tweede dag van de Apeldoornse Vierdaagse Terug naar het overzicht van de Apeldoornse Vierdaagse Apeldoornse vierdaagse 2007 Terug naar het overzicht van driedaagsen en vierdaagsen op de homepage van Henri Floor Terug naar de homepage van Henri Floor Apeldoornse Vierdaagse, eerste wandeldag, dinsdag 10 juli 2007
Apeldoornse vierdaagse 2007 Op dinsdag 10 juli 2007 was de start van de 54e Apeldoornse Vierdaagse.
Omdat we niet al te vroeg bij de start aankwamen, moesten we de auto op ongeveer 1 km afstand parkeren. Tegen kwart voor zeven begaven we ons op pad. In de parkoersbeschrijving stond in het begin de kruising van een paar beken vermeld, die echter niet zichtbaar waren. Dat betroffen de Orderbeek en de Beek in het Orderveen.
De Beek in het Orderveen
De Beek in het Orderveen werd gevoed door meerdere sprengen die in het Orderveen uitkwamen. Hieraan heeft de beek zijn naam zeer waarschijnlijk te danken. Langs de beek hebben twee molens gestaan, de zogenaamde Brouwersmolens (1671 en 1691). Nadat het beekwater de molens gepasseerd had, kwam het in de Orderbeek terecht De beek in het Orderveen is een smalle beek die zijn loop heeft in typische wat geïsoleerde randgebieden – de randen van een woonwijk, bedrijventerrein en een spoorlijn – en waarschijnlijk daardoor nog grotendeels bovengronds ligt.
Karakteristiek van De beek in het Orderveen:
-
Brongebied ligt in een bosgebied.
-
Eerste deel van het traject wordt doorsneden door een spoorlijn en heeft een vrij natuurlijk karakter.
-
Het water is zeer helder en bevat waterplanten.
-
Beek ligt grotendeels bovengronds, heeft harde beschoeiingen op een deel van het traject en wordt gebruikt als proceswater.
-
Een tweede brongebied lag vroeger in een nabijgelegen weiland.Van Houten en Palm pompt hier sinds kort geen grondwater meer op, maar haalt al het water uit de beek.
-
Ter hoogte van de vijverpartijen van de Rode beek is het traject van de Beek in het Orderveen waarneembaar aan de overzijde van de spoorlijn.
-
De beek maakt deel uit van de fabriek van Houten en Palm. Na passeren van de fabriek (ondergronds) komt het resterende water samen met het water van de Rode beek en samen monden ze verderop uit in de Grift bij het Sprengenbos.
medaille 20 km We staken de spoorlijn Apeldoorn-Amersfoort over, gevolgd door de Europaweg. Daarna volgden we de Laan van Westenenk en kwamen daarbij voorbij het Wegener-concern. Daarna doorkruisten we de wijk Bouwhof. De in de parkoersbeschrijving genoemde schoorsteenpijp van de stoommachine op het terrein van de voormalige papiermolen de Bouwhofmolen werd niet waargenomen. Maar dat kan komen doordat er veel blad aan de bomen zat.
Daarop werd de Winkewijertspreng bereikt en even gevolgd. Dit was ook een trajekt van het Jagerspad. Later zouden we nog een traject van het Jagerspad volgen. Op de terugweg in de middag zouden we de Winkewijertspreng ook nog een eind volgen.
Winkewijert
In 1623 werd de Winkewijertmolen, een papiermolen, gebouwd. Om de molen van voldoende water te voorzien werd een natuurlijk waterloopje bovenstrooms verlegd, waar het voorzien werd van een aantal sprengen en opgeleid door het aanwezige moerasgebied liep. Later aan het einde van de zeventiende eeuw werd een tweede molen in gebruik genomen net benedenstrooms van de Winkewijertmolen en deels gebruik maakte van hetzelfde water.Tussen 1996 en 1998 werd de beek hersteld over een lengte van 2 kilometer gelegen in stedelijk gebied.
