65e Ronde van Zuid-Limburg, 2e wandeldag, zondag 18 mei 2008
Op zondag 18 mei 2008 was het zwaar bewolkt en miezerde het licht. Dit was geheel tegen de verwachting in, want er was droog weer voorspeld. We startten deze dag om 8.25 uur want we houden wel van rust op het parkoers. We liepen eerst onder de provinciale weg N281 door. Over trajecten langs de Geleenbeek kwamen we bij de Weltermolen, een watermolen. Bij de naastliggende visvijver zaten talrijke vissers. Verderop kwamen we langs Huijs De Dohm. Na nog een bospassage werd de A76 bereikt waar we onderdoor liepen. Vervolgens werd natuurgebied De Putberg doorkruist. Hier kwamen we nog langs de oude kalkovens. Na een klim werd Huls bereikt, maar haast even snel verlieten we het hooggelegen dorpje weer. Over de Klingeleberg liepen we daarop over een asfaltweg naar Simpelveld. Hier was een rustmogelijkheid in restaurant De Witte Keizerin. Het was hier nog erg druk waarop we besloten door te lopen.
Aan de rand van Simpelveld kwamen we langs een zuiveringsinstallatie en daarna voerde ons pad over weilanden naar Bulkemsbroek. Hier was op een splitsing de route verkeerd gemarkeerd. Wij volgden de gemarkeerde route die twee kilometer om was. Maar eerst hadden we in Bulkemsbroek nog een rust op een wit bankje. Net toen we verder wilden lopen hoorden we een oude locomotief hard fluiten. In de verte konden we tot twee keer een glimp van de trein opvangen.
Nu gebeurde er, voor dat moment, iets vreemds. Hoewel de route rechtdoor gepijld was, was er een groepje wandelaars, die zeiden dat er verkeerd gepijld was en een eind terugliepen tot het centrum van Bulkemsbroek en hier een andere route volgden. Wij hadden talrijke wandelaars voorbij zien komen tijdens onze rust op voornoemd witte bankje. Bovendien stond er in de routebeschrijving RD op asfaltweg in Bulkemsbroek. De volgende omschrijving in de routebeschrijving luidde “L naar doorgaande weg".
Nu is het bij deze routebeschrijving zo, dat de letter L zowel links aanhouden als LA betekent.
En aan het einde van Bulkemsbroek voerde een pad over weilanden door aldaar links aan te houden. Via boerderij Vogelzang liepen we, na kruising van de Eyserbeek, naar de verkeersweg Simpelveld – Eys. Langs deze weg zagen we ook markeringen, dus we dachten dat wij toch goed liepen totdat er een auto naast ons stopte en zei of we wisten dat we verkeerd liepen. Van deze man hoorden we hoe het in elkaar zat en hij zou ons terug op het parkoers brengen behoudens als we het niet erg vonden om 2 km om te lopen. We besloten voor het laatste. Daardoor kwamen we nog langs kasteel Goedenraad waar we nog een foto van maakte, de eerste keer sinds we een digitaal toestel hebben. Over een ware panoramaweg voerde de asfaltweg van Eys naar Baneheide. Op het hoogste punt hadden we een geweldig uitzicht naar alle kanten. Verderop liepen we over een smal pad naar Nijswiller. We staken de Seizerbeek over alvorens de verzorgingswagen op 13,2 km aan te treffen.
Op weg naar Hilleshagen, kwamen we langs weilanden die nu ingericht waren voor de hippische sport. Er werden hier rijtuigen door 2 of 4 paarden getrokken. We kruisten nog de Mechelder- of Lombergbeek en in Melleschet was de splitsing met het 30 km parkoers. Traditiegetrouw kregen we hier een appel aangereikt. Het 30 km parkoers was in principe alleen voor 65 plussers.
