Vorig WS78 verslag Volgend WS78 verslag. Foto's van de WS78 tocht te Holten Terug naar de homepage van Henri Floor Terug naar de overzicht van alle WS78 wandeltochten De WS78 Helletocht vanuit Holten
Wandelplaatje van de  40 km lange De Helle tocht met WS78 vanuit Holten
Op zaterdag 10 november 2007 organiseerde WS78 voor de eerste keer een tocht vanuit de provincie Overijssel. De startplaats was Holten en de startlocatie was het kerkelijk centrum De Kandelaar. Deze startgelegenheid lag op ongeveer 100 meter vanaf het station.
Het had de voorgaande dagen flink geregend en ook op de ochtend toen we naar de start toeliepen regende het. Maar rond kwart voor negen druppelde het nog maar licht en daarna heeft het af en toe enigszins licht geregend.
Meteen na de start liepen we langs café restaurant “Bierlokal Am Bahnhof”. Die naam geeft al aan dat de Duitse invloeden hier al sterk zijn. Voor het station volgden we de weg in de richting van Almelo. Bij de eerste spoorwegovergang staken we de spoorlijn over en volgden opnieuw de spoorlijn in de richting van Almelo. We liepen hier langs de Holter Enk. Daarop bereikten we het eerste bosgebied.
We doorkruisten de viersterren camping De Holterberg en bereikten daarop bosgebied De Blikkert. Spoedig verlieten we de bredere boswegen en dwaalden over smallere bospaden naar de Canadese begraafplaats. Het was nog steeds te vochtig om het fototoestel te voorschijn te halen, maar collega internetfotografen hebben van deze Canadese begraafplaats wel verschillende foto’s gemaakt.
De 'Canadian War Cemetery' te Holten herbergt de graven van 1.394 militairen van het Britse Gemenebest die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn gesneuveld. Centraal op het ereveld staat een uit Portland-natuursteen vervaardigd 'Cross of Sacrifice', waarop een bronzen zwaard is bevestigd. Het is een standaard kruis van de Commonwealth War Graves Commission. Bij elk graf is een identieke zerk van witte natuursteen geplaatst met in reliëf een Canadese Maple Leaf (esdoorblad) en een kruis. De inrichting van erevelden van het Britse Gemenebest is uniform in alle 140 landen waar de Commonwealth War Graves Commission verantwoordelijk is voor het onderhoud van de oorlogsgraven. Het offerkruis staat symbool voor de Canadese militairen die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn gesneuveld.
Met WS78 vanuit Holten op 10 november 2007 Het volgende bosgebied, waar we doorheen liepen, droeg de naam De Wullenberg. We volgden hierin een traject van het Pieterpad. Ook kruisten we dit pad een keer, net toen er een groep van 6 wandelaars op dit pad liepen. Zij keken verbaasd naar ons en vroegen zich even af of zij wel goed liepen.
We bereikten het gebied van de Holterberg en liepen over de top. Dit hele gebied valt onder de Sallandse Heuvelrug.
De Holterberg is een heuvelachtig gebied, gelegen tussen het dorp Nijverdal in het noorden en het dorp Holten in het zuiden. Dit natuurgebied omvat veel heidevelden die worden afgewisseld door (naald)bossen. De Holterberg maakt deel uit van het zuidelijke gedeelte van het Nationaal Park Sallandse Heuvelrug. De wandelroute het Pieterpad gaat over het hoogste punt van de Holterberg (76 meter boven NAP). Dit hoogste punt is niet het bekende uitzichtspunt bij de schuilhut (dat ligt op 65 meter boven NAP) maar ongeveer een kilometer ten noorden hiervan. Van oost naar west en v.v. loopt de Europese wandelroute E11, ter plaatse ook wel Marskramerpad of Handelsweg geheten. De E11 loopt van Den Haag naar het oosten, op dit moment tot de grens Polen/Litouwen.
Het Nationaal Park Sallandse Heuvelrug is een gedeelte van de heuvelrug die tussen Hellendoorn en Holten ligt. Het Nationaal Park ligt in zijn geheel ten zuiden van de N35 die loopt van Zwolle naar Nijverdal en omvat onder andere de Haarlerberg, Holterberg, Noetselerberg en de Koningsbelten. De Hellendoornse berg ligt ten noorden van de N35 en hoort niet bij het Nationale park, hoewel het wel een onderdeel van de Sallandse heuvelrug is.
