Op zondag 5 augustus 2012 stond de route richting Heeze op het programma. Na de start vanuit sporthal De Kievit staken we de Kleine Dommel over en volgden een zogenaamde postbode route. De term postbode route heb ik overgenomen van de website www.bestgenog.nl. Ik vond dit zo'n mooie omschrijving. Want het eerste deel van de wandeling liep door de bebouwde kom van Geldrop.
Bij station Geldrop liepen we onder de spoorlijn door. Na het meer IJzeren Man staken we de A67 snelweg over. Via buurtschap Kreijl liepen we naar de plaats Heeze. We liepen niet de plaats Heeze in, maar onze route liep langs de noordzijde, de oostzijde en zuidkant van Heeze.
We liepen onder buurtschap Rul langs en verder via buurtschap Strabrecht naar kasteel Heeze. Hier liepen we opvallend genoeg niet langs de voorzijde van het kasteel. We konden hier natuurlijk wel even van de route afgaan, maar dat deden we deze keer echter niet.
De grote rust was nabij buurtschap Ginderover. Na de rust liepen we door het centrum van Heeze langs de RK Kerk van Sint-Martinus en Johannes de Evangelist, afgekort tot de Sint-Martinuskerk. Na korenmolen St-Victor staken we de spoorlijn Eindhoven-Roermond over.
In buurtschap Kerkhof hielden we een rust op een bankje (zonder leuning) op de plaatselijk begraafplaats. Het bankje stond heerlijk in de schaduw en dat was met de warmte zeer aangenaam.
Kerkhof is een schilderachtige buurtschap ten zuiden van Heeze, waar vroeger de kerk heeft gestaan. Deze werd in 1648 protestants. Ze werd echter niet door de protestanten gebruikt, waardoor ze verviel en uiteindelijk werd gesloopt. Tot 1681 moesten de katholieken ter kerke in de Grenskerk te Hugten, juist over de grens met Limburg. Vanaf dit jaar betrokken ze een schuurkerk bij huis Eimerik, het oude kasteel. Hoewel de oude kerk niet meer bestaat is er nog steeds een rustieke begraafplaats op het gehucht, waarop zich ook een oud familiegraf bevindt van de familie van Tuyll van Serooskerken. Het gehucht kent meerdere langgevelboerderijen, waaronder een uit 1705 en een uit 1714, en een huis met klokgevel uit 1903.
We kwamen langs het Heezer ven en door het Heezer bos werd de A2-snelweg bereikt en overgestoken.
Aan de andere zijde van de snelweg lagen ook vennen, zoals het Greveschutven en het Meeuwven. Opnieuw staken we de A2-snelweg over. Nu was dat in de nabijheid van de Aalsterhut zoals wij vernamen na afloop van deze tocht toen wij dit verslag in elkaar draaiden.
Na de Leenderheide staken we opnieuw een snelweg over. Nu was dat de A67 snelweg. Verder dwaalden we over de Stratumse Heide en langs buurtschap Gijzenrooi en door buurtschap Riel.
Na een industriegebied kruisten we nog een spoorlijn alvorens de finish te bereiken. Ook deze dag was het weer een mooie wandeldag geworden. In de ochtend hebben we een heel licht buitje gehad, waardoor we kunnen vaststellen dat het niet voor 100% droog is gebleven. Wij willen de organisatie en de parkoersbouwer hartelijk danken voor het mogelijk maken van deze driedaagse. We hopen het komende jaar voor de 28e keer te kunnen meedoen.
Er waren dit jaar geen IVV-stempels zoals voorgaande jaren. We hoorden van de voorzitter van OLAT dat de stempels niet waren gearriveerd. Vooral voor de Duitse en Italiaanse deelnemers, die speciaal ook voor het IVV-stempel waren gekomen, was het ontbreken van de IVV-stempel een grote teleurstelling. Enige dagen later troffen we bij de Heuvelland4daagse een IVV-afgevaardigde, die ons wel aan een IVV stempel kon helpen. Voor deze dag was het IVV-stempel 11533.
Henri Floor
