2e dag van de NS wandeling Gaasterland NS wandeling Gaasterland  alle foto's in het klein van de tocht diavoorstelling NS wandeling Gaasterland  foto's nabestellen Picasa de ingetekende route zoals deze op www.afstandmeten.nl staat overzicht 	van de NS-wandelingen Terug naar de homepage van Henri Floor NS wandeling Gaasterland, traject Balk - Rijs

NS wandeling Gaasterland

in Balk 0p vrijdag 10 september 2010 reden we met de trein naar Heerenveen. Van Heerenveen reden we met de bus naar Balk. Daarbij kwamen we o.a. door de plaats Sint Nicolaasga. Nadat we in Balk waren uitgestapt volgden we de beschreven wandelroute naar het centrum van Balk. Daarbij ging de Wikelerdyk over in de Dubbelstraat en kwamen langs het huidige stadhuis. Iets verder lag aan de overzijde het fraaie oude Raadhuis.

Balk is vanwege zijn strategische ligging aan het riviertje De Luts en bij het Slotermeer tot de hoofdplaats van Gaasterland geworden. Het is in de 18e eeuw groot geworden door de boterhandel op Engeland.

We staken het riviertje De Luts over en meteen daarop betraden we eetcafé Japs. We hadden een lange treinreis gevolgd door nog een lange busreis achter de rug, waarbij we steeds snel moesten overstappen. Nu lieten we ons de koffie hier goed smaken.

We vervolgden ons pad aanvankelijk langs De Luts. De Luts stroomt uit in het Slotermeer. Het was wel grappig om op de kaart te zien dat het Slotermeer tot 5 verschillende plaatsen behoort. We verlieten Balk. Onze wandeling verliep geheel over de LAW Zuiderzeepad en was wit/rood gemarkeerd. Buiten Balk liepen langs een oude boerderij met een hele grote schuur. Een schuur waarin de eigenlijke boerderij wel meerdere keren inpaste.

NS wandeling Gaasterland

Hervormde kerk in Harich De volgende etappeplaats was Harich. Hier liepen we o.a. over de Stinsenwei

De oorspronkelijke adellijke hofsteden in Friesland heten stints of state. De rijke heren, die hier vroeger woonden, hadden er veelal plezier in om van hun reizen kruiden en plantjes mee te nemen. De stekjes werden onderling uitgewisseld en zo kreeg de tuin van de stinse een bijzondere flora, de stinse flora.

Bezienswaardig hier was de oude Nederlands Hervormde kerk. Om de kerk heen lag een begraafplaats met veel oude grafstenen.

We verlieten Harich over het Tsjerkepaed en betraden daarop het Harichsterbosk. Meteen liepen we over een leuk smal pad. We kwamen uit op een brede zandweg. Aan het einde van deze zandweg, aan het begin van een lindelaan, stond een bankje waarop we een rust hadden. Halverwege de rust begon het te regenen en haalden we de paraplu te voorschijn.

Vooralsnog bleven we onder bomen lopen, De bladeren van de bomen hield de regen vrij goed tegen. We staken de weg van Balk naar Workum over meteen gevolgd door het riviertje De Luts. We bevonden ons nu nabij buurtschap Ruigahuizen en betraden daarop het Starnumanbosk. De talloze greppels zijn 200 jaar geleden gegraven om dit vochtige gebied te ontwateren. De dammetjes heten rabatten. Het Harichsterbos en de Starnumanbossen zijn zeer rijk aan varens. De standplaats van de varen is half-beschaduwd, zoals hier langs de vochtige rabatgreppels. De meest voorkomende soort is de stekelvaren. Twee wat minder bekende soorten worden eveneens in grote aantallen aangetroffen: de dubbelloofvaren (blijft ’s winters ook groen) en de koningsvaren (die bijzonder langzaam groeit en wel twee meter hoog kan worden). Hier volgden we een leuk smal en slingerend pad. Het pad slingerde veel meer dan de ingetekende route aangaf.