Het hoogste punt is de Koningsbelt van 75 meter boven NAP. De belangrijkste beheerders zijn Staatsbosbeheer, Vereniging Natuurmonumenten, de waterleidingmaatschappij WMO (vanwege de waterwinning) en diverse particuliere grondeigenaren. Op 16 oktober 2004 heeft minister Veerman van LNV het park zijn definitieve status gegeven.
Met WS78 vanuit Holten op 10 november 2007 Op 8½ km werd de soeppost bereikt in buurtschap Helhuizen gemeente Hellendoorn. Toen we naar de soeppost liepen, zagen we veel blauwe lucht. We waren dan ook verbaasd toen het opeens begon te druppelen. Een donkere wolk was ons van achteren genaderd zonder dat we dit merkten. Want we verlangden natuurlijk alleen naar blauwe lucht.
Door het Beltmansbosch werd de onderduikershut bereikt. Daartoe deed een organisatielid goed zijn best om de wandelaars de goede kant op te sturen. We liepen namelijk op dat moment op een zandweg. Voor de afslag naar de onderduikerschut moesten we linksaf slaan. Maar 20 meter verderop op de zandweg kwamen we weer op de zandweg uit. En veel wandelaars zijn dan geneigd om rechtdoor te lopen. Op het infopaneel bij de onderduikerschut stond dat de familie Hullegie de Joden hier in de tweede wereldoorlog enorm hebben geholpen. Na afloop van die oorlog wilde de familie Hullegie helemaal niet dat er aan hun activiteiten tijdens de oorlog aandacht werd besteed.
Ons pad liep verder door het Varkensbosch en langs of over de Oasekop. Dit mede als onderdeel van de Sprengenberg. Van de top van de Sprengenberg hadden we een schitterend panorama, onder andere op villa Sprengenberg dat ook bekend staat onder het Palthehuis. Op de top stond een verrekijker. Daarmee waan je je in Oostenrijk of Zwitserland, waar bij panorama’s ook vaak verrekijkers staan. Door het Bergbosch zetten we nu koers naar Haarle alwaar de grote rust was. Aan de rand van Haarle stond een fraaie Saksische boerderij die op de gevoelige plaat werden vastgelegd. Met WS78 vanuit Holten op 10 november 2007
Tegenover de fraaie Saksische boerderij De Pas ligt de informatieschuur van Vereniging Natuurmonumenten (geopend tijdens de weekenden en vakantieperiodes). In dit onbemande informatiepunt vindt u een tentoonstelling over de natuur op de Sprengenberg, een ruim 900 hectare groot gebied met gave, glooiende heidevelden waar het zeldzame korhoen nog broedt.
Haarle heeft binnen de gemeente Hellendoorn altijd een wat afzonderlijke positie ingenomen. Dit komt mede doordat het aan de andere kant van de Heuvelrug ligt. Zo noemt men aan de oostelijke zijde van de Heuvelrug (Hellendoom) tegen een hooggelegen bouwland een es, terwijl men in Haarle dat een enk noemt. Ook is Haarle als enige dorp van de gemeente tijdens de Reformatie Katholiek gebleven. Haarle is zich altijd op Salland blijven richten, terwijl Hellendoorn en Nijverdal nu meer op Twente zijn georiënteerd.
In Holten wordt Carnaval gevierd en heet in carnavalstijd Keunedarp, wat historisch gezien te maken heeft met de vele varkensboeren die Holten rijk was. De Carnavalsvereniging heet de Fienpreuvers.
Op 19 km werd dan de grote rust bereikt in Sport-o-rant Sprengenberg. Dit was een luxe locatie bij een sportveld. We troffen hier een wandelaar die verbaasd was, dat we al op de grote rust waren gearriveerd. Meestal komen we ook later aan. Maar we liepen dit keer steviger door. De wandelaar vroeg ons of dit niet ten koste ging van het fotograferen. Want hij keek heel vaak naar onze fotoreportages en hij hoopte dat hij dit na deze tocht weer kon doen. Na een korte rust vervolgden we ons pad en passeerden de plaatselijke kerk.
Met WS78 vanuit Holten op 10 november 2007 Op een kruispunt in Haarle met de toepasselijke naam ’t Kruuspunt zagen we een hele bekende dame lopen, die nog op weg was naar de grote rust. Want we liepen hier enige trajecten tegengesteld. Die bekende dame was trouwens Coos.
