Op donderdag 26 mei 2011 was de start van de 17e Drents Friese Wold Wandelvierdaagse. Er kon gestart worden vanaf 7:00 uur op de 40 km. Wij besloten later te starten om meer van de rust te genieten. Daardoor hebben we wel veel bekende wandelaars misgelopen die wel om 7:00 uur startten.
We verlieten Diever in oostelijke richting. Daarbij liepen we grotendeels over het fietspad langs de doorgaande weg naar Dieverbrug. In Dieverbrug staken we de Drentse Hoofdvaart over via de Dieverbrug. Over de Dwingelderdijk liepen we nu in de richting van Dwingeloo. Daarbij passeerden we bekenden, die we op de gevoelige plaat vastlegden. Bij een boerderij stonden in een tuin een heleboel kaboutertjes. Vrijwel iedereen met een fototoestel maakte hier een foto van. Nadat we de Dwingelerstroom hadden overgestoken, bereikten we Dwingeloo.
In Dwingeloo liepen we even van de route af omdat we redelijk dicht langs de Sint-Nicolaaskerk kwamen. Deze kerk heeft een opvallende kerktoren, die je normaal alleen in Duitsland ziet.
De Hervormde Sint Nicolaaskerk van Dwingeloo valt op met zijn uivormige torenspits. In de volksmond wordt de toren "de Siepel" genoemd, de Drentse benaming voor ui. De huidige torenspits dateert van na de grote brand van Dwingeloo in 1923. De vorige spits was veel ranker en was in 1630 gebouwd. De toren behoort tot het bekende Drentse type met aan elke zijde een slanke spitsboognis, echter met dit verschil dat de hoogopgaande onderbouw gesloten is, uitgezonderd de ingangspartij aan de westzijde. Omstreeks 1500 werden de traditionele torenspitsen vaak vervangen door elegante peervormige bollen met open ornamenten, die later vaak dicht gemaakt werden. Waarschijnlijk is de peervormige torenspits in Dwingeloo gebouwd in 1631, nadat een jaar tevoren de torenspits naar beneden was gekomen en dwars door het dak van de kerk viel.
Voor de kerk staat het beeld van de juffer van Batinghe, de hoofdfiguur uit een gefantaseerd verhaal dat door J. Poortman is geschreven. Op de koperen plaat is de volgende tekst te lezen: "Toen de St. Nicolaas kerk werd gebouwd, reed elke dag de juffer van Batinghe voorbij. Ze lachte de bouwheer toe, waardoor die zijn gedachten niet meer bij zijn werk kon houden. De berekeningen en tekeningen van de nieuwe toren kwamen niet gereed. De Drost van Drenthe sprak met de heer van de Havezathe Batinghe en deze met zijn dochter. Zij wilde niemand anders dan de bouwmeester. Haar vader begreep dat en zond haar weg. Maar voor ze ging, reed ze nog eenmaal rond en toen de maan tussen de bomen scheen te hangen, zag zij de nieuwe torenspits voor zich. De juffer zag de bouwmeester aan het werk, stapte van haar paard en vertelde wat ze gezien had en hoe mooi het leek. Daarna ging ze op reis. De bouwmeester had die avond zijn ontwerp klaar. De Drost keurde het goed, ook al leek het in het geheel niet op iets dat in Drenthe gebruikelijk was. Een jaar ging voorbij en de Sint Nicolaaskerk had zijn bekroning. Toen de juffer voor de wijding terugkwam, zegende de Drost de beide jonge mensen zonder wie er niet zulk een schoon bouwwerk verrezen zou zijn".
Op 4,6 km was de eerste rust in restaurant Vogelsangh te Dwingeloo.
We verlieten Dwingeloo. Langs de kant van de weg, in een weiland, zagen we een pasgeboren veulenpony liggen. Van een omstander, die zag dat ik er een foto van maakte, hoorden we dat het beestje pas 1 uur oud was.
We zetten nu koers naar Nationaal Park Dwingelderveld. Dit Park werd bij de plaats Lhee betreden. In Lhee was ook de mobiele post gelegen op 8,1 km. We dwaalden nu lange tijd door bossen en liepen daarbij tussen talrijke vennen, die hier veen worden genoemd, zoals de Groote Veen, Lange Veen en het Koelevaartsveen.
Even voor de rustpost Spier op 14,0 km reden om de twee minuten tractoren met zand voorbij. Daarbij reden ze voor bosgebied relatief hard. Na de rustpost was de splitsing met de 30 km. Nu kwamen we langs vennen met veel wolgras. Meerdere keren waren passages met vlonders, maar vanwege de droogte waren deze nu bijna niet nodig.
In het Lheebroekerzand liepen we langs het Blanke Veen en het Karreveen. We kwamen in Lhee op camping Meisterhof. De afgelegde afstand bedroeg hier 21,7 km. Een zonneparasol stond op het punt om te waaien. De parasol werd voor de zekerheid maar ingeklapt. We verlieten de camping niet volgens de officiële route vanwege het missen of ontbreken van een pijl. Bij het kleine openluchttheater aangekomen pakten we ons GPS apparaat erbij tezamen met de ingetekende route, waardoor we de kortste route konden nemen om weer op de vervolgroute uit te komen.
We dwaalden weer terug naar bosgebied en liepen aldaar om het Schurenberg-ven heen. Langs de bosrand werd Lhee weer bereikt. De afgelegde afstand op de mobiele post bedroeg nu 28,6 km. Verder liepen we langs de bosrand van het Dwingelderveld en via het Panetron werd de rustpost Vogelsangh in Dwingeloo weer bereikt. De afgelegde afstand bedroeg hier 33,1 km.
Langs Huize Batinghe werd Dwingeloo verlaten. We staken de Dwingelerstroom weer over alvorens de Drentse Hoofdvaart te bereiken. Nabij de Holtenweg staken we de Drentse Hoofdvaart over. Via Oldendiever werd de finish op 39,9 km bereikt.
Op de open velden rond Dwingeloo zorgde de harde wind voor veel opwaaiend zand, mede door de droogte. Je moest af en toe je handen voor je ogen houden om zo weinig mogelijk zandkorrels in je ogen te krijgen. Later zou blijken dat deze dag de warmste van de vierdaagse zou worden. We hadden deze dag ruim 8 uur gelopen. We waren om 7:49 uur gestart en om 16:00 uur gefinisht.
Het IVV nummer was 16909.
