Op zondag 29 mei 2011 was de 4e en laatste wandeldag van de Drents Friese Wold Wandelvierdaagse. Hoewel onze wandeling in noordelijke richting lag begonnen we zuidwaarts te lopen.
We kwamen buiten de bebouwde kom van Diever door Oldendiever. We sloegen af over de Bolderhoek. Hier troffen we ook de enige lichte regenbui voor deze dag. Door de westkant van Dieverbrug staken we de doorgaande weg van Dieverbrug naar Diever over.
Na nog flink wat geslinger kwamen we op de Groningerweg uit. Hieraan lag onze eerste rustpost deze dag in Landhotel Diever. Dit hotel was het oorspronkelijke Ruterhuus (Armenhuis) en is verbouwd tot een rustiek 3-sterren hotel in diverse bouwstijlen.
Verder liepen we door de bossen. We kruisten in de lus van de 20 km de terugroute ongemerkt, want er liepen nog geen wandelaars terug. Daarop kwamen we bij de mobiele post Houtvester Jansen Laan op 11,2 km.
We troffen hier het oudste RWV-lid Suze van Vliet. Zij heeft in 1953 met een eigen ploegje de 150 km Amsterdam-Leeuwarden tocht gelopen. In 1953 mochten vrouwen nog niet meelopen bij dit soort tochten. In 2004 werd door de LAT haar deelname in 1953 aan deze tocht alsnog officieel erkend.
Opnieuw kruisten wij in een lus, dit keer van de 30 km, de route van de terug weg. Ook nu hadden we hier geen last van omdat er nog geen wandelaars op de terugweg waren. Maar op de terugweg gaf dat wel problemen. Zie meer daarover verder in dit verslag.
Na het meertje Olde Veen kwamen we op een betonnen fietspad uit. Er kwamen wandelaars in de verte teruggelopen. Automatische dachten we dat deze wandelaars verkeerd waren gelopen. Het bleek echter wandelaars van de terugroute te zijn, die op hetzelfde punt afsloegen als de wandelaars van de heenroute, maar wel de andere kant op.
Daarop werd de volgende rustpost op camping De Reeënwissel bereikt. Deze lag op 16,7 km in de plaats Hoogersmilde. In de lus van de 40 km, waar op deze laatste wandeldag geen rustgelegenheid in was, dwaalden we door het meest noordelijke deel van het bosgebied van het Nationale Park Drents Friese Wold. Voordat we de Reeënwissel weer bereikten kwamen we noch door de bebouwde kom van Hoogersmilde. De afgelegde afstand in camping Reeënwissel bedroeg nu 24,7 km.
Toen we de rust verlieten kwam ons een wandelaarster tegemoet, die niet al te vrolijk keek. Zij liep ook de 40 km, maar zij was al twee keer op camping Reeënwissel geweest. Zoals ik al eerder schreef kruistte de heenroute de terugroute en omgekeerd. Op de terugweg hing de pijl zo onopvallend tussen de bomen en viel de pijl van de heenroute zo opvallend aan een paaltje, dat de wandelaarster alleen deze laatste pijl had gezien en dus weer naar Reeënwissel was gelopen. Persoonlijk vind ik dit van de parkoersuitzetter een grote blunder door de routes te laten kruisen. Meer hierover plaats ik in een aparte info met aanbevelingen. We kwamen weer op de mobiele post, die nu op 28,5 km lag.
Opnieuw kruisten we de heenroute. Hier merkten we niets van omdat er geen wandelaars meer op de heenroute liepen. Dat wij de heenroute kruisten constateerden we pas toen we de ingetekende route bestudeerden, die met een GPS-apparaat waren opgenomen.
We kwamen op de Oude Groningerweg uit, die bij de ingang van camping ’t Wildryck overging in de Groningerweg. De laatste rustpost was Landhotel Diever en de afgelegde afstand bedroeg hier 34,9 km. In het laatste stuk kregen we nog een parkoerswijziging te verwerken waardoor de totale afstand minder dan de aangegeven 40,0 km moest zijn.