Trajecten en typering
De Winkewijert is een voorbeeld van een modern vormgegeven sprengenbeek door een woonwijk, waarbij ecologie en gebruik (wandelpaden direct langs de beek) zijn verweven. In praktische zin dient de beek voor de ont- en afwatering van de wijk met recreatief medegebruik.
Karakteristieken
-
Brongebied is particulier eigendom maar toegankelijk. Het brongebied wordt open gehouden zodat licht op de bodem komt.
-
Beek is geheel bovengronds hersteld en grotendeels beleemd.
-
Bij herstel zijn duikers gebruikt met roosters aan de bovenkant zodat de beek zichtbaar blijft.
-
Het hoogteverschil van de voormalige watermolen is vormgegeven als cascade, die voor vis passeerbaar is.
-
De beek stroomt als blauwe structuur door een aantal wijken en wordt begeleid door een wandelpad.
-
Ter voorkoming c.q. vermindering van grondwateroverlast bij de Klingelbeek wordt er opgepompt grondwater op de beek geloosd.
Apeldoornse vierdaagse 2007 Daarna slingerde het parkoers een tijdlang door bosgebied Dennenheuvel. Op 6 km werd de verzorgingspost aan de Zuster Meijboomlaan bereikt. Coos was hier al gearriveerd en bood een kop koffie aan, dat ik natuurlijk meteen accepteerde. Net toen we goed en wel zaten, zagen we hier ook de verzorgingspost van de OLAT liggen.
We vervolgden ons pad en liepen de A1-snelweg onderdoor. Nu werd buurtschap Engeland doorkruist. Na de Oude Beek werd in Beekbergen hotel Smittenberg bereikt Met zo'n 30 man staken we bij het stoplicht de drukke verkeersweg over. We sloegen af bij de Hietveldweg en bijna aan het einde van deze weg lag Huize Hietveld.
Verderop liepen we door het park Texeira de Mattos. Dit traject is een vast parkoers in de Apeldoornse vierdaagse en in de parkoersbeschrijving werd melding gemaakt dat we hier langs de muziektent kwamen. De muziektent was in 2002 al afgebroken. Maar nog steeds wordt dit in de parkoersbeschrijving vermeld. Op de website van de NWB staat een link naar deze website, maar de verantwoordelijken voor het parkoers lezen mijn verslag kennelijk niet. Neemt niet weg dat het wel een heel mooi parkoers blijft.
We volgden nu de Ruggeweg. We sloegen van deze weg af om een bosparkoers te volgen, maar verderop kwamen we weer op de Ruggeweg uit en volgden deze weg, die na verloop van tijd overging in een grintweg, tot na de toeristische spoorlijn, die van Apeldoorn naar Dieren loopt. Daarbij volgden we nog een traject van het Marskramerpad. Onder de A50 snelweg is een treinhalte met de naam Immenbergweg.
De VSM(Veluwsche Stoomtrein Maatschappij) rijdt op het traject Apeldoorn - Dieren en doet de dorpen Beekbergen, Loenen en Eerbeek aan. Ook stopt de stoomtrein op Halte Immenbergweg, speciaal voor de campinggasten van de vele campings in het Veluwse bos. Het traject loopt tussen de Veluwe en de IJsselvallei door, met een afwisselend bos en weidelandschap.
Het traject maakt deel uit van de zogenaamde 'Koning Willem III-lijn', welke officieel van Dieren, via Apeldoorn richting Zwolle loopt. Het gedeelte Apeldoorn - Zwolle is helaas opgebroken. De lijn van Apeldoorn naar Dieren is aangelegd in 1887 en de lengte bedraagt ongeveer 22 km. Op 28 juni 1887 werd de lijn feestelijk geopend. De lokaalspoorlijn werd druk gebruikt voor zowel passagiersvervoer als goederenvervoer (voornamelijk hout en papier ten behoeve van de lokale industrie). In 1947 eindigde het reguliere passagiersvervoer, terwijl het goederenvervoer nog doorliep tot 1984. De laatste goederentrein reed op 1 juni 1984 en werd, ironisch genoeg, getrokken door een VSM stoomlocomotief.
