Vorig WS78 verslag Volgend WS78 verslag. Foto's van de tocht alle foto's in het klein van de tocht Terug naar de homepage van Henri Floor Terug naar de overzicht van alle WS78 wandeltochten De WS78 Oranjetocht vanuit Baarn
de 40 km lange WS78 Oranjetocht vanuit Baarn

boerderij in Eembrugge
Op zaterdag 22 november 2008 organiseerde WS78 een 40 km lange wandeltocht vanuit Baarn. De start was vanuit het Verenigingsgebouw van de (vrijgemaakte) Gereformeerde Kerk “het Brandpunt”. Rond half negen liepen de wandelaars al naar buiten toe. Bij de vorige WS78 tocht was een oproep geplaatst om bij deze tocht het 10 km punt voor 11 uur te passeren. Dit vanwege een sinterklaasboot die een sluis moest passeren.
Maar er waren problemen met het parkoers. Er was een spoorwegovergang dichtgegooid en daardoor moesten de markeerders snel een alternatieve route markeren. Daardoor mochten we “pas” om vijf minuten voor negen starten. Hoewel de afsluiting van een overweg gecommuniceerd was met wandelaars die buiten stonden, werd niet duidelijk gemaakt op welk deel van de route die afsluiting was. Toen wij gezamenlijk om vijf minuten voor negen startten, liepen we allemaal achter elkaar aan.
De voorste wandelaars waren hier in Baarn goed bekend. Toen zij dan de routebeschrijving in handen kregen wisten zij na het Amaliapark wel een kortere weg naar de spoorwegovergang, dan de in de parkoersbeschrijving weergegeven route. Via de fietsenstalling van het NS-station werd de spoorwegovergang bereikt. We moesten hier op een passerende trein wachten. Na het Eethuys-café De Generaal betraden we het Baarnse Bos. De sneeuw, die gevallen was, zorgde hier voor sprookjesachtige taferelen. Doordat er nog weinig licht was zijn de hier door mij genomen foto’s helaas mislukt. Na een volgende afslag in het Baarnse bos kwamen wandelaars teruggelopen. Gauw keek men op de routebeschrijving, maar ook de pijlen wezen toch wel in de richting waar de teruglopende wandelaars vandaan kwamen.
de 40 km lange WS78 Oranjetocht vanuit Baarn

op de Zomerdijk langs de Eem Onder aanvoering van de schrijver van het WS78 verslag op de website van WS78 liepen we weer terug naar de spoorwegovergang bij Eethuys café De Generaal. Op een kruising na het spoor zagen we een WS78 pijl met daarop de letter W van routewijziging. Op dit punt waren we nog niet eerder geweest, omdat, zoals eerder beschreven, iedereen na het Amaliapark de vermelde kortere route hadden gevolgd. Als we na het Amaliapark de officiële routebeschrijving hadden gevolgd, dan hadden we de pijl met de letter W wel gezien.
Nu liepen we door een buitenwijk van Baarn. Na een begraafplaats kwamen we aan de rand van Baarn. Nu volgden we een grintpaadje langs de Praamgracht en leek veel op een brede sloot. Later voerde ons pad door de Eemerwaard. De Praamgracht mondde uit in de Eem en daarna volgden we deze rivier zoveel mogelijk. We kwamen langs een oud huis. Boven de deuropening stond “19 zweminrichting 16”, een oude zweminrichting uit 1916.
Over de Bisschopsweg bereikten we de A1-snelweg. Hier liepen we onderdoor. We betraden de gemeente Eemnes en liepen door een industriegebiedje. We haalden drie wandelaars in. Op hun heuptasje of rugzak waren paarse veters met opdruk www.sunnywalks.nl te zien. Een van hen, Sunny, bleek ook de bedenkster van dit initiatief te zijn. Om geld in te zamelen voor het KWF heeft zij in het verleden de 100 km lange Dodenmars gelopen, waarbij ze zich liet sponsoren om uiteraard zoveel mogelijk geld voor het KWF op te halen. Bij veel WS78’ers zien we de paarse veter op de een of andere manier in hun uitrusting verwerkt.
de 40 km lange WS78 Oranjetocht vanuit Baarn