We verlieten Haarle weer en liepen de bossen weer in. We liepen door natuurgebied de Koningsbelten en kregen weer fraaie vergezichten. We waren inmiddels aangekomen aan de voet van de Haarlerberg. Ons pad ging geleidelijk over in de Sprengenberg. We kwamen heel dicht bij de heenroute, waardoor er sommige wandelaars dachten dat we verkeerd liepen en weer op de heenroute terecht waren gekomen. Want we zagen in de verte weer dat spitse torentje van Palthehuis/Villa Sprengenberg.
Dit oorspronkelijke jachtslot (bij de lokale bevolking beter bekend als Palthetoren) werd in 1903 gebouwd door Van Wulfften Palthe.
Het gebied rond de Sprengenberg, is rond 1900 aangekocht door de heer Van Wulfften Palthe uit Almelo. De toren van het huis is al van veraf zichtbaar. Boven in de toren was een sterrenobservatorium. De windvaan is, heel toepasselijk, een korhoen. In de toren waren verschillende slaapkamers; 4 met dubbele bedden en 4 kleine kamertjes op de hoogste verdieping.
Dhr. Palthe was zeer geïnteresseerd in astronomie. In hun oude woonplaats, Almelo, had hij ook al een koepeltje om de sterren te bestuderen. Er werd aan de toren een speciaal zijtorentje gebouwd met verschillende ramen, lage en hoge. Deze waren speciaal bedoeld om daar met de sterrenkijker de sterren te bestuderen. Vele boeken over sterren en planeten liggen in de boekenkast op de Sprengenberg. Nadat dhr. Palthe in 1929 op 78 jarige leeftijd overleed werd de sterrenkijker naar beneden overgeplaatst. Sinds dien staat de sterrenkijker nog steeds daar.
Met WS78 vanuit Holten op 10 november 2007 Op de Sprengenberg hadden we weer fraaie vergezichten. We verlieten de Sprengenberg over de Diepe Hel. Zowel dit gebied als ook het pad droeg deze naam. Het pad verliep hier relatief steil omlaag. Op 30 kilometer werd op dezelfde locatie als de soeppost de koffiepost te Helhuizen bereikt. We hoorden hier van een bestuurslid dat er verschillende wandelaars de voorgaande nacht in Holten hadden overnacht. Dit hoorden we, omdat wij vertelden dat we ook in Holten hadden overnacht.
Na deze koffiepost liepen we nog een traject van het Pieterpad.
Het Pieterpad (LAW 9) is de bekendste lange-afstand-wandelroute van Nederland. De route voert van Pieterburen aan de Groningse Waddenkust naar de Sint Pietersberg bij Maastricht en heeft een lengte van 490 kilometer. De route voert door de meest uiteenlopende landschappen. Op elke etappe komen vrijwel dagelijks wandelaars van het Pieterpad langs. Op de Sint Pietersberg sluit het Pieterpad aan op de Europese wandelroute E2, ook bekend als GR5. De GR5, die via de Ardennen en de Franse Alpen naar Nice loopt, is een van de populairste internationale wandelpaden voor Nederlandse wandelaars.
Het pad bestaat sinds 1983 en is ontworpen door de Tilburgse Toos Goorhuis-Tjalsma en haar Groningse vriendin Bertje Jens. Op 21 april 2006 is er in Vorden, halverwege het Pieterpad, een bronzen plaquette onthuld als eerbetoon aan Toos en Bertje.
Met WS78 vanuit Holten op 10 november 2007 Op 36 km werd de fruitpost bereikt bij Hotel Restaurant 't Lös Hoes te Holten. De verzorgingspost was wel buiten. En indien we van het toilet gebruik wilden maken moest je wel een consumptie gebruiken. Nu volgde een leuk smal pad dat wel wat leek op een holleweg.
We passeerden nog een groot oud en zwart gekleurd houten huis uit 1904 dat aan de voorkant voorzien was van een aantal steunbalken met fraaie gekleurde versieringen. We liepen hier in Het Numendal. Na twee haakse bochten liepen we in tegengestelde richting, maar nu over de rand van de heuvel. Net toen we het bos uitkwamen, kwamen ons vier oude sportwagens tegemoet gereden. Over een beukelaan liepen we naar het station van Holten en verder door naar de finish.
De totale afstand bedroeg 38,5 km en het IVV nummer was 16809.
Wij vonden het een hele mooie tocht en complimenteerden de uitzetter van deze tocht. Met de voorspelde regen was het enorm meegevallen.

naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg