van het IJsselmeer zagen we veel aalscholvers.

Voordat we ons pad langs de Lemstervaart konden aanvangen moesten we eerst naar de wagenrust. Deze lag op een km afstand langs de Gemaalweg. Dezelfde weg over dezelfde afstand moesten we ook teruglopen. Hierdoor zagen we aanvankelijk wandelaars die voor ons liepen. Die kwamen ons tegemoet lopen. Nadat wij gerust hadden liepen we de achterop komende wandelaars tegemoet.

De wagenrust was gelegen in een grote boerenschuur. Men was hier bezig grote zakken met aardappels te vullen. We volgden nu een graspad langs de Lemstervaart over een lengte van 4 km. Vlak voordat we de Lemstervaart wilden oversteken. boog ons pad eerst van de brug af omdat deze op een verhoging/dijk lag. Er waren ook slimmeriken, die de kortste weg naar de brugovergang namen. Daarbij liepen ze steil de dijk op om vervolgens, in twee etappes een stootrand over te klimmen. Na de brug over de Lemstervaart volgde kort daarop de oversteek van de A6-snelweg (Lemmer-Emmeloord).

Na de Ruttenseweg volgden we nu lange tijd het Schoterpad. Deze weg voerde gedeeltelijk door het Kuinderbos. Een bord wees naar het Kleiduiven schietterrein. Het schieten was duidelijk te horen. Bij een boerderij lag een heleboel hout opgestapeld. Dij de ingang van het erf stond ook een bord met de tekst De Houthakker. Langs het Schoterpad lag ook een rustpost. Deze was gelegen in een boerderij waar bij de ingang van het terrein een groot pak vanilevla stond. De rustpost was in gebouw Eigen Wijze.

de Bantsiliek te Bant Aan het einde van het Schoterpad volgden we de Schoterweg. We kwamen uit op de Oosterringweg. Opnieuw staken we de A6-snelweg over. We verlieten in Bant de N715. In Bant kwamen we langs de Bantsiliek, een voormalige RK kerk.

De Bantsiliek werd gebouwd in 1955. De parochie van Bant was oorspronkelijk toegewijd aan de heilige Ludgerus. Oorspronkelijk viel de parochie onder het bisdom van Utrecht. Later werd dat Groningen. Omdat de bevolkingsgroei op de Noordoostpolder tegenviel besloot de RK kerk de kerken van Rutten, Bant en Creil samen te voegen tot de parochie De Goede Herder te Bant.

We werden gewaarschuwd voor een levensgevaarlijk kruispunt. In Bant kwamen we langs nog een kerkgebouw.

De voormalige gereformeerde kerk van Bant is nu een piercingcentrum.

We verlieten Bant over de Lemsterweg. Daarna volgde nog de Polenweg waar we inderdaad geen Pool zagen. Langs het Venepad stond een kabouter naar ons te zwaaien. Aan het einde van het Venepad sloegen we af over de Veneweg en staken de Ruttensevaart over. Rutten werd weer bereikt. Voor de finish kwamen we nog langs de IJsbaan, die er erg nat bijlag.

naar de top van deze pagina

Henri Floor