op de Zomerdijk langs de Eem Nadat we dit drietal van achteren en voren op de gevoelige plaat hadden vastgelegd, vervolgden wij ons pad naar een brug over de Eem. We bevonden ons toen in Eembrugge (gemeente Baarn). We sloegen voor de Eem af en kwamen langs een fraaie boerderij. Bij de jachthaven hield de verharde weg op. Hier was ook het gemaal Tydeman gelegen. Nu volgden we een tijdlang een fraaie grasdijk met de naam Zomerdijk.
Het woei hier hard. Bij een temperatuur van rond het vriespunt was het hier gevoelsmatig zeer koud. Een wandelaarster, die last van Astma heeft, had het hier heel moeilijk. Ze vroeg aan ons hulp. Even later kwam een van de parkoersbewakers voorbij gefietst. Hij verleende heel verdienstelijk alle hulp.
Op 10 km werd bij een boerderij de soeppost bereikt. Hier viel de hiervoor genoemde wandelaarster uit. Door de wind en bij temperaturen rond het vriespunt bleef het hier heel koud en we waren dan ook blij dat we ons bekertje soep in een schuur uit de wind konden op -eten en drinken.
We vervolgden ons pad over de koude en winderige Zomerdijk. Bij een sluis, waar de Eemnesservaart over gaat in de Buitenvaart, lagen twee grote zeilschepen, zonder zeil. Eén van de twee schepen was geladen met talrijke grote (sinterklaas) pakketten. Zoals eerder gemeld moesten we hier voor 11 uur gepasseerd zijn, maar toen wij hier om 11:04 passeerden konden we de sluis nog rustig oversteken.
We kwamen bij de tweede parkoerswijziging. Een pad over een mooi grasdijkje door de Noordpolder te Veld werd ons onthouden. Later hadden we daar geen spijt, want we kregen haast tot vervelens toe nog een lange dijk. Deze parkoerswijziging kwam doordat de eigenaar van het desbetreffende traject pas laat aangaf, dat hij geen vergunning hiervoor afgaf.
de 40 km lange WS78 Oranjetocht vanuit Baarn

bij de sluis Nu liepen we via de Korte Maatsweg en de Volkersweg naar een pad verder over de Zomerdijk. Dit pad volgden we in de richting van het Eemmeer. We kwamen ook nog door natuurgebied Eemland. We liepen wel acht keer om een wiel, een klein meertje dat na een oude dijkdoorbraak was achtergebleven. Eénmaal kruisten we een wandelroute die gebruik maakte van bruggetjes. Voor de beide bruggetje stond dat het verboden toegang was vanwege het broedseizoen. Ze kennen hier wel een lang broedseizoen. Ook moesten we af en toe over een hekwerkje klimmen. Lange mensen konden er zo over stappen. Voor de kleinere waren hulpmiddelen.
Het pad over de dijk werd slechter en slechter en deed ons denken aan een traject van de laatste lustrumtocht door de Amerongse Bovenpolder. Nu hadden we het geluk dat we langs de voet van de dijk konden lopen. Daar was het in ieder geval niet zo modderig. Ook ving je er iets, maar dan ook heel iets, minder wind op. Aan het eind van de Zomerdijk volgden we de weg naar de A27-snelweg. Het fototoestel gaf een klik ten teken dat de batterij leeg was of dat er iets anders aan de hand was. Inmiddels hadden we Blaricum bereikt.
We liepen hier langs grote huizen en we besloten snel de batterij van het fototoestel te wisselen. Nadat we twee foto’s hadden gemaakt gaf het toestel weer een klik. In de handleiding van het fototoestel stond, dat je het fototoestel niet onder de vijf graden celsius moest bewaren. En omdat de temperatuur nog niet boven de vijf graden was geweest, begrepen we wat er aan de hand was. Toch hadden we nog 52 foto’s gemaakt. Op dat moment vonden we het eigenlijk niet zo erg dat we geen foto’s meer konden maken. Door het zware parkoers waren we vermoeid geraakt en we waren nog net niet halverwege de tocht. Bovendien viel er in Blaricum zowel voor de rust als er na zoveel te fotograferen, dat ons dit teveel tijd zou hebben gekost. Want we wilden graag voor donker bij de finish aankomen.
de 40 km lange WS78 Oranjetocht vanuit Baarn

