volgend verslag Terug naar het overzicht van het Airbornepad fotoreportage alle foto's in het klein van de tocht diavoorstelling foto's nabestellen de ingetekende route zoals deze op www.afstandmeten.nl staat Terug naar het overzicht van de LAW's, streek- en NWBpaden op de homepage van Henri Floor Terug naar de homepage van Henri Floor Airbornepad: Lommel-Valkenswaard

Airbornepad

Brasserie-restaurant Den Brugwachter te Lommel Grote Barrier Op zondag 22 juli 2012 liep ik mee met de door TT-wandelreizen.nl ge­or­ga­ni­seerde tocht over het Air­bor­ne­pad Market Garden, kortweg Aibornepad genoemd. Dit pad loopt van Lommel in België naar Arnhem.

Het verzamelpunt was NS station Eindhoven. Hier werden de zes deelnemers opgehaald door de reisleider met een bestelbusje. Het eerste traject van de wandelroute werd overgeslagen. Dit betrof een traject van 8½ km. We begonnen de wandeling bij de eerste stem­pel­post. Dat was bij Brasserie-restaurant Den Brugwachter te Lommel Grote Bar­rier.

Voor de start van de wandeling dronken we eerst wat bij Den Brugwachter. Daarna begaven we ons op pad. We staken het Bocholt-Herentals via de Luikersteenweg / N715 over. Aan de voet van de brug stond een informatiebord over de wandelroute. We bevonden ons nu in Lommel-Kolonie. We begaven ons nu echt op pad.

Even volg­den we de Luikersteenweg in de richting van Nederland. Maar spoedig sloegen we af. We herkenden hier een traject van de 1e Kolonietocht vanuit Lommel waarover wij op dinsdag 6 december 2011 een ge­or­ga­ni­seerde tocht liepen. We kwamen bij de grensovergang met Nederland. Hier was het eerste 2e wereldoorlogsmo­nu­ment, Bergeyk Poort der Bevrijding.

Airbornepad

Viskwekerij De Maaij We ver­volg­den de route, nu op Nederlands grond­ge­bied. Er was nu eigenlijk een par­koers­wij­zi­ging. Navraag bij de reisleider bleek de par­koers­wij­zi­ging aangebracht te zijn vanwege een zeer smal pad, dat langs een sloot liep en 's-zomers bijna dicht­ge­groeid is. Nu had ik over dit smalle pad hele goede herinneringen toen ik hier op dinsdag 1 november 2011 liep met een dinsdagwandeling van OLAT.

Ik besloot derhalve de oorspronkelijke route te volgen. Het smalle pad was inderdaad bijna dicht­ge­groeid. Ik moest hier goed oppassen, want er lagen ook verraderlijke boomwortels. Aan het begin van dit pad was een draad gespannen, maar er stond niet bij dat je er niet in mocht. Aan het einde van het smalle pad bleek dat het pad officieel was afgesloten, maar ik kon er wel doorheen lopen. Aan het einde van het smalle pad kwam ik drie andere wandelaars van de groep tegen die de officiële omleiding hadden gevolgd.

Na een aantal vijvers van een viskwekerij met een uitkijk-observatiepost liepen we door bosgebied De Beeken en De Maaij.

Airbornepad

De Malpie De akkers, bossen en heidevelden ten zuiden van Bergeijk vormen een aantrekkelijk wandelgebied. Juist op de grens van Nederland en België liggen enkele fraaie na­tuur­ge­bie­den. Zo zijn er vennen, moerassen en natte heide in de Plateaux en het aangrenzende Hageven. Door het gebied stromen verschillende beken zoals de Keersop en de Beekloop. Het kalkrijke water van de laatste beek wordt gebruikt om voormalige visvijvers aan te vullen. Deze vijvers van de Maaij, zoals het na­tuur­ge­bied heet, zijn het leefgebied van veel verschillende planten- en vogelsoorten. Schuwe vogels als het woudaapje broeden hier.

In de dertien visvijvers van de Maaij zijn vroeger karpers en waterlelies gekweekt. Natuurmo­nu­menten heeft de vijvers omgevormd tot een na­tuur­ge­bied met moeras, broekbos en uitgestrekte rietlanden. Het water van de Maaij is zeer voedselrijk. Als visvoer werd jarenlang afvalwater van een Bergeijkse fabriek gebruikt, waar van aardappels en granen spiritus werd ge­maakt. Er groeien vandaag de dag water- en moerasplanten die in dit deel van de Kempen zeldzaam zijn. Midden in het gebied staat een kijkhut waar u vogels kunt kijken. Schuwe soorten als de roerdomp en het woudaapje, de kleinste Nederlandse reiger, voelen zich hier thuis.


Na de Pastoorweijer kwamen we bij de stuw Het Schut. ver­der­op kwamen we bij Pannenkoekenhuis van de familie Suykerbuyck. Deze uitspanning heette voorheen 't Witte Perd en hier was de tweede stem­pel­post. In 1944 heette het trouwens Rustoord. De bevrijders werden hier uitgenodigd voor een biertje.

Airbornepad

Venbergense watermolen Even ver­der­op kwamen we langs het Valkenswaard War Cemetry. Daarna dwaalden we fraai door na­tuur­ge­bied De Malpie. Hier liggen talrijke vennen. Vanwege de warmte was het hier wel afzien. En elk schaduwplekje werd optimaal benut.

Bij Venbergen was een restaurant en watermolen. Het was hier druk met toeristen. Er kon hier ook gekanood worden op de Dommel. Enige kano's werden op de kant getrokken. Valkenswaard werd betreden via buurtschap Deelshurk. Het eindpunt deze wan­del­dag was bij de Stayokay. De reisleider bracht ons naar het geplande o­ver­nach­ting­a­dres. De overnachting was steeds bij adressen van de Stich­ting Vrienden op de Fiets. Omdat op de des­be­tref­fen­de adressen meestal niet met zijn allen konden overnachten werd de groep gesplitst. Ik sliep met twee anderen op een adres in Waalre. Bij Brasserie Hoom (www.brasseriehoom.nl) aten we uitstekend warm.
naar de top van deze pagina

Henri Floor