Toon Kortoomswandeling
Op dinsdag 17 april 2012 organiseerde OLAT de Toon Kortoomswandeling. De start was vanuit het Toon Kortoomsmuseum te Deurne. Het museum ligt zo'n 7 km buiten het centrum van het Noord-Brabantse dorp Deurne en op een paar honderd meter afstand van het Limburgse dorp Griendtsveen. Het cafégedeelte van het museum was speciaal voor ons geopend. Want het museum is normaliter op maandag en dinsdag gesloten.
Griendtsveen wordt de Parel van de Peel genoemd. Hier bevinden zich dorpspompen, ophaalbruggetjes en kaarsrechte peel kanalen. Het dorp is wettelijk beschermd. De oorspronkelijke apostelwoningen blijven daardoor behouden voor het nageslacht. Toon (Antonius Johannes) Kortooms is in Griendtsveen geboren en begraven.
Rond 10 uur begaven we ons op pad. Meteen buiten het terrein van het museum bevonden we ons in Griendtsveen. We volgden even de Deurneseweg langs de Helenavaart. We liepen even de Sint Barbarastraat in (de weg naar de Sint Barbara kerk). Meteen sloegen we af en volgden een smal bospad langs de Helenavaart. We kwamen weer op de Sint Barbarastraat uit en bij de brug over de Helenavaart met uitzicht op de Barbara kerk en bij Herberg De Morgenstond sloegen we af en volgden de Pastoor Hendriksstraat.
Heilige Barbarakerk Griendtsveen
Nabij twee turfstrooisel-fabrieken ontstond rond 1885 de plaats Griendtsveen. Het dorp werd gesticht door Jozef en Eduard van der Griendt. 10 jaar later, in 1895 liet Eduard van der Griendt hier een kerk bouwen. Daarvoor verzorgde de rector van Horst-America de kerkdienst in een winkellokaal. Dit lokaal werd ’s middags door de protestanten gebruikt en ’s morgens door de rooms katholieken. De familie Van de Griendt zorgde voor het financiële plaatje. De kerk werd in 1895 toegewijd aan de heilige Barbara en nog in datzelfde jaar in gebruik genomen. Nu was de Heilige Barbara niet alleen patrones van de mijnwerkers maar ook patrones van de turfstekers.
Aan het eind van de Pastoor Hendriksstraat stond een treintje ter nagedachtenis aan het vervoer van turf in het verleden in dit gebied. Daarnaast stond een borstbeeld van Eduard van de Griendt (1857-1935), stichter en naamgever van het dorp Griendtsveen. Via de Deurneseweg kwamen we op de Sphagnumweg. Spagnum is de naam van de Villa van wijlen Eduard van de Griendt. We kwamen uit op de Kanaalweg, de weg die langs het Griendtsveenkanaal liep. Even later volgden we de andere zijde na oversteek van het kanaal via een brug.
We volgden nu paden langs sloten in het natuurgebied Driehonderd Bunders. Af en toe liepen we over kruip-door-sluip-door-paden. Niet dat we op onze knieën moesten zitten maar bij wijze van spreken. Wat zo smal waren sommige paden. We kwamen weer uit bij de Helenavaart en volgden dit aanvankelijk over de Kaasweg te Helenaveen. We slingerden vervolgens door natuurgebied Mariapeel. Nadat we op 7 km al een rustpost hadden gehad werd nu na 12 km de finishlocatie bereikt. Deze was op dit moment echter onze grote rustpost.
In de tweede lus van ongeveer 8 km liepen we aanvankelijk over open terrein. Nu voelden we hoe hard het waaide. We verlieten het grondgebied van Deurne om plaats te maken voor het grondgebied van Liessel. Op een gegeven moment waaide het zo hard dat zand in ons gezicht werd geblazen. Want het was weer een tijdlang droog geweest. Via de Oude Aa werd het kanaal van Deurne bereikt. Dit kanaal werd een tijdlang gevolgd tot een bruggetje. Hier staken we het kanaal over. We liepen nu over een graspad waarlangs talrijke bomen, vooral berken, in het water stonden. Ook zagen we nog een broedende zwaan.
Het eindpunt was uiteraard het Toon Kortoomsmuseum. Het was een hele mooie wandeling en een mooie wandeldag geworden. Later hoorden we dat het in onze eigen woonplaats een sombere dag was geweest. Wij danken de twee parkoersuitzetters en de organisator hartelijk voor deze tocht.
Ik had nog niet verteld dat zich onder de 42 wandelaars een heel bijzondere persoon bevond. Het was de oprichter van Wandelen op Dinsdag. Tevens was hij de oprichter van OLAT. Tegenwoordig is hij erelid en drager van de Cornelis van Montfoort trofee. In oktober van dit jaar gaat hij voor zaken (organisatie van wandelreizen) naar het buitenland en komt het volgend jaar dan pas in mei weer terug in Nederland.
Boven in dit verslag zitten een aantal buttons. Deze staan hier niet alleen voor de versiering. Onder elke button zit een link. Klik HIER voor een uitgebreide verklaring van de links.
Henri Floor