met de OLAT vanuit Brandevoort (Helmond) op zondag 15 februari 2009 |
Brandevoort...een klassieke nederzetting op de grens van stad en landschap in het Brabantse land. In Helmond, aan de westzijde van de stad, vlakbij Eindhoven. Tussen jarenoude eiken, bossages en traditionele bebouwing groeit het nieuwe dorp. Het bestaande landschap, de klassieke architectuur en de grote differentiatie in woningtypen en gevelbeelden vormen de uitgangspunten voor dit unieke project. U ziet er pittoreske gevels en stoepen en loopt er door kleine kronkelige straatjes. Brandevoort wordt een bijzonder dorp. Een dorp met een hart, De Veste. Er omheen liggen de karaktervolle Buitens: ruimtelijke woonwijken voor hen die gesteld zijn op stijl, rust, ruimte en natuur. Treedt binnen in de wereld die Brandevoort heet! De wandeling voerde over het grondgebied van de plaatsen Aarle Rixtel, Beek en Donk, Helmond, Lieshout, Mariahout, Mierlo, Nuenen en Stiphout. We schreven ons snel in en maakten ons meteen gereed voor vertrek. Even na negen uur begaven we ons op pad. Voordat we Brandevoort verlieten maakten nog eens zes foto’s. Bij een tuincentrum was de splitsing met de 10 km. We zetten koers naar de A270. Vlak langs de snelweg stond een gebouw met zeer grote schotelantennes. Aan de andere van de snelweg bevonden we ons nog steeds in Helmond.
Op zondag 15 februari 2009 organiseerde de OLAT een tocht vanuit Brandevoort, dat onder Helmond valt. Wij waren al eens aan de rand van Brandevoort geweest en wisten daardoor wat voor soort huizen we hier konden verwachten. Toen we dan rond tien minuten voor negen met de trein op het gelijknamige station arriveerden, hadden we ons fototoestel al in de aanslag. Want de kans was groot, dat we op weg naar de start fotogenieke momenten zouden zien. Voordat we de startlokatie, ’t Brandpunt aan de Biezenlaan hadden bereikt, hadden we dan ook al negen foto’s gemaakt.
De laatste privé-bezitster van kasteel Croy was Jonkvrouwe Johanna Caroline Constantia Wilhelmina van der Brugghen (1795 – 1873). Ze noemde zich Jonkvrouwe Constance. Ze was de enige dochter in een gezin met vier kinderen. Constance had kasteel Croy geërfd van haar vader Jhr. Mr. Joan Carel Gideon van der Brugghen (1753 – 1828). Deze had op zijn beurt het kasteel gekocht van zijn halfbroer.We troffen de wandelaar die ons eerder tegemoet was gelopen. Hij was verbaasd dat we toch waren doorgelopen. Toen we zeiden dat we geen stempelaar hadden aangetroffen, zei hij dat ze achter in het restaurant zaten, in een donker hoek. Wij moesten ze zeker wel kennen. Hij ….. En toen werd het gesprek afgebroken, want we zagen weer een plek waar we een foto van wilden maken.
Na het vertrek van de Fransen in 1813 raakte de vader van Constance zijn functies, die hij tijdens het Franse bewind had bekleed, kwijt. Van toen af ging hij zich wijden aan de bevordering van de landbouw en veeteelt op zijn landerijen rond het kasteel Croy. Hij stond kennelijk goed aangeschreven bij de bewoners rond het kasteel, want hij werd zelfs met een gedicht bedankt voor geschonken goederen.
De Van Brugghens waren protestant. Tijdens de opvoeding van Constance werd haar door haar moeder onder meer bijgebracht dat de verdraagzaamheid jegens andersdenkenden een groot goed was. Jonkvrouwe Constance vermaakte na haar dood kasteel Croy en wat daar bij hoorde – met uitzondering van een aantal legaten voor trouwe mensen om haar heen - aan de stichting 'Geloof Hoop en Liefde', die Croy tot een tehuis voor ouden van dagen zou moeten maken. En dat gebeurde. Omdat een bejaardentehuis in het kasteel niet meer toegestaan werd, is kasteel Croy sinds 1977 verhuurd aan de Stichting 'Bouwen aan een nieuwe Aarde', dat een bezinningscentrum exploiteert.
Henri Floor |