NS wandeling Gaasterland

Starnumanbosk Ik ben in het bezit van een nieuw GPS apparaat. Bij deze wandeling heb ik dit GPS apparaat voor het eerst met een wandeling uitgeprobeerd. Ik heb ook de route opgenomen. Het apparaat gaf veel te lage afstanden aan. Toen aan het eind 9,6 werd aangegeven, begrepen we dat de afstand nog in mijlen was uitgedrukt. Een domper de volgende dag was, dat de opgenomen route per ongeluk werd gewist.

Het Starnumanbosk, waar we doorheen liepen wordt ook wel het Rabattenbos genoemd.

De talloze greppels zijn 200 jaar geleden gegraven om dit vochtige gebied te ontwateren. De dammetjes heten rabatten. Het Harichsterbos en de Starnumanbossen zijn zeer rijk aan varens. De standplaats van de varen is half-beschaduwd, zoals hier langs de vochtige rabatgreppels. De meest voorkomende soort is de stekelvaren. Twee wat minder bekende soorten worden eveneens in grote aantallen aangetroffen: de dubbelloofvaren (blijft ’s winters ook groen) en de koningsvaren (die bijzonder langzaam groeit en wel twee meter hoog kan worden).

We kwamen uit bij de begraafplaats Ruigahuizen met een klokkestoel.

NS wandeling Gaasterland

klokkestoel in Ruigahuizen Het dorp Ruigahuizen wordt al in 1250 genoemd als Rughahusem en rond 1500 als Rughahuysum. De naam is mogelijk afkomstig van het woord ruch (ruig of onordelijk) of misschien van de (thans niet meer bekende) naam, Roege. In 1421 stond er al een kerk.
De laatste afbeelding van de kerk werd in 1721 gemaakt door Jacobus Stellingweg. Het bouwvallige klokhuis op dit zeer oude terpachtige kerkhof werd in 1920 afgebroken. Het oudst bekende klokje werd in 1746 gegoten door Ciprianus Crans uit Amsterdam. In de oorlog verhuisde het naar de zolder van het gemeentehuis in Balk. In 1956 werd de klok weer in een nieuwe stoel gehangen tot zij in 1975 werd gestolen en nooit is teruggevonden.
In 1979 is de stoel door de gemeente Gaasterlân-Sleat overgenomen en vernieuwd. Toen is ook een klokje van 54 kg in Leeuwarden aangekocht.
In februari 2003 werd het 54 kg wegende klokje vervangen door een klok van 285 kg. Dit vanwege het feit dat het lichte klokje tijdens rouwdiensten een hoge toon en een haastig tempo hadden.
Op dit kerkhof liggen ook Franse Hugenoten begraven, die hier in de 17e eeuw woonden.


Na kruising met een asfaltweg volgden we een fietspad door bosgebied Bremer Wyldernis.

Bremer wildernis is een ruig gebied met in een ver verleden overwegend brem. Daar heeft de Bremer wildernis zijn naam aan te danken. Nu een prachtig natuurgebied met verschillende flora en fauna. Net als elders zijn hier ook dassenburchten en is het een schuilplaats voor de reeën.

NS wandeling Gaasterland

Bremerwyldernis We begonnen te verlangen naar een bankje om weer te kunnen rusten. We vonden een slagboom. Toen we daar even opzaten kwam een vrouw langsgelopen, die haar hondje uitliet en zei dat iets verderop een bankje was. We geloofden haar op haar woord en braken op. Maar na opnieuw een km gelopen te hebben bedachten we dat die vrouw mogelijk een andere route dan wij hadden gelopen. Nu besloten we staand alsnog een rust te hebben.