In 1975 startte de VSM op de lijn Apeldoorn - Dieren met het museumbedrijf. Het gedeelte Apeldoorn - Apeldoorn VAM (3 km) wordt heden ten dage nog steeds gebruikt voor de afvoer van huisvuiltreinen. Sinds 2004 is de lijn officieel eigendom van de VSM.
Vanaf station Apeldoorn buigt het traject zuidwaarts af om parallel aan het Apeldoorns Kanaal richting Apeldoorn Zuid te gaan. Ter hoogte van de VSM werkplaats Apeldoorn buigt de lijn af van het kanaal om vervolgens Apeldoorn te verlaten ter hoogte van de VAM. Aan de andere kant van de snelweg A1 begint het glooiende landschap rondom Beekbergen en Lieren. De lijn buigt hier naar links om vervolgens station Beekbergen te bereiken.
Vanuit station Beekbergen loopt de spoorlijn in een rechte lijn door de akkers en weilanden van Lieren naar Halte Immenbergweg, om daar de Veluwse bossen in te gaan.
De lijn loopt vervolgens een aantal kilometer door het schitterende bosgebied van de Veluwe om vlak voor station Loenen het bos weer te verlaten. Door de weilanden vervolgt de lijn haar weg richting Eerbeek, alwaar de lijn door de dorpskern naar het station loopt.
Na Eerbeek vervolgt de lijn haar weg enkele kilometers door het bos, om daarna weer parallel aan het Apeldoorn - Dierens Kanaal richting het dorpshart van Dieren te lopen.
NWB (Nederlandse Wandelsport Bond)- Internationale Vierdaagse Wandeltochten Even verderop volgden we een lange asfaltweg die langs enige bungalowparken liep. Even voor de Vrijenbergspreng stond de vierdaagse fotograaf. Even wachtte ik op Coos om gezamenlijk op de foto te komen. In tegenstelling tot voorgaande jaren was bij het bereiken van de Vrijenbergspreng niet de splitsing met de 30 km, maar volgden we de Vrijenbergspreng tot vlak voor de rustpost van de 30 km op de parkeerplaats Loenense Waterval. We passeerden de Grote Waterval, maar deze zag er nu niet zo mooi uit vanwege een ingrijpende renovatie. Datzelfde lot onderging ook de Kleine Waterval waar we 's-middags langs liepen.
Door bosgebied De Westerveldhuizen werd koersgezet naar Loenen. Bij een bankje, meteen na een met wandelaars bezette piknikbank hielden we een rust. Na een oorlogsmonument volgden we een graspad langs de Ronde Akker. Daarop werd Loenen bereikt. De verkeersweg naar HCR Den Eikenboom, waar de grote rustpost was, was verkeersvrij vanwege een renovatie.
Op 17,6 kilometer was dan de genoemde grote rust. We verlieten Loenen weer en door een deel van de Loenermark werd koers gezet naar piknikplaats Ternat. Hier hadden we weer een verzorgingspost. De afgelegde afstand bedroeg hier 19,8 km. Er reed een groep wielrenners langs in geel/zwart outfit. Een eind verderop, bij de kruising van een asfaltweg, stond de eerder genoemde groep wielrenners stil en bestudeerden kaarten voor hun vervolgroute. Een van de fietsers vroeg aan Coos of we bezig waren met de Nijmeegse vierdaagse.
Na een paar brede grintwegen en enige smalle paden, waarvan er een over een heideveld liep, bereikten we de Erebegraafplaats Loenen. Door het bosgebied Loenerveld en De Vrijenberg werd de Vrijenbergspreng weer bereikt. Daarbij kwamen we langs de Kleine Waterval die ook in renovatie was. Op de parkeerplaats Loenense Waterval hadden we weer een rustpost op 24,1 km.
