derde dag van de Apeldoornse Vierdaagse Terug naar het overzicht van de Apeldoornse Vierdaagse Terug naar het overzicht van driedaagsen en vierdaagsen op de homepage van Henri Floor Apeldoornse vierdaagse alle foto's in het klein van de tocht diavoorstelling diavoorstelling foto's nabestellen Picasa de ingetekende route zoals deze op www.afstandmeten.nl staat Terug naar de homepage van Henri Floor

Apeldoornse Vierdaagse, 4e wandeldag, vrijdag 16 juli 2010

Apeldoornse vierdaagse Op vrijdag 16 juli 2010, de vierde en laatste wandeldag, vervolgden wij even na half zeven deze vierdaagse.

We liepen eerst langs de Orderbeek alvorens op de Ordermolenweg uit te komen. We staken de spoor­lijn Apeldoorn-Amersfoort over. Daarop kwa­men we in het Willemsbosch uit met sprengen. Verderop kruisten we de Hoog Buurloseweg en liepen we onder de A1-snelweg door. Bij het Hotel Restaurant van Van der Valk liepen we de bossen in. We staken de Otterlose weg over en volgden daarop de Hoen­der­lo­se weg. We verlieten deze weg even voor een bospassage van Huize Ceasarea.

Bij de Koppelsprengen werd de eerste ver­zor­gings­post bereikt op 7,3 km. Na deze rustpost steeg ons pad. Bij een bosvijver sloegen we af en staken even verder een heideveld over. Toen een voorganger de afslag over het hoofd zag, vroegen wij aan welke wandeltocht hij deelnam.

We dwaalden nu lange tijd door boswachterij Ugchelen-Hoenderloo. We werden ingehaald door een 30 km loper, die met een GPS in zijn hand liep. Omdat mijn GPS in reparatie is, vroeg ik hem of hij mij de 4 routes wilde toesturen. Beter de routes van de 30 km dan helemaal geen route, dacht ik bij mijzelf.

Apeldoornse vierdaagse Nu liepen we lange tijd door bosgebied van landgoed Bruggelen. Zowel de 20 km als de 30 km sloegen hier af. Door het Lierderbos en boswachterij Ugchelen-Hoenderloo werd het Lierderholt bereikt. Hier was een officiële rustpost. De afgelegde afstand bedroeg hier 19,2 km. Hier was ook de splitsing en de samenkomst van de 50 kilometer. Omdat wij op de naastliggende camping, de alcoholvrije camping ’t Spoek, een huisje hadden gehuurd, liepen we daarheen voor een rust.

Na een rust van 20 minuten vervolgden we ons pad. In bosgebied Schenkenshul staken we nog een heideveld over. Ook deze dag was het warm. Daardoor maakten we extra rustpauzes op bankjes onderweg. Omdat er zo weinig bankjes onderweg stonden, rustten we op bijna elk bankje. Nadat het 30 km parkoers zich weer bij ons had samengevoegd, bereikten we even voor Hoenderloo een terrein van de Hoenderloo-groep. Bij de toegang van het terrein van de Hoenderloo Groep stond een fraai bord met de maximale toegestane snelheid van 30 km aangegeven.

Toen we Hoenderloo naderden hoorden we niet de vertrouwde klanken van een orkest dat voorgaande jaren in de muziektent speelde. Apeldoornse vierdaagse We zagen wel een paar (verdwaalde?) muziekanten en een bus. Later hoorden we van Coos, die dit jaar het 30 km parkoers liep, dat de muziekanten nog wel speelde, toen zij daar langs liep. De 40 en 50 km lopers hebben toch ook wel recht op een muziekje. Bij het betreden van het centrum viel ons het gebouw met de toegangspoort naar het Deelerwoud op. Net als het voorgaande jaar besloten we het poortgebouw van dichterbij te bekijken. Na een rust in het dorpshuis, waar de groentesoep prima smaakte, vervolgden we ons pad. De afgelegde afstand bedroeg in Hoenderloo 26,4 km.

