NS wandeling Montferland  alle foto's in het klein van de tocht diavoorstelling NS wandeling Montferland  foto's nabestellen Picasa de ingetekende route zoals deze op www.afstandmeten.nl staat overzicht 	van de NS-wandelingen Terug naar de homepage van Henri Floor NS wandeling Montferland

NS wandeling Montferland

Nederlands Hervormde Catharinakerk Op zondag 19 september reisden we af naar Doetinchem. De voorgaande dagen waren wij gewoon om met de bus naar NS Driebergen/Zeist te reizen omdat we dan de eerste trein na 9 uur namen om zo te kunnen profiteren van een voordelige prijs voor het treinkaartje. Maar in het weekend kunnen we met de eerste trein mee. We besloten nu met de auto naar het treinstation te rijden en de auto daar, op een goede plaats te parkeren. Want we gingen (weer) een tweedaagse reis maken. Het werden wel twee eendaagse NS-tochten, maar we besloten, vanwege de reistijd en het vakantiegevoel, een dag in Doetinchem of omgeving te overnachten.

Nadat we met de trein in Doetinchem waren gearriveerd begaven we ons op pad. De route voerde in Doetinchem over het Marktplein. Opvallend hier was de grote Nederlands Hervormde Catharinakerk. We besloten de kerk maar niet te bezichtigen, want er was net een kerkdienst aan de gang. Toen wij langs de kerk liepen werd er net een loflied ten gehore gebracht.

NS wandeling Montferland

Oude IJssel in Doetinchem Naast de kerk dronken we koffie in een café. Onze favoriete koffie is Latte Machiatto en dat hadden ze hier. We kwamen bij de Oude IJssel en zagen daar een pannenkoekenboot liggen. De wandeling voerde over asfaltwegen naar Wijnbergen. Hier was een industriegebied langs een snelweg aangelegd. Niet bepaald een wandelroute voor een NS wandeling. Dit kan mede een rede zijn geweest om deze wandelroute bij de NS te laten vervallen. In het industriegebied stond op een gegeven moment een bord met de tekst: "Wandelaars Pieterpad volg pijl". Dat deden wij dan ook maar.

Na oversteek van de snelweg volgden we een asfaltweg door een rustiger deel van Wijnbergen. We kwamen uit bij een verkeersweg met een bushalte voor Landal Greenparcs Stroombroek. Toekomstige wandelaars die deze NS route willen lopen wordt aangeraden om met de bus naar deze bushalte te rijden en hier de route op te pakken. Neem dan Syntus bus 24 richting 's Heerenberg en stap uit in Braamt bij halte Het Stroombroek.

NS wandeling Montferland

Het Loo We kwamen bij voornoemd bungalowcentrum. Hier konden we weer koffie drinken. Daarna vervolgden we ons pad langs het naastgelegen meer. Toen we het verlieten kwamen we over een parkeerplaats die helemaal vol stond met oudere auto's. Nu werd de route mooier. We volgden nu zandwegen langs weilanden, maďsvelden en bospassages. Na boerderij Het Loo moesten we een verkeersweg kruisen. Langs deze weg stond een groot veld met zonnebloemen.

Nu dwaalden we door het fraaie Bergherbos. Het pad steeg flink. Dicht bij de parkeerplaats zagen we nog wel mensen, maar daarna werd het stil en konden we van de rust en de natuur met wederom veel paddestoelen genieten. De Hettenheuvel, de hoogste berg in dit gebied werd bedwongen.

Het Bergherbos is een groot aaneengesloten heuvelachtig bosgebied met daaromheen akkers en weiland. Het gebied is van verre te zien en heeft als hoogste punten de Hettenheuvel (86 m), de Rijsberg (77 m) en de Hulzenberg (85 m). Vanaf de Middeleeuwen tot 1912 was het Bergherbos en het nabijgelegen Huis Bergh eigendom van de heren, later graven Van den Bergh en de Zuid-Duitse vorsten Van Hohenzollern. In 1912 werden het huis en delen van het Bergherbos aangekocht door de textielfabrikant Van Heek. Hij richt een N.V. op dat later overgaat in de Stichting Huis Bergh en koopt in de loop van de tijd ook de overige delen van het Bergherbos op. Vanaf 1985 zijn het Huis Bergh en het natuurgebied gesplitst. Sinds die tijd wordt het Bergherbos, dat behoort tot de oudste in stand gehouden natuurgebieden in Nederland, beheerd door de Vereniging Natuurmonumenten.
De kleinschaligheid in de Achterhoek is voor een groot deel te danken aan de adel, die hier goed vertegenwoordigd was. Zij beheerden de gronden en verpachtten die aan de boeren. In ruil voor het gebruik van het land, ontving de adel een groot deel van de oogst. Al in de 11de en 12de eeuw lieten de landeigenaren stevige woontorens of donjons bouwen. Deze werden in de loop van eeuwen uitgebreid, verbeterd en gaandeweg veranderd in versterkte huizen. De toren bleef echter altijd het woongedeelte. Huis Bergh, later uitgebouwd als kasteel, is hier een goed voorbeeld van. Naast het kasteel staat de Oude Munt. Vroeger lieten hier de graven Van den Bergh munten slaan. Het gebouw is nu ingericht als theeschenkerij.