Na deze rustpost kwamen we bij een klein meertje waar volgens de parkoersbeschrijving de vierdaagse-fotograaf zou staan. Maar die hadden we al eerder gehad. We liepen een eind op met een naar België verhuisde wandelaar en liepen daarbij over heidegebied Klein Zwitserland. Bij een plas water op het pad werd hij samen met Coos op de gevoelige plaat vastgelegd, waarbij ze weerspiegelden in die plas water.
Over de flanken van de 39,2 meter hoge Reeënberg liepen we naar de A50 snelweg. Door bosgebied werd camping Hertenhorst bereikt. Hier was een rustpost op 27,9 km
Door het Liederbosch liepen we terug naar buurtschap Engeland. Daarbij hoorden we in de verte flink wat gerommel van actieve onweersbuien.
Langs het Spelderholt, dat vroeger het instituut voor Pluimveeonderzoek was, werd de laatste verzorgingspost op 34,7 km bereikt. We wilden hier aanvankelijk doorlopen, maar vlak voor de verzorgingspost begon het te druppelen en besloten we alsnog te rusten. We maakten nu gebruik van de OLAT verzorgingspost. We zaten nog maar net of een flinke plensbui ontlaadde zich. De beheerder van deze verzorgingspost belde naar huis op om te vragen of ze even op internet wilde kijken naar www.weerstationuithoorn.nl om te informeren hoe lang de bui zou duren. Het antwoord was “ongeveer twee uur”. Maar op onze weg naar de finish bleef het gelukkig verder droog.
We kwamen weer bij de Winkewijertspreng en volgden deze even. Verderop volgden we ook nog de Ugchelsche beek.
De Ugchelse beek
De Ugchelse beek had twee bovenlopen, de noordelijke tak, deels de natuurlijke bovenloop van de beek en de gegraven zuidelijke tak, de zogenaamde Koppelsprengen. Een lange tijd beginnend vanaf 1613 tot laat in de 18e eeuw heeft hier bedrijvigheid met verschillende molens plaatsgevonden. Het bouwen van molens heeft hier vrijwel altijd tot problemen geleid met de geërfden van Ugchelen, doordat wateroverlast in de omliggende landerijen en het onbruikbaar worden van wegen het gevolg waren van het opstuwen van de beek.
Trajecten en typering
De beek stroomt het dorp Ugchelen in en verder langs de achterkant van percelen van particulieren. Historische elementen zijn terug te vinden. Het is een beek waarin natuur verweven is met cultuur.
Karakteristiek
-
Brongebied ligt in het bos in het landelijke gebied.
-
Brongebied wordt door A1 gekruist van de bovenloop in weilanden.
-
Beek loopt door oude dorpskern Ugchelen.
-
Beek is bovengronds intact.
-
Heeft cultuurhistorisch verleden met 11 molenplaatsen.
-
Beek vormt lijn met mozaïek van woningen, bedrijven en open plekken uit verschillende periodes.
-
Beek stroomt grotendeels aan de achterkant van particuliere terreinen.
-
Ter voorkoming c.q. vermindering van grondwateroverlast nabij De Cloese wordt opgepompt grondwater op de beek geloosd.
Na een oorlogsmonument kwamen we door park Batenburg nabij de Bronkerk. Na passage van de Schoolbeek en de Rode beek werd na 40,1 km de finish bereikt. We bereikten de finish na ruim 8 uur om 14.50 uur.
Schoolbeek
De Schoolbeek heeft zijn huidige naam pas in de negentiende eeuw gekregen. In 1646 was de Schoolbeek nog een klein waterloopje.De beek werd door moleneigenaar Hendrick Thonis naar de Ugchelse Beek geleid en heette de Kleine Steenbeek. Het water zou ingezet worden voor de bestaande Bazemolen langs de Ugchelse Beek. Uiteindelijk werd hier een nieuwe molen gesticht.
