Op zaterdag 8 december 2012 organiseerde WS78 de Ermelose en Puttense landgoederentocht. De start was vanuit de kerkzaal van de Immanuëlkerk te Ermelo. Het was deze wandeldag een dag met veel sneeuw en lichte vorst.
De dag verliep niet geheel zoals ik mij had voorgesteld. Dat kwam mogelijk door de zwaarte vanwege de sneeuw. Het begon eigenlijk al voor de start. De voorzitter had mij verzekerd dat wij niet voor 9 uur zouden starten omdat een Ermelose wethouder om 9 uur het startschot zou geven. Toen we om 8:58 uur naar buiten liepen, bleek dat de wandelaars al vertrokken waren. Later zag ik op andere websites wat ik zoal gemist had.
Vanwege de sneeuw had ik mijn sneeuwkettingen meegenomen voor onder mijn schoenen. Dat liep al moeilijker. Verder liep ik met 2 stokken om mogelijk uitglijden of vallen zoveel mogelijk te voorkomen. Daardoor had ik geen hand vrij voor de routebeschrijving en volgde ik de markeringen. Maar witgekleurde markeringen op witte achtergrond valt ook niet bepaald op en dat kost extra aandacht hetgeen ook vermoeid maakt.
Na de start liepen we naar het station. We staken de spoorlijn over en volgden het spoor aanvankelijk parallel zuidwaarts. We liepen deze wandeldag veel over klompenpaden en kerkepaden. Het eerste klompenpad, waarvan we een traject liepen, was het Pelserpad. Daarna stapten we over op het Norderpad. Daarbij liepen we om kasteel Vanenburg. Recentelijk (6 november 2012) was ik hier in de buurt nog met Coos geweest met een traject van het Westerborkpad. Daarbij liepen we langs de voorkant van kasteel Vanenburg.
Toen we na afloop van de tocht de ingetekende route bestudeerden en legden naast de gelopen route bleek, dat we hier een stuk van de officiële route hadden afgesneden. En wij niet alleen, maar de meeste wandelaars. Wat was namelijk het geval. De officiële route liep langs de rand van een weiland. Nadat een tiental wandelaars de officiële route hadden gelopen, zagen achterliggers dat ze een korte route konden nemen. En alle achterop komende wandelaars volgden het meest belopen pad. Want met de sneeuw was heel duidelijk te zien wat het meest belopen pad was.
We kwamen weer op de Vanenburgerallee uit. Dit was weer een traject van het Westerborkpad. Even volgden we de Zuiderzeestraatweg in de richting van Putten. Maar we volgden een voetpad parallel aan genoemde weg en later bogen we af in de richting van de soeppost. Hier liep een verbaasde vice voorzitter ons tegemoet. Hij dacht dat we terug naar de soeppost liepen in de veronderstelling dat we zouden uitvallen, maar we kwamen pas aangelopen. Het was op het erf flink oppassen, want het was plaatselijk zeer glad.
Even na de soeppost werden we ingehaald door de reguliere pijlophalers. Regulier, maar deze dag verwijderden zij alleen de markeringen van de tweede helft. Toen ze ons passeerden, op ongeveer 10 km, stelden ze ons gerust en dat we rustig verder konden lopen, want zij zouden geen markeringen weghalen. Over de Engersteeg en de Cleenhorsterweg zetten we koers naar treinstation Putten dat we echter rechts lieten liggen. Door de nieuwbouwwijk Bijsteren werd koers gezet naar de Nijkerkerstraat. We zagen hier een bushaltehokje staan en besloten hier een rust in te lassen. Op de soeppost waren alleen staanplaatsen. Over de Beitelweg werd de Hellerweg bereikt en even gevolgd. Langs de kant van de weg was een elektriciteitskast beschilderd als ware het een vissenkom.
Nu volgden we weer een heel fraai pad over de Terpweg. Dit was een traject van het Huinerklompenpad. Het was hier weer flink oppassen voor aangereden sneeuw. Aan het eind van de Terpweg werden we ingehaald door de pijlophalers. Tussen de 10 en 16 km konden we rustig lopen, maar nu was het aanpoten, want de pijlophalers wilden sneller opschieten dan ons eigenlijk lief was. Even bleven ze achter ons lopen, eigenlijk moet ik zeggen fietsen, want ze waren op de fiets. Daarna reden ze ons voorbij en haalden de markeringen voor ons weg net voordat we bij de betreffende afslagen aankwamen.
We volgden nog een paar flinke slingers door buurschap Huinerwal. Bij de Oude Nijkerkerweg was de grote rust in De Blokhut. Het was inmiddels tien minuten over een. We besloten door te lopen en de grote rust over te slaan. We liepen inmiddels door buurtschap Huinen dat westelijk van Krachtighuizen ligt.
Daarop werd koers gezet naar het Sprielderbos. We volgden nu een paar zeer lange boswegen, waarbij we met een ruime bocht om Huize Groot Spriel liepen. Daarbij kwamen we nog langs het symbolische zwaartepunt van Nederland. Een grote ring was aan de grond bevestigd. Op de laatste open plek langs de Peppelerweg genoten we op een bankje met leuning van de laatste zonnestralen. Verschillende achterop komende wandelaars passeerden ons alsmede de pijlophalers. We wisten dat aan de Peppelerweg de koffiepost was en we waren hier een beetje bekend van de Sagambiaratocht die in het verleden een startlokatie aan de Peppelerweg had.
Het was heerlijk toeven op de koffiepost. We zaten hier op een bankje naast een korf waarin een vuur ons wat warmer hield. Toen we de koffiepost verlieten waren we in de veronderstelling dat de pijlophalers ons spoedig zouden volgen. Maar het bleek dat nog talrijke wandelaars nog op weg waren naar de koffiepost. Vermoedelijk waren ze verkeerd gelopen. Onder deze groep bevond zich de webmaster van rs80.nl.
Op weg naar de fruitpost kwamen we nog langs de uitkijktoren op Landgoed ‘Schovenhorst’. Het begon aardig donker te worden en we besloten ons bij een groepje aan te sluiten omdat wij de markeringen vrijwel niet meer konden zien en we toch de officiële route wilden volgen. Voor noodgevallen konden we altijd nog aan de hand van onze GPS de finish bereiken.
Net na half zes werd de finish bereikt. Normaliter gaan we dan snel naar huis. Maar nu waren we zo vermoeid, dat we eerst een rust namen. Het was een schitterende tocht geworden. Parkoerstechnisch was het al een hele mooie tocht. De zon en de sneeuw complementeerde dit tot een hele mooie tocht. We willen de organisatie en de parkoersarchitecten hartelijk danken voor deze tocht. Deze dag werd door mij een bijzondere kilometerstand gepasseerd zoals ik dat bijhoud in mijn wandelboekje. Het was de kilometer-afstand van 77.777 km. Het IVV-nummer was 11585.