We verlieten de Bremer Wyldernis nabij buurtschap Nieuw Amerika. Nu kwamen we door het Lycklamabos. Op een splitsing, waar we linksaf moesten slaan stond geen markering. Het was dus even goed op de routebeschrijving te letten. Een brede eikenlaan ging over in een brede beukenlaan. Zowel langs de eikenlaan als de beukenlaan liep een afwateringskanaaltje dat uitkwam op het riviertje De Luts.

Wij kwamen ook uit bij het riviertje De Luts en volgden dit tot aan Huize Kippenburg.

De Luts is gegraven tussen 1820 en 1830. Aanvankelijk werd deze gebruikt voor de afvoer van eikehout en eikeschors. De schors werd gewonnen voor het looizuur ten behoeve van de leerlooierijen. Kippenburg werd in 1834 door de familie Van Swinderen gebouwd. Het moest dienen als pluimveebedrijf, vandaar de naam. Het bedrijf was echter niet rendabel en werd in 1850 omgebouwd tot café annex logement. Tegenwoordig wordt het alleen nog als vakantiehuis verhuurd aan groepen tot 18 personen. In de buurt van Kippenburg ligt de Wyldemerk, de wilde markt. Tot de eeuwwisseling werd op deze plek een grote jaarmarkt gehouden, aan het eind van de maand augustus. Van heinde en verre trokken de kooplieden hierheen. Naast een markt was het ook een groot kermisfeest, dat vooral door jongeren bezocht werd.

NS wandeling Gaasterland

Huize Kippenburg Bij Minicamping Kippenburg stond een bordje dat wandelaars welkom waren. Toch liepen wij hier voorbij vanwege het gevorderde uur.

Nu betraden we bosgebied Nijermirdumerheide. We kwamen langs een golfterrein van Golfclub Gaasterland. We kruisten een weg en een vaart en dwaalden nu door bosgebied Elfbergen. We liepen hier langs de noordrand van Oudemirdum. Toen het wat opener werd besloten we de regenkleding aan te doen, want we hadden geen reservekleding bij ons.

We bereikten de doorgaande weg in Rijs. Hier zouden we de dagroute beëindigen. Met de bus zouden we dan naar Bakhuizen reizen voor een goedkopere overnachting, namelijk een adres bij de stichting Vrienden op de Fiets (€ 37,00). In de routebeschrijving stond als overnachtingadres Hotel Gaasterland, maar dat hotel vonden we flink prijzig (€ 85,00). Toen we dan op de weg in Rijs kwamen, reed net een bus naar Bakhuizen langs. Gelukkig liepen we hier net in het spitsuur en dan rijden hier 3 bussen per uur.

Rijs is een mini-dorp, dat uit een paar huizen, twee hotels, een cafétaria, een camping en een ontspanningspark bestaat met het gemoedelijke attractie- annex vogelpark Sybrandy.

NS wandeling Gaasterland

Elfbergen Buiten het spitsuur rijdt hier 1 bus per uur. Opvallend was het, dat in het spitsuur alleen in de richting van Bakhuizen 3 bussen per uur reden. De andere kant op was dat 1 bus per uur. Bij het Sybrandy's Ontspanningscentrum namen we dan de bus naar Bakhuizen. Vlakbij een bushalte in Bakhuizen lag ons overnachtingadres. Ons onderkomen was gevestigd in een grote schuur naast het woonhuis. De grote schuur was ingericht als een kappersmuseum annex bed and breakfast. Er was een douche, toilet, keukenaanrecht met koelkast en op zolder waren 5 bedden met de mogelijkheid van een zesde bed. Op nog geen 100 meter afstand was een supermarkt en op 200 meter afstand was het café-restaurant. Toen we bij het café restaurant aankwamen en vroegen of we er konden dineren, liep de baas naar zijn vrouw om te vragen of we er konden eten. Ze waren namelijk bezig met het voorbereiden van 300 maaltijden, voor een feest, dat in dat weekend plaatsvond. We konden er gelukkig eten.

Klik HIER voor het vervolg van deze wandeling.

naar de top van deze pagina

Henri Floor