tweede dag van de Heuvelland wandel4daagse Foto's van de Heuvellandvierdaagse 2007 overzicht van de Heuvelland wandel4daagsen Terug naar het overzicht van vierdaagsen en driedaagsen en tweedaagsen op de homepage van Henri Floor Terug naar de homepage van Henri Floor 20e Heuvelland 4daagse 2007, 1e dag, Heuvelland-route, 28 km parkoers.

Op woensdagmiddag 8 augustus begaven we ons naar de feesttent omdat we anders te vroeg op ons overnachtingadres zouden aankomen. We kochten vast consumptiebonnen. In de feesttent is al voor het 20e jaar een klein boetiekje gevestigd, dat geleid wordt door de dames Paula en Mia. Ze zeiden tegen ons dat ze het dit jaar voor de laatste keer deden en ze boden ons een witte zakdoek aan met in het rood de tekst “1988 sjoen joare Paula Mia 2007”. Ik kocht er een leuk halskettinkje met een voetje eraan voor Coos. stikker Heuvelland wandelvierdaagse 2007 - eerste wandeldag

Toen wij op donderdag 9 augustus wakker werden regende het. Er waren regenperioden voor deze dag voorspeld, maar dat we tijdens onze wandeling maar een gedeelte van één regenperiode mee zouden maken hadden we niet verwacht.
Na de start liepen we naar Terblijt en kwamen daarbij langs een groeve. We liepen helemaal door Terblijt heen en bij een grote boerenhoeve sloegen we af. Dit traject hadden we kort geleden nog gelopen met de oude NS-wandelling Mergelland, die van Maastricht naar Valkenburg loopt en 12 km lang was.
stikker Heuvelland wandelvierdaagse 2007 - eerste wandeldag We vervolgden onze route nu zuidwaarts en kwamen in Gasthuis uit. Even buiten Gasthuis liepen we op het eerste niet-asfalt pad, namelijk een grintpad. In Klein Welsden sloegen we af om vervolgens zuidelijk langs Klein Welsden verder te lopen. Even voor Margraten kwamen we op de Trigterweg uit. In Margraten was de eerste rustpost, nadat we eerder ook al bij een fruitpost een banaan hadden gehad.
Ik besloot, na de controlepost, door te lopen, maar Coos bleef rusten. Ze overwoog om rechtsomkeert te maken. De vele regen had voor talrijke plassen en modderpartijen gezorgd, waardoor voor haar de lust om toch de 28 km te lopen vrij laag was. Maar omdat ze nog geen pijlen terug zag besloot ze uiteindelijk toch de 28 km te lopen.
Ik was nog vol goede moed en had nog steeds het plan om de 42 km te lopen. Op de parkeerplaats boven de rustpost troffen we Diny en Jannie uit Almelo. Na hun startknip waren ze door één van hun mannen hier naar toe gereden met de auto. Maar ze maakten nog geen aanstalte om met de wandeling te beginnen. “We wachten tot het droog is” zeiden ze.
Via Banholt liepen we nu naar Mheer. Daarbij was de ene plas nog groter dan de andere. Vaak moesten we door de bermen om de plassen heen lopen. Het was steeds goed opletten welke berm je nam, want sommige bermen stonden ook vol water. Naarmate de tocht vorderde nam de animo om het 42 km parkoers te lopen steeds verder af. Nadat onze regenjas en de twee daaronder gedragen kledingstukken behoorlijk nat waren geworden, kwam nu ook de broek met de onderkleding aan de beurt, ondanks een regenbroek. En omdat we op de heenweg de (zwakke) wind steeds in de rug hadden, zou het op de terugweg nog wel eens kunnen tegenvallen.
Op de tweede rustpost in Mheer troffen we talrijke wandelaars, die in princiepe de 42 km wilden lopen, maar het nu helemaal niet meer zagen zitten. Daarop besloten wij ook op de 28 km over te stappen. De rust was vlakbij een grote kerktoren gelegen en even verderop liepen we langs een groot kasteel. Helaas was de toegangspoort dicht, waardoor we geen optimaal zicht op het kasteel hadden. Heuvelland wandelvierdaagse 2006
Het 'stenen huis' wordt in 1314 voor het eerst genoemd.
Het oude kasteel had waarschijnlijk een U-vorm; drie vleugels om een binnenplaats en de vierde zijde werd afgesloten door een weermuur. Deze muur lag verder naar achteren dan de huidige voorvleugel. In het midden van de zeventiende eeuw werd het kasteel opnieuw opgetrokken en uitgebreid op de grondslagen van het oude huis. Ook werd er gebruik gemaakt van oud muurwerk. Wijzigingen vonden plaats in de achttiende en negentiende eeuw. Dit gold o.a. de vensters. In 1926 werd het kasteel ingrijpend gerestaureerd, en nogmaals tussen 1966 en 1969. Ook aan het eind van de twintigste eeuw zijn er restauraties uitgevoerd. De grote voorburcht stamt uit de zeventiende eeuw.
