De Kleine Dommel of Rul ontstaat uit de samenvloeiing van de Grote Aa met de Sterkselse Aa bij het Kasteel Heeze in Heeze en stroomt daarna dwars door Geldrop en ten westen van Nuenen, waar hij in de Grote Dommel uitmondt. De enige zijbeek van belang is de Witte Loop of Reeloop, die bij Heeze in de Kleine Dommel uitmondt. Er staan drie watermolens langs de Kleine Dommel: de watermolen in het weverijmuseum aan de molenstraat in Geldrop, de Collse Watermolen en de Opwettense watermolen. In de veertiende en het begin van de vijftiende eeuw stond er ook een watermolen aan de Strabrechtse dijk in Heeze. Het dal van de Kleine Dommel is een belangrijk natuurgebied, met name het deel tussen Heeze en Geldrop, waar het grenst aan de Strabrechtse Heide. Tussen de Rulse brug in Heeze en de A67 hoort het dal van de Kleine Dommel tot het Natura 2000 gebied Strabrechtse Heide & Beuven. In 2006 is het Waterschap de Dommel begonnen met het opnieuw uitgraven van een meander en de vervanging van een stuw door een vistrap in dit deel van de rivier.

Het Eindhovensch Kanaal is in 1843 aangelegd door het stadsbestuur van Eindhoven en nog altijd eigendom van deze gemeente. Het kanaal is helemaal met de hand gegraven en aangelegd om de stad Eindhoven aansluiting te geven op de Zuid-Willemsvaart, die Maastricht met ´s-Hertogenbosch verbindt. De kanalen zijn erg belangrijk geweest voor de industriële ontwikkeling van deze regio. Met de komst van andere vervoermiddelen zoals trein en auto, raakte met name het Eindhovensch Kanaal in onbruik. Eind jaren zestig is het aan zijn bestemming onttrokken. Sinds die tijd heeft het 13 kilometer lange kanaal en zijn oevers zich ontwikkeld tot een waardevol natuurgebied dat zich uitstekend leent voor fiets-, wandel- of vaartochten.

Verder liepen we over de Mierlose Dijk tot aan de brug over de Kleine Dommel. Hier sloegen we af. Hier was volgens de routebeschrijving de splitsing met het 15 kilometer parkoers, maar dit was (nog) niet aangegeven. Opnieuw volgden we de Kleine Dommel
Daarna dwaalden we door de Hubertusbossen naar opnieuw de Strabrechtse Heide. We staken de Somerense weg over en kwamen daarop langs het Bultven in bosgebied Somerense Heide. Op 13,8 kilometer was de 2e wagenrust op 13,8 kilometer.
Nabij Huize Providentia (Epilepsiecentrum) aan de Ter Brakeweg was een parkoerswijziging. Aanvankelijk wilden we de oorspronkelijke route lopen, maar we werden door achterliggers teruggeroepen met de mededeling van de parkoerswijziging. De vorige dag hadden we ook al een parkoerswijziging gehad bij het Huvendersven en we dachten dat het nu net zo'n parkoerswijziging was.
We volgden nu de Albertlaan tot aan een afslag het bos in. Uiteindelijk kwamen we op de Vlaamse Weg uit. Op een kruising nabij Hemelrasten zetten we koers naar buurtschap Euvelwegen. Na de Sterkelsche Aa sloegen we af om even later in bosgebied deze weer over te steken.
Daarna volgden we een supersmal paadje langs de Sterkelsche Aa langs Kemperhaeghe (Epilepsiecentrum). We vonden dit het gevaarlijkste paadje van de hele driedaagse. Het was maar goed dat het niet glad was door de regen. Via de Herbertusbossen werd Kasteel Heeze bereikt. Hier troffen we nog een paar wandelaars uit Drachten. Een van hen vertelde nog dat hij een foto van mij had gemaakt tijdens de FLAL—tocht vanuit Kootstertille op 24 maart 2007. Na de hoofdingang van het kasteel kwamen we nog langs een hoge en grote Duiventil.
Vlak voor de grote rust in restaurant De Gouden Leeuw liepen we nog langs de grote Rooms Katholieke Petrus en St. Jan kerk. Het voorgaande jaar waren we hierin geweest en de kerk bewonderd. Nu bleek dat er net een kerkdienst was begonnen.
Buiten Heeze liepen we om het gebied Muggenberg heen. Hier stond op een splitsing een heel groot luxueus huis, dat de voorgaande jaren afbouwproblemen had gehad. Maar nu was het dan echt opgeleverd en bewoond.
Op 29,5 kilometer was nog de 3e en laatste wagenrust. We troffen hier nog een wandelaar uit Eindhoven die altijd heel enthousiast op wandelverslagen van Wandelmee reageerde. Reageerde, want Wandelmee is niet meer, sinds 070707. De wandelaar deed nog zijn beklag dat wij schrijvers onze verslagen zo lang maakten en dat het nu zoveel tijd kost om al die verslagen helemaal te lezen. Wij hebben zijn beklag voor kennisgeving aangenomen.
We staken de A67-snelweg over en kwamen door buurtschap Genoenhuis. Door de Gijzenrooische Zegge werd Geldrop weer bereikt. We kregen uitzicht op de kerk van de voormalige gemeente Zesgehuchten.

De kerk H. Maria en Brigida, is gebouwd tussen 1879 en 1884. Het is een R.K.-kerk in Neo-Gotische stijl. Het ontwerp is van architect H.J. van Tulder. Het is een driebeukige kruiskerk met toren en dakruiter onder zadel- en lessenaarsdaken met leien gedekt. De kerk staat in het voormalige kerkdorp Zesgehuchten.
Zesgehuchten hoorde bij de heerlijkheid Heeze, Leende en Zesgehuchten en bestond uit Gijzenrooi, Genoenhuis, Hulst, Hoog Geldrop 't Hout en Riel.

Uitvoerige informatie over Zesgehuchten is