Bij het witte kerkje te Hoenderloo, waarlangs ons pad nu volgde, spraken we de aanwezige stempelaars aan. Hier zaten mensen, die ons wandelboekje met een mooie stempel van de kerk konden opfraaien. Tegen de aanwezige dame, die een blauw T-shirt droeg, zei ik dat ze er vorig jaar ook was en dat ze toen een wit T-shirt droeg. Ze keek mij ongelovig aan, want hoe kon ik dat nou weten.
Ik had het voorgaande jaar een foto gemaakt waar zij ook op stond. Ik liet haar de foto zien, waarop te zien was dat ze een wit T-shirt droeg en ze vond de foto zo mooi, dat ze er nog een afdruk van wilde hebben. Ik gaf haar het internetadres van mijn website en via de link "foto's nabestellen" kon ze aan nog een foto komen.

Apeldoornse vierdaagse Opnieuw liepen we over bosgebied van landgoed Bruggelen. Aan het einde van de Leesterheide keken we enige malen om, om te kijken of er nog een geschikt fotomotief was. Drie jaar tevoren kwam toen net Gerrie van den Brink aangelopen. Zij werd toen op de gevoelige plaat vastgelegd. Nadien is Gerrie, wat haar gezondheid betreft, in een diep dal terecht gekomen, waarin ze helaas nog steeds zit. Tegenwoordig zit ze noodgedwongen in een rolstoel, maar is nog even fanatiek als vroeger en is het hele jaar door op talrijke wandelevenement aanwezig. Ook bij deze Apeldoornse 4-daagse was ze bij de finish aanwezig. Deze dag knipte zij, evenals de voorgaande dag samen met haar man, de kaartjes op de controlepost van de 40 en 50 km lopers.

We kwamen weer bij een verzorgingspost bij de Koppelsprengen uit. De afgelegde afstand bedroeg hier 34,7 km. Bij de fruittent van Van Laar kochten we nog een bekertje met meloenen. Eigenlijk wilden we één bekertje met ananas kopen, maar de ananas was op.

Langs de Mettaweg waren meerdere particuliere verzorgingsposten. Verderop kwamen we nog langs een afrastering waarachter struisvogels zaten. We staken de brede Europaweg over met behulp van verkeersregelaars. We volgden de Europaweg en even verderop werden er nog geopende blikjes fris uitgereikt van Aquarius. Apeldoornse vierdaagse Via de Ordermolenweg werd de finish bereikt. Het IVV-nummer was, net als voorgaande jaren, maar nu met een ander jaartal 10904. We bleven nog een half uurtje op het finish-terrein. Er werd nog flink gehost en gedanst op de klanken van de muziek.

Het was een zeer geslaagde vierdaagse geworden. We hadden alle dagen met veel plezier gelopen. Alle dagen was het warm en liepen we in de korte broek. Op de tweede dag zaten we een beetje in de stress, want er was noodweer voorspeld. Dat noodweer kwam bij ons op de camping tegen zeven uur in de avond. De beheerder van de camping liep alle tenten, caravans en huisjes langs om te melden dat de politie en brandweer voor het noodweer had gewaarschuwd. We moesten bij ons huisje alle losse dingen naar binnen halen. We mochten ook naar de kantine komen en dat hebben we toen maar gedaan. Want alleen daar konden we gratis gebruik maken van draadloos internet. Tijdens het noodweer kwam een meisje van een jaar of 10 huilend de kantine binnengelopen omdat het noodweer haar tent had losgerukt van de scheerlijnen.

Wij willen de organisatoren met alle vrijwilligers heel hartelijk danken voor de organisatie van deze tocht. Het moet een ontzettend groot werk zijn geweest om alle pijlen eerst te bevestigen en later er weer af te halen. Coos deed voor de 21e keer mij en ikzelf voor de 26e keer. Maar omdat ik een keer ben uitgevallen bereikte ik de finish voor de 26e keer.

naar de top van deze pagina

Henri Floor