De heren van Mheer waren de eerste bewoners van het slot. De erfdochter van de laatste heer trouwde met Gerard van Imstenraedt, waardoor het huis binnen deze familie kwam. De kasteel bleef in bezit van die familie tot in 1668 de laatste telg uit dit geslacht stierf.
De bezittingen van deze Jan Adolf gingen toen over aan zijn vrouw Sophia de Loë. Zij droeg de goederen over aan haar neef Philips Christoffel, baron de Loë, heer van Wissen en Conradsheim, die zich in 1675 op Mheer vestigde, maar later weer op Schloss Wissen ging wonen. Hierna bleef Mheer bijna een jaar onbewoond. Achterkleinzoon Gerard Antoine Edmond Assière kwam in 1784 enige tijd op het kasteel wonen. Het kasteel is nog steeds familiebezit.
We verlieten Mheer weer. Verderop liepen we oostelijk langs Bruisterbosch tot aan Honthem.
Bruisterbosch (Bruûsjterbusj); oudere schrijfwijzen: Breusterbosch, Bruysterbosch, 1266 Brusterbosch. Betekent ‘bos van Bruest’, en verwijst naar de stichting van Bruisterbosch vanuit Breust bij Eijsden. Bruisterbosch is een van de zeer weinige kernen waarvan het stichtingsjaar exact bekend is. In een oorkonde uit 1157 krijgen zeven met naam genoemde inwoners van Breust toestemming van de grondheer, het Kapittel van Sint Martinus te Luik, om op het plateau een nederzetting te stichten. Ze noemen hun dorp naar hun geboorteplaats: Bruisterbos ofwel ‘Bos van Breust’.
De Galling is de naam van een terrein achter Bruisterbosch. Hier heeft in de 18e eeuw een galg gestaan, waaraan zeker twee zogenaamde bokkenrijders op 6 november 1776 zijn opgehangen wegens hun (vermeende) deelname aan deze bende. Het waren Anthon Oberkorn (op het kruis staat abusievelijk Overkorn) en Leonard Eijssen. Ter herinnering aan dit gruwelijke feit is door de Stichting Kruisen en Kapellen Margraten in 1991 op deze plek een kruis neergezet. Het is een eenvoudig uit beton gegoten kruis, dat waarschijnlijk voorheen een graf heeft gesierd. In recent gepubliceerd onderzoek naar de Bokkenrijders zijn grote vraagtekens geplaatst bij het bestaan van deze ‘grote georganiseerde roversbende’. Volgens de schrijver heeft het veelvuldig toepassen van foltering bij verdachten geleid tot het noemen van honderden namen van zogenaamde deelnemers. De executie van honderden vermeende leden mag misschien wel de grootste gerechtelijke dwaling van de 18e eeuw worden genoemd.
Heuvelland wandelvierdaagse 2006 De plaats Honthem moet je niet verwarren met Houthem, dat vlak bij Valkenburg ligt. Even buiten Honthem liepen we langs de indrukwekkende Amerikaanse Erebegraafplaats. Een echtpaar voor ons haalde onder hun regenkleding een filmcamera te voorschijn, ondanks de regen. Want als je deze begraafplaats nog niet eerder hebt gezien, dan is deze echt heel indrukwekkend
Op Margraten rusten op dit moment 8301 soldaten, 2 onbekende soldaten liggen in 1 graf begraven. Daarnaast staat er nog een grafsteen van een Amerikaanse soldaat die recent naar Amerika is teruggebracht (op verzoek van de weduwe). Tweede Luitenant Utecht is als laatste bijgezet op deze begraafplaats, dat gebeurde op 16 september 1994. Er gaat echter ook een verhaal de ronde dat, de gecremeerde, Charles R. Correl, is uitgestrooid op de begraafplaats. Dit wordt niet door de begraafplaats bevestigd en hij is daarom ook niet in bovenstaande aantallen meegenomen. Ook een grafsteen voor Correl ontbreekt. Tevens is er een gedenkteken aanwezig waarop de namen van 1723 in de strijd vermiste Amerikaanse soldaten gegraveerd staan.
We kwamen weer in Margraten bij dezelfde rustpost als de eerste rustpost. Vlak voordat ik deze rust wilde verlaten zag ik Coos. Zij zat aan het andere eind van de zaal.
We verlieten Margraten en zetten nu koers naar Groot Welsden. Daarna zagen we op afstand de Van Tienhoven molen liggen. Kort daarop werd Wolfshuis doorkruist. Daarna liepen we via de oostkant van Terblijt terug naar de finish. Na 6 uur en 15 minuten werd de 28 km voltooid.
De organisatie had dit jaar de startkaart afgedruk op een soort afwasbaar papier. De inkt van mijn startkaart was door de nattigheid vrijwel verdwenen. Daardoor kon mijn kaart niet meer gescand worden. Ik werd verwezen naar een andere afmeldplaats. Op postcode konden mijn gegevens worden opgezocht waarna een nieuwe deelnemerskaart even snel werd uitgeprint. Het IVV-nummer was 10904. Plaatselijk is deze dag 40 mm regen gevallen, dus 40 liter op een vierkante meter. De maximum temperatuur bedroeg 15 graden.

naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg