65e Ronde van Zuid-Limburg, 1e wandeldag, zaterdag 17 mei 2008

Op zaterdag 17 mei 2008 was de start van de Ronde van Zuid-Limburg. Deze 3-daagse wandeltocht werd dit jaar voor de 65e keer georganiseerd. De startlocatie was gevestigd in 'de Spuiklep', het ontspanningsgebouw SSOVH aan de Parallelweg (op het NS-emplacement) te Heerlen, ongeveer 10 minuten lopen van het NS-station. Rond 9.15 uur begaven wij ons op pad. Eigenlijk hadden we een kwartier later willen startten. Maar op de tweede bladzijde van de routebeschrijving stond, dat wie de moed had de trappen te beklimmen, kan van een mooi uitzicht genieten. Toen wisten we wel dat hiermee de berg Strijthagen werd bedoeld.
We liepen langs de spoorlijn naar het NS-station van Heerlen. Daarna volgden we nog even de spoorlijn parallel alvorens de eerste bospassage te bereiken. Dat was het Aambos, in de wijk Molenberg. Aan de rand van het bos stond op een grasveld een aantal opgezette figuren van mensen die hoofdzakelijk alleen ondergoed aanhadden. Daarachter stond op een heuvel een kerk. We passeerden in het bos een dierenparkje met reeën, geiten en koeien. Na de Oliemolen en de Caumermolen dwaalden we opnieuw door bospassages. We staken de Caumerbeek over en volgde deze even.
Nabij de Kerkraderweg klopte de parkoersbeschrijving niet. Er was hier verdiept een nieuwe verkeersweg aangelegd. We vonden het vreemd dat de parkoersbeschrijving hier niet klopte omdat we hier twee jaar tevoren ook al met de Ronde van Zuid Limburg waren geweest en nu dezelfde alternatieve route als toen volgden. Hieruit blijkt dat de route niet vooraf is gecontroleerd. Maar wie kijkt er nou op de routebeschrijving als de route goed gemarkeerd is.
Nu zetten we koers naar recreatiepark Strijthagen en kwamen langs het schachtwiel, een Mijnmonument. Tegen de 239,2 meter hoge Strijthagenberg is, naast een overdekte skihelling ook een trap aangelegd. Toen we hier het voorgaande jaar langs kwamen, lag de trap er grotendeels ook al, maar was toen nog niet afgewerkt zoals nu. De top van de berg Strijthagen lag enigszins in de wolken en het regende licht. Toch besloten we de berg via de trap te beklimmen. Het waren, als we het goed telden, 507 treden.
Na de kruising van de parkeerplaats Overste Hof volgde een smal pad tussen hekwerken langs weilanden links en vijvers rechts. Wij moesten volgens de routebeschrijving het smalle pad volgen. Maar als je de parkoersbeschrijving niet volgt, dan kan je wel eens voor verrassingen komen te staan. Zo ook hier. Want naast het smalle pad liep een breed pad door een weiland. En de pijl stond rechtdoor, waardoor wandelaars voor ons dat brede pad namen. Aan het eind moesten ze wel even een prikkeldraadhekje nemen. Verderop liepen we langs verschillende (vis-)vijvers en langs kasteel Strijthagen.
Op 7,4 km werd de eerste verzorgingspost bereikt bij watermolen Strijthagen. We konden zowaar nog soep krijgen. In het verleden is het ons verschillende keren overkomen dat als je in de achterhoede loopt, dat de soep dan op is. Ook verorberden we ons eerste lunchpakketje. Het was weliswaar nog geen 11 uur, maar we hadden toch al wel trek gekregen. En soms moet je moeite doen, door een langere rust bijvoorbeeld, om niet uit de achterhoede te geraken.
We staken de Dentgenbachstraat over en liepen nu op het grondgebied van de gemeente Kerkrade. We betraden de Anstelvallei en liepen nu een tijd lang langs het Craner Weijer stuwmeer.
We liepen langs de waterzuiveringsinstallatie van Kerkrade. Na een controlepost liepen we over de binnenplaats van kasteel Erenstein. Dit was het meest zuidelijkste puntje van deze dagwandeling. Twee torens van kasteel Erenstein stonden in de steigers, waardoor niet van het hele kasteel een mooie foto gemaakt kon worden. We vervolgden ons pad langs het stuwmeer, maar nu in tegengestelde richting, omdat we bij kasteel Erenstein bij het eindpunt van het stuwmeer waren gekomen. Zonder dat we het zagen, liepen we op korte afstand langs treinstation Chevremont, een Franstalig aandoende naam. Na het Kaffebergsbos staken we een spoorlijn over en de N299 verkeersweg.
In Eygelshoven, in de gemeente Kerkrade, was een grote rust in Basisschool De Schatkist op 13,7 km. Het was alweer een tijdje droog waardoor we buiten op een droog bankje konden zitten. We lieten ons het tweede lunchpakketje goed smaken. We liepen verder door Eygelshoven en staken een paar maal op- en afritten van snelwegen over.
In Nieuwenhagen liepen we door het Eikenbos. Verderop kwamen we langs het NS-station van Landgraaf. Even verderop kwamen we langs een bergsportzaak. Om de wandelaars extra aan te moedigen voor een bezoekje stond buiten een verzorgingstent en enige uitgestalde wandelschoenen. Na deze post was een afslag niet duidelijk aangegeven, waardoor er natuurlijk weer wandelaars zonder parkoersbeschrijving verkeerd liepen. Nu volgden we een heel lang pad en kwamen we langs het monument tegen zinloos geweld van Nicky Verstappen. Op het monument staat de tekst:

Met vriendjes samen, een tent
’s morgens verdwenen onze kleine vent
levenloos gevonden, hoe kan dat bestaan?
Als ze kon spreken vertelde het ons de maan

Op 20,7 km was de tweede verzorgingspost. Hier werden een aantal leden van de organisatie op de gevoelige plaat vast. Na een kop koffie vervolgden we ons pad. Nu volgden we een tijdlang fraai over de Brunssummerheide. Het was weer wat begonnen te regenen waardoor er geen panorama’s te bewonderen waren. Wel bleven we voortdurend genieten van de fraaie omgeving. We kwamen bij de Rode Beek. Na het bruggetje volgden we een nat graspollenpad naar een zandvlakte. Langzaam steeg ons pad. Bij de sterrenwacht zagen we een heel aparte zonnewijzer. Deze gaf naast de tijd ook de jaargetijden zomer, herfst, winter en lente aan.
Op 24,2 km was een rustmogelijkheid in het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten. Het parkoers werd wat heuvelachtiger. We verlieten de Schrieversheide in de omgeving van een zandgroeve. We troffen hier het Wandelmee-stel en liepen een eind met hen op. We betraden de wijk Meezenhoek van Heerlen. Na een paar vijvers staken we de Kasteellaan over. Deze laan voerde naar de ruïne van het voormalige kasteel Schaesberg.
De totale afstand bedroeg deze dag 30,2 km. De route liep grotendeels hetzelfde als in 2004. De afgelegde afstanden op de vier rustposten was dezelfde als in 2004. We vonden het dan ook vreemd dat de eindafstand 600 meter afweek van 2004.

Henri Floor & Coos Verburg