Drenthepad, een rondwandeling door Drenthe

datum : zaterdag 15 september 2012
traject: Noordlaren - Midlaren - Zuidlaren - Schipborg - Anloo
afstand: 22 km
o­ver­nach­ting: De Koningsherberg, Brinkstraat 2 9467 PE Anloo, ( 0592-271216, www.dekoningsherberg.nl

Wij had­den goed overnacht in Herberg De Blankenhoeve. We had­den de laatste kamer. De andere kamers wa­ren bezet door bruiloftsgasten.

Het was droog toen wij ons op zaterdag 15 september 2012 op weg begaven. We zaten een km van de route af. Daarna liepen we over land­goed De Poll waar een golfterrein lag. We kwa­men langs een huis waar een buitenrust voor wan­de­laars en fietsers was ingericht.

Voor NIVON huis De Hondsrug vingen we een gesprek op waarbij een dame zei dat ze er te oud voor was. Toen we dichterbij kwa­men, vonden we dat de dame er best jong uit zag. We vroegen daarop aan haar waarvoor ze dan te oud was omdat ze er nog zo jong uitzag. Ze was te oud om nog langer te groeien.

Bij Midlaren had­den we een rust bij CR Meerzicht, met zicht op het Zuidlaardermeer. Even verderop had­den we onze lunch op een picknickbank. We kwa­men nabij De Groeve bij het Ha­ven­ka­naal. Voor het Ha­ven­ka­naal sloeg de officiële route af over een hobbelig graspad. Wij besloten het Ha­ven­ka­naal over te steken en over het gemak­ke­lijke as­falt­fiets­pad langs een verkeersweg te lopen. Op het hobbelige graspad zouden onze schoenen weer nat worden. Bovendien was een hobbelig pad ook niet aangenaam voor de voeten van Coos vanwege de eerder genoemde verzwikking van de voet van Coos.

In Zuidlaren kwa­men we langs molen De Wachter. Het bleek dat in Zuidlaren de start van de 2e Hunzeloop was. We liepen nog over het start/finish terrein. We zagen hier geen bekenden. Nabij de start van de 2e Hunzeloop had­den we een rust. Daarna liepen we opnieuw over het start/finish terrein om onze wan­deling te vervolgen en opnieuw zagen we geen bekenden.

We verlieten Zuidlaren door bosgebied. Net toen Coos zei dat we geen bekenden had­den gezien zagen we twee bekende van de FLAL, vader met dochter en woonachtig in Dren­the. Bij Westlaren liepen we onder de N34 door. We kwa­men over na­tuur­ge­bied De Strubben en militair oefenterrein Knip­horst­bosch. Uit­ein­de­lijk kwa­men we in Anloo waar ons o­ver­nach­ting­a­dres was.

Het dorp Anloo is landelijk gelegen tussen het "Stroom­dal­land­schap van de Drent­sche Aa", de Hondsrug, het Evertsbos en het historisch rijke Kniphorstbos. In het dorp staan ruim 190 woningen en boer­de­rij­en en het heeft ruim 400 inwoners. Het dorp heeft een rijke historie waar­on­der de eeuwen oude beeldbepalende Magnuskerk. Deze kerk is gesticht rond 800 na Christus. De kerk speelt nog steeds een belangrijke rol. De kerk functioneert in de eerste plaats als ontmoetingsplaats van de Nederlands hervormde ge­meen­schap.

Vroeger werd er in de kerk ook recht gesproken en eens per jaar, op de derde zaterdag in augustus, wordt sinds 1987 elk jaar zo'n rechtszitting van de Etstoel nagespeeld. Het spel is gebaseerd op ware feiten. Samen met het buitengebeuren rond de kerk trekt dit spektakel jaarlijks duizenden bezoekers.

De agrarische sfeer van het dorp is in de loop der jaren bewaard gebleven, maar het aantal actieve agrariërs is in de laatste decennia terug gelopen. Het voor­zie­nin­gen­ni­veau is door de schaalvergroting gedaald, maar alle nood­za­ke­lij­ke voorzieningen zijn op fietsafstand vanuit Anloo bereikbaar. Voor de ver­dwe­nen winkels is een aantal klein­scha­li­ge bedrijven terug gekomen. In het dorp is een levenskrachtige basisschool met een regiofunctie gevestigd. De school telt ruim honderdtwintig leerlingen die komen uit Anloo, Anderen en Gasteren.

Ondanks het feit dat het dorp Anloo door onder andere het beschermd dorpsgezicht qua bebouwing en de beperkte uitbreidingsmogelijkheden in de loop der jaren niet zo veel is veranderd, is het een actief dorp met een bruisend verenigingsleven dat veel activiteiten or­ga­ni­seert. Door zijn unieke sfeer en omgeving trekt het dorp met name 's zomers veel wan­de­laars die willen genieten van de prach­ti­ge na­tuur en de rust die met name het Stroom­dal­land­schap van de Drentse Aa biedt.

Henri Floor