tweede dag NS wandeling IJsselvallei fotoreportage alle foto's in het klein van de tocht diavoorstelling foto's nabestellen de ingetekende route zoals deze op www.afstandmeten.nl staat overzicht 	van de NS-wandelingen Terug naar de homepage van Henri Floor NS wandeling IJsselvallei

NS wandeling IJsselvallei Op maandag 2 juli 2012 begonnen wij aan de NS wan­de­ling IJsselvallei. We hadden de voorgaande dag gekeken naar de weersvoorspelling. Omdat er droog weer was voorspeld besloten we de zon­dag­a­vond ervoor een hotelreservering te doen via in­ter­net in Deventer, want deze NS wan­de­ling is of­fi­ci­eel een tweedaagse tocht. De totale afstand van deze tweedaagse bedraagt 30 km en hadden we desgewenst ook in één dag kunnen lopen. Deze wan­de­ling met overnachting was mij aangeboden door Coos ter gelegenheid van mijn verjaardag in de maand juni.

's-Ochtends moest Coos nog wel eerst naar de tand­arts voor de halfjaarlijkse controle en ikzelf werd nog door een sportmasseuse onder handen genomen. Daarna reisden we met de trein naar Zut­phen alwaar wij tegen half een in het begin van de middag aankwamen.

Door de strategische ligging aan de samenvloeiing van twee rivieren, de Berkel en de IJssel, was Zut­phen in de middeleeuwen een belangrijke handelsstad en sloot zich in 1285 aan bij de Hanze. Over zee en over de IJssel naar de Rijn vervoerden de Zut­phe­na­ren voornamelijk haring, boter en bier en namen wijn mee terug. Over land en gereed waarvoor Maximiliaan van Habsburg toestemming had gegeven als voogd van zijn zoon Philips de Schone. Dat was een reactie op de plannen van Deventer, dat al in 1482 toestemming had, maar er uiteindelijk langer over deed om de brug te voltooien.

NS wandeling IJsselvallei Vanaf het station in Zut­phen liepen we over het Stationsplein in westelijke richting. Op een par­keer­plaats zagen we nog een Renault 4 staan. Wij hebben in het verleden een Renault 4 gehad en dan is het heel mooi om nog zo'n auto te zien. We staken de IJssel over. Nadat Zut­phen werd verlaten volgden we de dijk langs de IJssel, hier Vliegerdijk ge­naamd, in noordelijke richting. We liepen over de naastliggende grasdijk. Het gras kriebelde wel aan onze blote benen, want het was korte broeken weer.

Een oud fabrieksgebouwtje met een grote en hoge schoorsteen stond te koop. Nadat we de gemeente Zut­phen hadden verlaten, liepen we een traject over het grondgebied van Empe (gemeente Brum­men). Verder liepen we over het grondgebied van Voorst. We kregen uitzicht op de kerk van Gietelo. Nabij ruïne Nijenbeek verlieten we de geasfalteerde dijk. Over een graspad kwamen redelijk dicht bij slot Nijenbeek. We moesten wel even van de route af om het slot van dichterbij te bezichtigen.

Buitendijks, in een landschap doorsneden met oude IJssellopen staat de toren van Nijenbeek. Deze toren is alles wat resteert van het kasteel dat vroeger ook wel Het Hooge Huis werd genoemd. Het kasteel wordt voor het eerst vermeld in 1266. Nijenbeek speelde in de Hanzetijd een belangrijke rol. Begunstigd door de ideale ligging in een IJsselbocht, vlakbij de grens tussen Gelre en het Oversticht, fungeerde het als Gelders waakhuis. Deze plek bij de IJssel was gevreesd, omdat vooral de Overijsselse Hanzekooplieden regelmatig met hun handelskonvooien beroofd of geblokkeerd werden. Het kasteel werd bekend als de plaats waar Eduard zijn broer Reinald III tien jaar lang opsloot, als gevolg van een ruzie tussen de Heeckerens en de Bronckhorsten. Volgens de verhalen van vooral 19e eeuwse romantici zou Reinald na de dood van zijn broer zo dik zijn geworden dat de muren moesten worden gesloopt om hem vrij te krijgen. Het slot werd in 1945 door de geallieerden onder vuur genomen, omdat de Duitse troepen er zich in hadden verschanst. Wat resteert is een imposante en romantische ruïne.

NS wandeling IJsselvallei Verderop liep vlak langs een geasfalteerde weg een graspad dat wij volgden. Het pad kwam weer op de asfaltweg uit. Ten noordoosten van Voorst liepen we dicht langs de IJssel. Er waren hier een aantal schilderessen neergestreken, die de IJssel op hun schildersdoek vastlegden. Er lag hier een ge­denk­steen uit de tweede wereldoorlog. Op 12 mei 1945 trokken de geallieerden hier in de gemeente Voorst over de IJssel.

Bij een boerderij werden kersen verkocht. Wij besloten een pond te kopen. Het waren hele grote kersen en ze smaakten prima. Bij een museumcafé besloten we nog koffie te drinken. We verlieten de asfaltweg bij een bankje. Nu volgden we weer een graspad over de dijk.

We kregen uitzicht op gebouwen van Deventer. We liepen onder de A1-snelweg door. In een huis nabij de Bolwerkersmolen hadden we in het verleden een oom en tante wonen, die inmiddels zijn overleden. Coos had hier nog heel veel goede herinneringen aan overgehouden.

De Bolwerksmolen kwam gereed in 1863 en is de enige windhout- zaagmolen in Overijssel. Het is een achtkantige bovenbuitenkruier. De molen heeft acht velden die met riet bedekt zijn. Het kruiwerk zit boven in de molen en wordt van buitenaf bediend. Van de molen draait alleen de kap. Vanaf de stelling, de omloop rondom de hele molen, kon de molenaar de zeilen op de wieken leggen en het kruiwerk bedienen. Binnen, op de zaagvloer, zijn de grote sleden te zien, waarop de te zagen stammen vroeger en ook nu weer door de drie zaagramen worden gehaald. De molen is van mei tot en met september te bezichtigen op dinsdag en zaterdag.

NS wandeling IJsselvallei
Na de molen was het niet ver meer naar het voet­veer dat ons de IJssel overzette. Met het bootje Stokvis voeren we naar de overzijde.

Een deel van de IJsselkade, De Welle, werd gebruikt als los- en laadplaats voor de koggen en andere vracht­sche­pen van de Hanzesteden. De rivier was hier breed genoeg. De schepen meerden in die tijd af aan houten be­schoei­in­gen die langs de rivieroevers voor de stad werden opgetrokken. In de 16e eeuw, toen Deventer zijn grootste economische bloei bereikte, besloot het stads­be­stuur de houten kaden te vervangen door stenen muren. De gemeente Deventer is druk bezig met de restauratie van de oude kademuren langs de Welle. Aan de Welle bevond zich ook de tolplaats waar de tol voor pas­se­ren­de schepen werd geïnd. Sinds 1241 bezat Deventer namelijk de rechten voor de Katentol, een tolplaats die zich oor­spron­ke­lijk bij het nabij Zwolle gelegen Katen bevond, maar door de Deventernaren naar hun eigen stad werd overgebracht. De tol werd voldaan aan de tolgaarder die per roeiboot de pas­se­ren­de schepen aandeed. Voor het geval handelslieden zich aan de tolplicht wilden onttrekken had men een tweede roeiboot achter de hand.

Na een paar straten werd ons overnachtingadres bereikt. 's-Avonds aten we bij restaurant De Kroon voor € 25 een verrassingsmenu.

naar de top van deze pagina

Henri Floor