op de Zomerdijk In Blaricum liepen we door een aantal, met zorg uitgekozen wegen, en bereikten op 20 km de grote rust in het Vitus gebouw te Blaricum. Hoewel we nog geen cijfers hadden vernomen, zouden we het niet vreemd hebben gevonden als hier enige tientallen wandelaars de tocht voor gezien zouden houden. Het moet natuurlijk leuk blijven. Hoewel, als je besmet bent met het WS78-virus zo als wij, dan blijf je zolang mogelijk doorgaan. Als wij niet met het WS78-virus besmet waren geweest, dat wisten we zo net nog niet of we hier waren doorgegaan.
Na de rust waren verrast door het mooie parkoers door Blaricum. Het werd duidelijk dat de parkoersuitzetters hier goed bekend waren. We kwamen langs standbeeld de Roeper nabij een kerk. Kennelijk had iemand hier in de buurt zijn das verloren, want het standbeeld de Roeper was hier van een das voorzien. Toen we Blaricum dachten uitgewandeld te zijn, passeerden we opnieuw een bord van de bebouwde kom van Blaricum.
Eindelijk kwamen we dan bij het eerst heidegebied. We hadden wel in de voor-informatie gelezen dat we langs de Eem zouden komen, maar er stond niet bij hoe lang dat was. Want als we 100 meter langs de Eem hadden gewandeld, dan had men ook kunnen zeggen dat we langs de Eem kwamen.
We liepen langs de Blaricummerheide naar buurtschap Crailo. Daarna kwamen we langs het ziekenhuis van Blaricum, dat vlak aan de A1 snelweg ligt. De route door Laren voerde door het westelijke deel van deze plaats. Opnieuw kruisten we een snelweg. Ditmaal liepen we onder de A1-snelweg door. Daarop werd de uitgestrekte Westerheide bereikt en doorkruist. de 40 km lange WS78 Oranjetocht vanuit Baarn

aan het eind van de modderdijk Na een kruising met de N525 Hilversum-Laren bereikten we via een waterpompstation de Zuiderheide. Over trajecten van het Voetstappenpad, het oudste wandelpad van Nederland werd op 31 km de koffiepost in Eemnes bereikt.
Opnieuw liepen we onder de A1 door. Even later werd de spoorlijn Amsterdam-Baarn gekruist. Op 36 km was nog de fruitpost nabij de Hilversumse Straatweg in boswachterij De Vuursche. Langs kasteel de Hooge Vuursche, dat we echter niet zagen werd de noordkant van het Roosterbosch bereikt. De laatste km voerde langs de spoorlijn. We moesten de brug nog oversteken via een brug. Toen wij daar overliepen was deze nog nat. Maar wandelaars die een half uur later de brug overstaken, moesten oppassen voor een spiegelgladde brug omdat het weer was gaan vriezen.
Parkoerstechnisch was dit een heel mooie tocht. De tocht was zwaar door het lange modderpad langs de Eem, de harde koude tegenwind tot de grote rust en de lage temperatuur van rond het vriespunt. Door onze verkoudheid hebben we niet optimaal van deze tocht kunnen genieten. Mede daardoor is het verslag van na de grote rust veel summierder als dat u van ons gewend bent.
Er waren 346 deelnemers. Het IVV-nummer was 11372

naar de top van deze pagina

Henri Floor