In Rott sloegen we het Elzetterbosch in. Nu was de parkoersbeschrijving moeilijk te volgen en we hadden ook het idee dat de route hier ook eenmaal verkeerd gemarkeerd was ten opzichte van de routebeschrijving. Maar de route volgde hier wel fraai door de bossen. Buiten het bosgebied en nog net voor de grote rust voerde het pad over een lastig te belopen keienpad. Later die dag vernamen we dat hier een wandelaar een gebroken been of iets dergelijks heeft opgelopen en nog die zelfde dag bij een naburig ziekenhuis in het gips werd gezet. Wij troffen het beter en op 20,1 km was dan een rust bij Restaurant camping Rozenhof te Camerig. We lieten ons de soep prima smaken. We gingen op het terras zitten. Later kwamen daar andere wandelaars bij zitten. Toen zij wat bestelden werd de opmerking gemaakt dat er een geruime wachttijd was. Er was ook een groep motorrijders op het terras neergestreken. De motoren stonden op de parkeerplaats voor aan de weg. Er was een motor bij met drie wielen en een heel breed stuur.
Over een weiland met talrijke Schotse Hooglanders, allemaal stieren, vervolgden we ons pad. Op een parkeerplaats nabij Terpoorten stonden talrijke oude (Belgische auto’s). Op de fotoreportage kunt u talrijke foto’s zien van oude auto’s. We volgden nu een pad pal langs de Geul. Aan het begin van het pad stond rechts van het hek een afrastering. Wij besloten het weiland op te lopen met de afrastering aan onze linkerhand. Daarvan hadden we iets verderop geen spijt van, want op een plek liep een wand van de rivier steil omlaag. We hoorden van een wandelaar die daar liep, dat hij dit best eng vond. Verderop kregen we uitzicht op het hoger gelegen buurtschap Bommerig. In Hurpesch verlieten we heel even het pad over de weilanden. Want meteen volgde een volgend pad door een draaihekje, een ander weiland op. We kwamen uit in Gracht bij Mechelen. We doorkruisten Mechelen en kwamen nog langs de plaatselijke kerk met daar tegenover enige cafeetjes. Buiten Mechelen liepen we naar de Mechelderbeek. Hier was een doorwaadbare plaats voor voertuigen. Voor ons wandelaars en eventuele terreinfietsers kon de beek via een bruggetje worden overgestoken. Op het naastliggende bankje troffen we een bekend echtpaar, dat op de gevoelige plaat werd vastgelegd. Verder liepen we naar Wahlwiller en opnieuw werd de Seizerbeek overgestoken. Na Hoeve De Hofkamer volgden we een panoramapad met uitzichten op Wahlwiller en Nijswiller. In Overeys was bij de Kromhagerhoeve nog een verzorgingswagen.
Via Trintelen zetten we koers naar Mingersberg alwaar in de Bernardushoeve ook nog een rustmogelijkheid was. Over de doorgaande weg vanuit Mingersberg werd Ubachsberg bereikt. Bij het betreden van de bebouwde kom is de tekst van de plaatsnaam te lezen op een erg roestig uitziend bord, niet bepaald mooi naar onze mening. Door Ubachsberg liepen we door de Hunzestraat alwaar ons overnachtingadres is gelegen, maar we kwamen er niet langs. Op een splitsing bij een Mariabeeldje verlieten we Ubachsberg weer. Wel kwamen we nog langs wijnproeverij Fromberg. Aan de buitenrand van Ubachsberg hadden we nu een fraai uitzicht op natuurreservaat Kunderberg. We zagen hier een immens lang akkerveld waar asperges werden geteeld. In Kunrade liepen we onder de A79 snelweg door gevolgd door de A76.
Bij Hoeve Douvenrade sloegen we af. We kwamen nog door een donker bos nabij de Eikenlandermolen waar we nog een fraai uitzicht op hadden. De volgende wandeldag zouden we langs de andere kant van de Eikenlandermolen komen. Rond 17.50 uur werd de finish bereikt.