Op donderdag 15 juli 2010 vervolgden wij even na half zeven deze vierdaagse. Na de start doken we meteen het Orderbos in. We liepen een stuk langs de Orderbeek. Dit is een beek die relatief diep in de aarde is uitgeschuurd. We kwamen uit op het Asselsepad in bosgebied Asseltse Veld. Hier was de eerste verzorgingspost. De afgelegde afstand bedroeg hier 6,3 km. Behalve de verzorgingswagen was er elke dag ook een fruitstalletje, waar je kersen, bananen, appels, meloenen of ananas kon eten.
Aan het verlengde van het Asselsepad staken we de spoorlijn Apeldoorn-Amersfoort over. Daarop dwaalden we een tijd door het Willemsbosch. We staken de A1-snelweg over. Vlak hierna was alweer een verzorgingspost. Jammer was het dat hier altijd zo weinig zitplaatsen zijn.
Verder dwaalden we nu door het Ugchelsebos. Het was daarbij af en toe vrij heuvelachtig. We moesten verschillende keren flinke heuvels nemen. Dit bosgebied was heel mooi met brede lanen omzoomd met recht achter elkaar staande oudere bomen.
We liepen langs de schaapskooi van Hoog-Buurlo, maar in de schuur was maar 1 schaap.
Toen we uiteindelijk de Hoog-Buurlose Heide oplieden, troffen we daar de schaapskudde inclusief schaapherder en schaaphond. We kwam evenals voorgaande jaren langs de Willem Wensinkbank bank op een hoogte van 82 meter.
Op zaterdag 16 januari 2010 is
overleden Willem Jan
Wensink in de leeftijd van 87
jaar. Samen met zijn vrouw Nel
woonde hij aan de Tonissenlaan
17. Bijna vijftig jaar waren zij
samen en hebben hun leven
met elkaar gedeeld in vele
mooie maar soms ook moeilijke
momenten.
Wim Wensink werd op 28 juni
1922 in Maartensdijk geboren.
Al op jonge leeftijd voelde hij
zich aangetrokken tot de
natuur. Hij volgde een opleiding
tot bosbouwkundige en kwam
in dienst van het Staatsbosbeheer.
Vele jaren heeft hij zich
ingezet voor het behoud van en
de balans in de natuur o.a. bij
Paleis Soestdijk en Paleis Het
Loo. Van het vele werk dat hij
voor Staatsbosbeheer heeft
gedaan getuigt de Willem
Wensinkbank op de Kooiberg,
een ontmoetings- en uitrustplaats
voor fietsers en wandelaars.
Maar de natuur was niet de
enige plaats waar hij graag
was.
Hij was ook graag onder
de mensen. Hij stond open voor
de mensen met wie hij werkte,
was actief in de buurtvereniging
en toonde grote betrokkenheid
met de voetbalvereniging
Albatross. Tot op hoge leeftijd
heeft hij zich hiervoor ingezet,
met een mooi resultaat als
gevolg.
De laatste tijd werd zijn gezondheid
minder en na een ziekbed
is hij in zijn vertrouwde omgeving
overleden. In de afscheidsdienst
voorafgaande aan de
crematie hebben wij zijn leven
herdacht. Wim Wensink was
zich bewust van de seizoenen
in de natuur en de getijden van
het leven. Misschien is het om
die reden dat de tekst van
Prediker 3 hem aansprak,
woorden die hijzelf uitkoos voor
zijn overdenking: ‘Alles heeft
zijn tijd’. Er is een tijd om te
lachen en een tijd om te huilen,
een tijd om te baren en een tijd
om te sterven. Maar alles wat
bij het leven hoort is niet zonder
God. Hij wist van groeien en
bloeien, maar ook van afbreken,
zoals een tak van een
boom kan afbreken en een litteken
kan achterlaten. Het diepst
is hij en zijn familie dat gewaar
geworden bij het overlijden van
zijn zoon Henk.
Zijn leven is voltooid. Zo hebben
zijn naasten, maar ook
anderen afscheid genomen van
een mensenleven, dat getekend
werd door de tijd, maar
onder Gods hoede. Moge zijn
vrouw, zijn kinderen en kleinkinderen
Zijn hoede ervaren in
de tijd die komt.
Opnieuw staken we de Hoog-Buurlose Heide over
Bij Radio Kootwijk was een rustpost. De afgelegde afstand bedroeg hier 20,7 km. Hier konden we, net als het voorgaande jaar, voor één euro een pannekoek kopen. Deze smaakte zo goed, dat we nog een tweede en een derde pannekoek namen.
In de kathedraal, zoals het gebouw van Radio Kootwijk wordt genoemd, was een tentoonstelling. Deze tentoonstelling duurde van 14 juli tot 22 augustus 2010. De toegang bedroeg €7,- en dat vonden we, op dat moment, te duur.
De Volgende Toon...op Radio Kootwijk is het culturele zomerproject van Radio Kootwijk. Van 14 juli t/m 22 augustus 2010 exposeren, presenteren en en experimenteren een groot aantal kunstenaars op het gebied van beeldende-geluids-kunst. Zij laten zich zes weken lang inspireren door de historie en de fenomenale verschijning van voormalig zendgebouw A, van Radio Kootwijk, gelegen op de Veluwe.
We liepen, net als het voorgaande jaar, verder langs de zij- en achterkant van het Kathedraal-gebouw Radio Kootwijk. We zetten nu koers naar het Kootwijkerzand. We liepen langs een bosrand en staken de gemeentegrens over van Apeldoorn naar Barneveld. Dit werd weergegeven door het wapen van Apeldoorn op een steen aan de linkerzijde van het graspad. Grote delen van het Kootwijkerzand vergrassen steeds meer. Bij voorgaande vierdaagsen gingen we hier weleens van de route af en dat wilden we nu weer doen. Maar voordat we er erg in hadden, verlieten we het Kootwijkerzand weer.
Bij vakantiepark Berkenhorst was de officiële rustpost. De afgelegde afstand bedroeg hier 25,0 km. Op het overdekte buitenterras aten en dronken we wat. Na een te verwaarlozen kort traject over een asfaltweg betraden we spoedig weer een bospad. Ons pad slingerde nu flink omdat er op het hoofdpad allemaal omgevallen bomen lagen. Verderop kwamen we uit in bos- en heidegebied Regelbergen.
Aan het eind van heidegebied Regelbergen kwamen we op een asfaltfietspad uit. Hier troffen we een bankje waar we een rust namen.
Daarna werd enige tijd later Halte Assel bereikt. De afgelegde afstand bedroeg hier 29,8 km.
Nu volgden we een lang asfaltpad langs de Pomphulweg met fraaie uitzichten op de Asselse Heide. Daarna betraden we een bosgebied met de naam Pomphul. Eigenlijk is Pomphul de benaming van het kleine vennetje wat hier ligt en waar we ook langs liepen. We passeerden hier vier wandelaars waarvan de jongste, een meisje, 12 jaar oud was. Zij liepen het 30 km parkoers.
Daarop werd het plaatsje Hoog Soeren bereikt. Voorgaande jaren kregen we bij het betreden van Hoog-Soeren een stukje kaas aangereikt. Dat was nu niet het geval. Bij Pannenkoekenhuis "Berg en Dal" te Hoog Soeren was nog een officiële rust. De afgelegde afstand bedroeg hier 34,1 km. De laatste wagenrust lag op 37,8 km terwijl de totale afstand 40,6 km bedroeg.
De finish werd deze dag na 10 uur bereikt. Het IVV-nummer was 10903.