Nadat we de Ten Darperweg waren overgestoken misten we een afslagpijl. We besloten op een gegeven moment de richting van de kerktoren aan te houden, want de kerktoren stak vaak boven de andere huizen uit. Daarbij dwaalden we nog door buitenwijken van Diever. Daarbij kwamen we nog langs het overnachtingadres waar wij van 12 op 13 maart 2010 overnachtten met de Dingspielloop-wandeltocht van de FLAL. Wij waren om kwart voor acht gestart en arriveerden nu om kwart over vier, zodat we deze dag 8½ uur op pad waren geweest. Het IVV nummer was 16912.
Wij danken de organisatie met alle vrijwilligers hartelijk voor het mogelijk maken van deze vierdaagse en hopen in 2012 weer present te zijn. Wel willen we de organisatie enige aanbevelingen voor deze tocht niet onthouden waardoor de wandelingen nog aangenamer kunnen worden. Uit de aanbevelingen moge blijken dat we deze vierdaagse als een puzzelvierdaagse willen omschrijven.
aanbevelingen voor komende 4-daagsen te Diever.
Algemeen: deze vierdaagse is over het algemeen goed georganiseerd op 2 onderdelen na. Dat zijn de parkoersbeschrijving en het aanbrengen van de pijlen op een duidelijk zichtbare plaats. Dat zijn voor een wandeltocht wel heel belangrijke onderdelen.
Aanbevelingen algemeen:
- | | Zorg er zo mogelijk voor dat de heen route de terugroute niet kruist. |
| - | | Zorg er zo mogelijk voor dat wandelaars van de heenroute geen wandelaars van de terugroute zien. |
| - | | Zorg er zo mogelijk voor dat de heenroute niet als terugroute wordt gebruikt. |
Als één van bovenstaande punten wel het geval is, geef dit dan duidelijk met informatie aan.
Aanbevelingen parkoersbeschrijving:
- | | De parkoersbeschrijving is erg summier. |
| - | | Als je op een splitsing komt is het belangrijk te weten welke kant je op moet. Plaats die informatie dan als eerste. Daarbij leest het makkelijker als er staat l.a., r.a. of r.d. dat in het algemeen bij parkoersbeschrijvingen wordt gebruikt. |
| - | | Als op de splitsing de naam van de straat aangegeven is, plaats die dan ook in de parkoersbeschrijving. Nu gebeurde dit maar enkele keren. |
| - | | Als op de splitsing geen straatnaam staat aangegeven, geef dan een omschrijving van een opvallend punt op die plaats, bijvoorbeeld het nummer van een ANWB-paddestoel, het knooppuntnummer van een fietsroute, en dergelijke. |
Er stond een keer in de routebeschrijving links na sportterrein. Door de bomen en struiken vol met bladeren viel dit sportterrein niet op. Wel kwamen we langs een bord van de bebouwde kom op die plaats. Vermeld dit laatste dan.
Aanbevelingen voor het aanbrengen van de pijlen.
Nu werden de pijlen op steeds wisselende plekken aangebracht. Er zat totaal geen systeem in. Het beste is om 20 meter voordat je bij een splitsing komt een plek met je ogen te zoeken waar de pijl het meeste opvalt en daar dus de pijl te plaatsen.
Op splitsingen waar de route rechtdoor ging, stond vaak geen ondersteunende pijl. Een pijl die 50 meter of meer na een splitsing bevestigd is noem ik geen ondersteunende pijl.
Als een route een heenroute of een terugroute kruist, meldt dan expliciet dat het om de heenroute of om de terugroute gaat. Op de 4e dag was in de lus van de 30 km dit echt onmisbaar. Er zijn dan hier ook wandelaars verkeerd gelopen. En als je het 40 km parkoers loopt, dan heb je meestal geen zin als dit door zo'n situatie 47 km wordt.
|
Henri Floor |