NS wandeling Montferland

in het Bergherbos Op het punt waar het Pieterpad werd verlaten was het goed uitkijken geblazen. De routebeschrijving dateerde van 1999 en de aftak NS-markeringen waren nu allemaal verdwenen. Nadat we de Beekse weg waren overgestoken, maakte ons pad en het Pieterpad op een gegeven moment een haakse bocht naar links. Even later maakt het Pieterpad een haakse bocht naar rechts. Hier moesten we RD lopen. Even later als het pad haaks naar rechts buigt, moesten wij LA. Aan het begin van dit zeer begroeide bospad waren takken neergelegd. Waarschijnlijk om te voorkomen dat hier wandelaars in zouden lopen. Er was toch wel iets van een pad te herkennen. Doordat dit pad zo weinig werd belopen, was het pad hier wat verlegd. Het pad liep niet meer zo recht als op de ingetekende route maar boog veel meer naar rechts. Maar tot het einde was steeds wel een pad te herkennen.

Aan het einde liepen we dus naar rechts. Dit was weer een duidelijk pad. Aan het eind van dit pad LA. We kwamen hier wandelaars tegen, die ook al zoveel paddestoelen hadden gezien. Na een kruising moesten we nu RA het eerste duidelijke bospad nemen. Dit bleek later niet de officiele afslag te zijn, maar we kwamen nu verder wel goed uit.

NS wandeling Montferland

kasteel Bergh te 's Heerenberg We kwamen uit op de grens van 's Heerenberg en Stokkum. Na een korte traject over een asfaltweg, waarbij we langs een zwart gekleurd vrijstaand huis met de naam "Het Zwarte Lammetje" kwamen, volgden we weer een onverhard pad langs weilanden en maisvelden. We volgden nu de wit/rode markeringen van het Noaberpad naar kasteel Bergh te 's Heerenberg.

We liepen bijna geheel om kasteel Bergh heen. Ook liepen we het terrein van het kasteel op en we konden zelfs tot de hoofdingang lopen. Er was ook een restaurant, maar daar maakten we nu geen gebruik van. Bij de ingang van het kasteel stond een beeldje van een heks. Na het kasteel liepen we verder naar het eindpunt van deze wandeling te weten het busstation van 's Heerenberg. Daarbij kwamen we langs café De Snor waar we later warm zouden eten en ons overnachtingadres. Voor café De Snor stonden twee oude auto's, te weten een Mercedes-Benz 170-VA uit 1952 en nog een andere Mercedes

Het beeldje van de heks van 's-Heerenberg werd april 2004 geschonken aan de bevolking van 's-Heerenberg ter gelegenheid van de 625 jaar oude stadrechten van 's-Heerenberg. Het beeldje herinnert aan Mechteld ten Ham, een 's-Heerenbergs vrouwtje dat in het huis achter het beeldje heeft gewoond en destijds van hekserij werd beschuldigd; na een steekproef in De Laak in Azewijn, waarbij ze niet verdronk en 'dus een heks was', had ze de twijfelachtige eer om op 25 juli 1605 als laatste heks in Nederland te worden verbrand. Hoewel Mechteld ten Ham waarschijnlijk geen echte heks is geweest, werd toch voor de geromantiseerde heksfiguur gekozen als mascotte van het jubileumfeest 's-Heerenberg 625 jaar Stad en het jaarlijks terugkerende Mechteld ten Ham Weekeinde. Het door Patrick Beverloo vervaardigde beeldje werd 1e paasdag 2004 onthuld.

NS wandeling Montferland

wapen kasteel Bergh te 's Heerenberg  Vlak voor het busstation stond een groot standbeeld. We besloten op een bankje bij het standbeeld te gaan zitten. Ik liet hier mijn rugzak bij Coos staan en ging op zoek naar het busstation, want dat hadden we nog niet gevonden. Ik liep terug naar het centrum van ´s Heerenberg en vroeg aan een passant naar de bushalte. Hij zei dat deze achter het standbeeld lag. Daar aangekomen troffen we, geheel onverwachts, een voor ons zeer bekende persoon, namelijk onze overbuurman. Hij was hier voor een bezoek aan zijn moeder, die dementerend is en in een bejaardenhuis zit.

Na onze warme maaltijd in café De Snor begaven we ons naar ons overnachtingadres. We namen daarbij niet de kortste weg, want we waren vergeten welke kant we ook al weer moesten oplopen.

naar de top van deze pagina

Henri Floor