Het bleek dat op ons overnachtingadres te Kreuzwertheim op de kamer naast ons een echtpaar uit Laren Noord-Holland had geslapen. Het liep deze dag niet zo vlot als de andere dagen, maar om kwart over negen begaven we ons dan toch op pad. We staken de Main over en bewonderden het fraaie plaatsje Wertheim. Aan de overkant van de Tauber kwamen we er achter dat we deze rivier niet hadden moeten oversteken. We vonden nu de goede markering. Nu volgden we een traject van de Main-Donau weg.

Op de Main-Donau-Bodensee-Weg is het ene dal nog mooier dan het andere. Rietvelden, bossen en glooiende grasvlakten wisselen elkaar af. Maar behalve de schoonheid van de natuur vindt u op deze lange wandelroute ook belangrijke middeleeuwse steden en imposante getuigenissen van gotische en barokke bouwkunst.
De route begint in de bisschopsstad Würzburg, en loopt door het lieflijke Maindal over in het uitgestrekte, vruchtbare platteland. En dan gaat het verder, door de romantische Taubergrund, door historische dorpjes naar het molen- en kasteelrijke Jagstdal. Via het Lonedal met zijn prehistorische grotten komt u uit bij de Donauvallei.
Het Illerdal is omzoomd door broekbossen en rietvelden. Landschappen uit de ijstijd bepalen met hun bossen, meren, venen en oerstroomdalen, de barokke kloosters, kerken en kastelen in hoge mate het betoverende karakter van Oberschwaben. Na 416 kilometer struinen over dit pad met zijn grote verscheidenheid aan landschappen en historische plekken bereikt u uiteindelijk Friedrichshafen bij het prachtige Bodenmeer.
Diverse plaatsen op de route nodigen u uit tot een rustdag. Würzburg met zijn bisschoppelijke slot, Rothenburg ob der Tauber met zijn middeleeuwse sfeer en Ulm met zijn historische monumenten – om er maar een paar te noemen…

We kwamen weer door het centrum van Wertheim en liepen onder andere langs het slot van Wertheim. We liepen onder langs het slot Wertheim uit. Hoewel het nu volgende pad niet zo breed was, was het wel geasfalteerd. Toen we het bos even verlieten ging ons pad over in een grasweg. Bij Reicholzheim bekeken we de DreifaltigkeitsKapelle uit 1894. We hadden hier ook een mooi uitzicht op Reicholzheim omdat de kerk ver buiten het centrum op een heuvel lag.

Kapelle und Kriegerdenkmal
Die Dreifaltigkeitskapelle wurde 1893-1894 von Adam Umert mit der Hilfe von mehreren Dorfbewohnern errichtet und steht genau wie das Kriegerdenkmal auf einem Berg, von dem man das ganze Dorf überblicken kann. Die Kapelle ist aus dem vor Ort vorkommenden Rotsandstein gebaut. Das Kriegerdenkmal ermöglicht einen Ausblick auf den Ort und das Taubertal bei Reicholzheim. Es wurde 1932 unter der Regie der Kriegerkameradschaft gebaut; auf den roten Sandsteintafeln sind die Namen der Gefallenen und vermissten Reicholzheimer des Ersten und Zweiten Weltkriegs zu sehen.

We lieten de plaats trouwens rechts liggen. Bij Bronnbach dronken we koffie en aten appelgebak en bekeken het voormalige klooster, voor zover we toegang hadden. Nu volgde voor deze dag ons langste traject door een bos. Aan de rand van Gamburg bekeken we een kapelletje. Net toen we verder wilden gaan, stopte een mercedes en stapte een man uit. Hij stelde zich aan ons voor als de burgemeester van Werbach. Hij gaf ons zijn visitekaartje met zijn naam: Ottmar Dürr. Hij vroeg wat ons naar het Taubertal had gebracht. Dat was natuurlijk deze wandeling over de E8 die we maakten.

Werbach mit den Ortsteilen Brunntal, Gamburg, Niklashausen, Wenkheim und Werbachhausen liegt in einem der landschaftlich reizvollsten Teile des „Lieblichen Taubertals".

In Gamburg overnachtten we en kwamen rond kwart over drie aan. Daarna maakten we nog een kleine rondwandeling door Gamburg. ’s Avonds aten we warm in het naastgelegen restaurant. Dit was geen officieel restaurant, maar er kon wel wat voor ons klaargemaakt worden. De warme maaltijd kostte € 6,00 per persoon.