Trajecten en typering
De beek stroomt noordelijk langs het dorp Ugchelen. Verderop mondt de beek uit in de Ugchelse beek. Een groot deel van het traject is opgeleid langs de achterkant van percelen van particulieren. Historische elementen zijn terug te vinden. Het is een beek waarin de natuur nadrukkelijk aanwezig is, deels verweven met cultuur.
Karakteristiek
- Brongebied ligt in het landelijke gebied,wordt door rondweg (Europaweg) gekruist en lijkt daardoor van de rest van de bovenloop af gesneden.
-
Beek stroomt noordelijk van oude dorpskern.
-
Beek is niet overkluisd.
-
Heeft cultuurhistorisch verleden met molenplaatsen.
-
Stroomt grotendeels achterlangs particulier terrein, waar achtertuinen vaak grenzen aan de beek of ze kennen een harde overgang (haag of schutting).De ligging van de beek is weinig zichtbaar en er zijn weinig oriëntatiepunten om de beekloop te kunnen volgen.
-
Beek is omzoomd door bomen en deels parkachtig en beleefbaar vanaf bruggen en doorkijkjes voor wandelaars en fietsers.

NWB (Nederlandse Wandelsport Bond)- Vierdaagse Wandeltochten Apeldoorn
Rode beek
In de omgeving van Orden vinden we een reeks sprengenbeken, waarvan een deel teruggaat op natuurlijke beken. Een groep sprengen kwam samen in de beek die door het Orderveen naar de beide Brouwersmolens liep en daar in de Orderbeek uitkwam.De eerste van deze molens bestond in 1671, de tweede is gesticht in 1691.Voor die tweede molen werden nieuwe sprengen gegraven, wat de molenaar in conflict bracht met z’n collega van de (eerste) molen op Klein Hattum.
Trajecten en typering
De Rode beek is voor een deel zichtbaar.De sprengkop ligt in een landelijk ogende omgeving evenals het bovengrondse stromende traject.De natuur is hier verweven met cultuurhistorie. Oorspronkelijk volgde de beek de lijn van de Pieter de Hooghlaan. Nu ligt de beek in de vorm van een vijver nabij de spoorlijn.
Karakteristiek
-
Eén van de ijzerrijke en daardoor rode beken.
-
Brongebied ligt in openbaar groen en is toegankelijk. De sprengkoppen liggen bijna aan maaiveld en zijn daardoor kwetsbaar voor betreding, maar bieden kansen voor beleving.
-
De beek ligt ten noorden van de spoorlijn bovengronds als vijverpartij en loopt ten zuiden van de spoorlijn langs de papierfabriek Van Houtem en Palm alwaar de beek uitmondt in de Beek in het Orderveen die richting Sprengenbos stroomt.
-
In de vijverpartijen vermindert de stroomsnelheid sterk en is de beek niet als zodanig herkenbaar.
-
Het Sprengenbos is een knooppunt waar vele beken samenkomen zoals de Rode beek/Beek in het Orderveen, Eendrachtsprengen en Grift.
Behalve de ene bui op de OLAT verzorgingspost was het verder droog weer geweest. Eén andere keer had het iets gedruppeld. Maar dat was de moeite niet waard geweest. Wel was het toen grappig, dat we talloze wandelaars zagen die hun poncho of paraplu te voorschijn haalden. Want er was veel slechter weer voorspeld.
Nadat wij even na 3 uur waren gearriveerd bij de finish besloten we snel naar ons overnachtingadres te gaan. Rond 4 uur gingen we plat voor een rust. Later hoorden we dat rond 4 uur op het 4-daagse terrein een enorme hoosbui was gevallen. Het IVV-nummer was 10901.

naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg