naar het overzicht van de wandelverslagen van FLAL-tochten Naar de alternatieve homepage van FLAL de ingetekende route zoals deze op www.afstandmeten.nl staat naar de homepage van Henri Floor Sint Nicolaas tocht met de FLAL vanuit Sint Nicolaasga

het oude wapen van Doniawerstal (bron: www.ngw.nl) Op zaterdag 3 december 2011 organiseerde de FLAL de Sint Nicolaastocht vanuit Sint Nicolaasga. De start was vanuit Zalencentrum Sint Nyk.

Sint Nicolaasga wordt al in 1399 vermeld onder de naam Sinte Nyclaesga. De adellijke familie Van Eijsinga heeft een belangrijke rol gespeeld bij de ontwikkeling van Sint Nicolaasga. De Van Eijsinga's stammen af van de legendarische grietman Johan Vegilin van Claerbergen. Tot de gemeentelijke herindeling in 1984 maakte Sint Nicolaasga deel uit van de voormalige gemeente Doniawerstal.

Het was deze dag een regenachtige dag, vooral in de ochtend. Er werd dus in de regenkleding gestart. Sint Nicolaasga werd in oostelijke richting verlaten door het Wilhelmina bos. Bospassages in dit gebied zijn uiterst spaarzaam. Daarom voerde de route slingerend door het bos om het optimaal te benutten.

De Sint Nykster Feart werd overgestoken en vervolgens aan de zuidkant naar het westen, richting Sint Nicolaasgam een eind gevolgd. Dat had mede te maken met de beschikbare paden want de route voerde opnieuw naar de A6-snelweg en werd overgestoken. Aan de overzijde van de A6-snelweg werd de A6 noordwaarts gevolgd. We hadden nu zicht op het meer Oldeouer. Buurtschap Heide bereikt. Daarna was het niet ver meer naar buurtschap Huisterheide. Hier was op 9 km een wagenrust. Door een verdwenen pijl naar de verzorgingspost hebben een aantal (snelle) wandelaars deze verzorgingspost niet bezocht. Verder ging het door een park nabij Hotel De Oorsprong naar de Houtfeart.

Nu werd koers gezet naar Boornzwaag. Daarbij kwamen we langs meerdere zijwegen, waar alle huizen allemaal aan het water lagen. Een jachthaven kon hier natuurlijk niet ontbreken. We kwamen daarop langs jachthaven De Woudfennen

Boornzwaag ligt ten oosten van Langweer en telt ongeveer 200 inwoners. De naam komt voort uit boarn dat naar water verwijst en sweach dat grasland betekent. Tot de gemeentelijke herindeling op 1 januari 1984, maakte Boornzwaag deel uit van de gemeente Doniawerstal.

Over de Boarnsweachsterdyk en langs de Zwaagster molen, werd de grote rust in Langweer bereikt in eetcafé De Drie Zwaantjes. De afgelegde afstand bedroeg hier 15 km.

het gemeentewapen van Skasterlan, waartoe Sint Nicolaasga behoort (bron: www.ngw.nl) Langweer werd in noordelijke richting verlaten door het villapark. Buiten Langweer volgden we ruim een km de Pontdijk naar de Jansleat. Daarbij hadden we uitzicht op de Langwarder Wielen, een groot meer. We kwamen over de Lyts Dykje weer in Langweer. We kwamen hier wandelaars tegen die eigenlijk ver voor ons liepen, maar zij hadden de Langweer lus er al op zitten. Deze lus was ongeveer 6 km lang. Bijna aan het einde van die lus kwamen we eerst langs de Hervormde Kerk van Langweer en daarna langs de ijsbaan van Langweer In buurtschap Dijken bewonderden we de boerderij van Ed Nijpels, die te koop staat voor € 2,4 miljoen.

In de Telegraaf van 5 juli 2011 stond dat Ed Nijpels zijn boerderij in het Friese plaatsje Dijken te koop heeft gezet. Zelf kocht hij de boerderij in april 1999 voor een prijs van € 589.914. De vraagprijs van het optrekje bedraagt nu € 2,4 miljoen kosten koper.
Daar krijgt de koper dan ook een prachtige, zeer goed onderhouden, woonboerderij voor terug met de ongelooflijke woonoppervlakte van 1000 vierkante meter. Voor logés is bovendien ook ruimte genoeg: in de boerderij bevinden zich maar liefst dertien kamers, waaronder zes slaap- en drie badkamers waarvan er een zelfs een stoomcabine heeft.
Een andere woning heeft Ed nog niet. Wel bezit hij een appartement in de Mariastraat in Den Haag. Deze fungeert al jaren als pied a terre!


We staken de Houtfeart over. In buurtschap Teroele bewonderden we de fraaie klokkenstoel Weer zagen we een groot meer. Ditmaal was dat De Kufurd.

Teroele is een mooie en eeuwenoude streek midden in een ongerept stukje Fries landschap, tussen weidse velden en het water van de Koevorde. De klokkenstoel van dit slechts 25 inwoners tellende gehucht herinnert nog aan de in 1700 verdwenen kerk, uit tijden dat Teroele wel degelijk een plaatsje was dat meetelde. De klokkenstoel stamt ongeveer uit het jaar 1600.
Haar naam heeft Teroele te danken aan het feit dat aan de andere kant van het dorpje de Welle stroomt. Naar dit oude stroompje werd het plaatsje Ter Welle genoemd, wat door de uitspraak van "w" als "oe" in vroeger tijden Ter Oele is geworden. De familienaam Troelstra is hieraan ontleend, waarvan veel later Pieter Jelles Troelstra de bekendste telg is geworden. Teroele wordt de laatste jaren steeds meer ontdekt als watersportlocatie.
Teroele is een waterdorp aan de oostelijke oever van het Koevorder Meer waar de boerderijen met opvaarten naar waren ontsloten. Het is altijd het kleinste dorp van de grietenij geweest. Het oudste kaartbeeld, de grietenijkaart van Doniawerstal uit 1718, laat een niet al te grote reeks van boerderijen zien die in hun midden een kerk hebben.


De volgende etappe plaats was Idskenhuizen Hier was nog een rust in café De Koevorder. Boven de bar in De Koevorder hing de spreuk:

de bakker de koopman de waard
zijn de gelukkigste mensen op aard
maar komen ze te sterven
dan valt er niets te erven

We liepen weer naar Langeweer Daarbij kwamen we door de Vegilinbossen. Langs het golfterrein van Sint Nicolaasga werd deze plaats weer bereikt. Vlak voor de finish maakten we nog een slinger om de plaatselijke ijsbaan heen. De totale afstand was ongeveer 36 km.

Door de regen was het vooral de eerste drie uur onaangenaam weer, mede door de harde wind. In de middag werd het droger, zagen we de zon en zelfs blauwe lucht. Het deelnemersaantal bedroeg 318.

Sint Nicolaasga ansichtkaart

naar de top van deze pagina