Op zaterdag 30 juni 2012 was de start vanaf Camping De Lemeler Esch te Lemele. Toen we met de auto naar de parkeerplaats reden, leek in eerste instantie of we het bos werden ingestuurd. Over een paar zandwegen werd de parkeerplaats bereikt, een groot grasveld. Na de start liepen we over de parkeerplaats het bos in.
We liepen naar camping De Eskamp en liepen ook even over het terrein van camping De Eskamp. Over een parallelweg volgden we de N347 even in de richting van Lemele. We verlieten Lemele, dat gemeente Ommen is en staken de gemeentegrens over. Nu bevonden we ons in de gemeente Hellendoorn. We volgden de Boksloot en even later kwamen we in bosgebied Eelerberg.
Bij de gelijknamige camping was de eerste rustpost. We bleven een tijdlang door bosgebied lopen. Daarbij liepen we langs de buurtschappen Schuilenburg, Rhaan en Hankate. We staken het Overijsselskanaal over en volgden de Beneden Regge weer.
Evenals de voorgaande wandeldagen werd de finish van de 25 kilometer voor 13:00 uur bereikt.
Met de laatste 15 kilometer voerde de route opnieuw naar Lemele. Nu lieten we Lemele echter aan onze linkerhand liggen. Deze route had twee hoogte punten. Eerst werd de 45 meter hoge Lemelerberg bedwongen. Daarna kwamen we ook (weer) op de top van de Archemerberg.
Bij restaurant De Lemelerberg lag een appelgebakje op ons te wachten. Dit had te maken met een wandelaarster die haar (45e) verjaardag vierde en ons had uitgenodigd. We moesten dan wel tussen de 14:00 en 14:30 uur in voornoemd restaurant arriveren. We kwamen hier echter pas om 14:55 uur aan. Voor de zekerheid keken we binnen, maar de jarige was verdwenen.
Op weg naar de top van de Archemerberg kwamen ons drie wandelaars tegemoet gelopen met een wandelboekje in hun hand. Zij liepen het Pieterpad. Nu werd het ons ook duidelijk dat de vele wit/rode markeringen die we onderweg zagen van het Pieterpad waren.
Het was ook deze dag weer een mooie wandeldag geworden. Wij danken de organisatoren en de talrijke vrijwilligers hartelijk voor het mogelijk maken van deze tocht.
We hebben aanbevelingen voor de organisatie:
- De uitgereikte routebeschrijving ziet er in eerste instantie heel mooi, kleurrijk en professioneel uit. De parkoersbeschrijving staat in kolommen naast elkaar. Het belangrijkste van de routebeschrijving is de richting waarheen gelopen moet worden. Deze informatie staat in de 3e kolom met vaak een grote tussenruimte met de parkoersomschrijving. Dit alleen is al heel onduidelijk. Verder is het lettertype aan de kleine kant waarop we besloten om de routebeschrijving alleen in noodgevallen te gebruiken. In de eerste kolom staat het volgnummer vermeld. Maar dit volgnummer was helemaal niet op de pijlen bevestigd en was dus vrijwel nutteloos.
- De bepijling is helaas ook niet al te best. Het is duidelijk, dat degene die de pijlen aanbrengt, geen geroutineerde wandelaar is. Er zit helemaal geen structuur in de manier waarop de pijlen worden aangebracht. Soms zitten pijlen op dunne takken. Een andere keer is de pijl enigszins verborgen achter een boom. Het beste is om als de splitsing/afslag genaderd wordt al 20 meter voor de splitsing/afslag met de ogen naar een geschikt bevestigingspunt te kijken. Vaak waren pijlen pas na een splitsing aangebracht. Omdat een pijl verwijderd kan zijn door baldadigheid of omdat een pijl niet opvalt, moet je steeds de zijpaden inkijken of er een pijl zit. Elke dag hebben we zeker 10 maal groepjes wandelaars zien lopen die op de een of andere manier verkeerd liepen. En het is toch een vierdaagse om te ontspannen.
- Verder zijn de pijlen zelf niet altijd duidelijk. De pijlen zijn paars van kleur en reflecterend. Aan die reflectie hebt je alleen wat aan als de zon er op schijnt want wandelaars lopen miet met licht op. De gekozen kleur van de pijlen valt lang niet altijd op. Beter zou het zijn om pijlen te nemen die echt opvallen. Bij tochten van de SGWB en OLAT worden gele papieren met opdruk van zwarte pijlen gebruikt. Deze vallen goed op.
- Op de andere zijde van de routebeschrijving stond de ingetekende route. Dit was voor ons de routebeschrijving. Jammer was het dat de lijn vrij dik is waardoor routeverandering, die dicht op elkaar zaten, bijna niet opvielen. Geef de route weer met een doorgaande lijn en gebruik daarbij een opvallend contrasterende kleur. Dus geen rood, groen of geel gebruiken, maar donkerblauw of zwart.
- Niet de gehele ingetekende route werd weergegeven. Meldingen als start en finish of rustpost of monument zaten over de ingetekende route heen geplakt. Dat was vooral bij de start en finish het geval.
- De ingetekende route had de grootte van een A5je, maar werd afgedrukt op A4-formaat. Door het groter af te drukken is de route beter te volgen.
- Als er in een lus een grote rustpost is waar wat te koop is zoals limonade en dergelijk, dan vind ik dat als dit een mobiele post is, deze tot de laatste wandelaar aanwezig moet blijven.
