De St. Vitus is een grote, gotische basiliek uit de 14e en 15e eeuw. Eind 15e eeuw werd de kerk bedevaartsoord door het verwerven van relieken van St. Vitus. Sinds 1576 is de kerk hervormd. Van groot belang zijn de houten gewelven met daarop gewelfschilderingen uit de 16e eeuw. De Grote Kerk is jaarlijks op Goede Vrijdag het decor van een fameuze, de hele dag durende uitvoering van de Mattheuspassie van Johann Sebastian Bach, georganiseerd door de Nederlandse Bachvereniging (en traditioneel bezocht door o.m. regeringsleden). Elk zomerseizoen zijn er orgelconcerten in de kerk, meestal op de twee orgels (Bätz-Witte en het kleine van Flentrop).

Het Stadhuis dateert uit 1601 en is een duidelijk voorbeeld van de Hollandse renaissancestijl. Heel kenmerkend aan dit gebouw is de dubbele trapgevel. Momenteel vinden er in het Stadhuis gemeentevergaderingen, huwelijken en culturele activiteiten plaats. In de hal van het Stadhuis vindt u een maquette, die in één oogopslag een duidelijk overzicht van de vesting geeft.

Even verderop bereikten we de oude toegangspoort van de vestingstad. Over twee trappen klommen we de vestingwal op. De routebeschrijving gaf aan dat we op een splitsing kwamen waarbij we naar keuze de route met uitzicht op de vestinggracht of de route met uitzicht op de vestingstad konden hebben. We hebben de splitsing niet aangetroffen. Links en soms rechts van het pad ging het loodrecht naar beneden en dat gaf ons geen echt veilig gevoel. Op een gegeven moment was het doorgaande pad afgesloten omdat er nieuw gras was ingezaaid en toen moesten we wel naar beneden, van de vestingwal af. We kwamen uit bij de Katten. Deze straatnaam stond beschreven in de routebeschrijving die Coos hanteerde en uit 1999 dateerde. Even verderop troffen we de straatnaam Oude Haven. Die stond vermeld in de routebeschrijving die ik hanteerde en van 2005 dateerde. Rineke had een nog oudere routebeschrijving bij zich die van januari 1997 dateerde en nog een groene kleur had. De routebeschrijving die op www.wandelzoekpagina.nl stond, dateerde van 2002, maar deze hadden we niet bij ons.
We staken een stenen brug over en passeerden het gebouw Het Arsenaal.

Het Arsenaal, Kooltjesbuurt 1
In 1688 werd het Arsenaal gebouwd. Vroeger werd hier al het militair materiaal opgeslagen. Tot in de jaren tachtig was het gebouw in gebruik bij de landmacht. Sinds 1993 vindt u hier het Design Centrum van Jan des Bouvrie. Hij heeft het complex ingericht met expositiezalen, winkels, restaurants en een theater. Het is een historisch gebouw op een moderne manier ingericht, waar u zich plezierig kunt vermaken..

Muiderberg is gelegen tussen de rijkswegen A1/A6 en het IJmeer. Het is een rustig dorp met als belangrijkste kenmerk de Brink die zich midden in het oude dorp bevindt. Op de Brink bevindt zich een muziektent en fungeert de gehele Brink als Jeu des Boulesbaan. Er wordt, het hele jaar door, gespeeld op zondagmiddag en donderdagavond. In het daarachter gelegen Echobos is een echomuur gebouwd die een speciale echo laat horen door ondergrondse waterstromen. Vanaf 1978 tot 1999 is het dorp sterk uitgebreid door de bouw van een nieuwe wijk; Buitendijke genaamd. De woonwijk is aangelegd buiten de oude zeedijk van de voormalige Zuiderzee. Het strand van Muiderberg was ooit dè badplaats van Amsterdam. Door het ondiepe water is het nu erg in trek bij wind- en kitesurfers. In de jachthaven van Muiderberg liggen hoofdzakelijk kleine zeilschepen.

We kwamen bij het Gooimeer en zagen Almere aan de overkant liggen. Bij een piknikbank hadden we een rust en aten en dronken wat. De routebeschrijving klopte hier niet geheel meer. Maar omdat we hier ook het Zuiderzeepad volgden, dat redelijk goed gemarkeerd was, gaf dit verder geen problemen. Na een golfterrein sloegen we af en volgden toen een heel mooi nieuw aangelegd pad. Het pad was bevestigd met houtsnippers en op sommige plekken was het wat vochtig. We zagen hier geen sporen van fietsen, hetgeen de rust natuurlijk ten goede kwam.
We bereikten de A6-snelweg, daar waar deze over het Gooimeer loopt. We liepen hier onder het viaduct door. Nu volgden we enige smalle betonpaden. Op een gegeven moment zei Rineke, kijk hier rechts, kunnen we dit pad niet volgen. Het was een soort asfaltpad dat tevens ook de bescherming van de dijk tegen het water was. Spoedig constateerden we echter dat het pad dood liep. Daarop liepen we weer terug om het officiële pad alsnog te vervolgen.
Bij restauratie De Leeuwenkuil liepen we van de route af voor een rust en een kop koffie. Op afstand zag het er veel fraaier uit. Buiten branden lampen. Maar toen we naderbij kwamen bleek dat dit een soort snackbar was met een groot overdekt terras. Toen we goed en wel zaten, begon het even iets harder te regenen. Het had namelijk af en toe wel wat gemiezerd, maar dat mocht geen naam hebben. Later hadden we dat nog enige malen, maar het was te weinig om de regenkleding of cape aan te trekken.
We vervolgden ons pad over een grasdijk en passeerden even later paviljoen De Zeemeeuw. Hier liepen we een stuk langs het strand, want vroeger lag hier de Zuiderzee.
We bereikten een grasdijk. Tot Muiden volgden we nu zo'n kleine 5 kilometer grasdijken.

De gemeente Muiden heeft twee woonkernen, de stad Muiden met 3481 inwoners en het dorp Muiderberg met 3300 inwoners. (peildatum 1 januari 2001, bron gemeente Muiden)
Muiden is gelegen tussen de rijksweg A1 en het IJmeer, de stad wordt in twee helften verdeeld door de rivier de Vecht. Belangrijkste spil vormen de Grote Zeesluizen voor de verbinding Vecht/IJmeer v.v. Jaarlijks passeren hier zo'n 25.000 schepen van zowel de pleziervaart als de beroepsvaart. Muiden is toegespitst op de watersport. Naast enkele scheepswerven zijn er ook jachthavens. In de jachthaven de Koninlijke Nederlandse Zeil- en Roei Vereniging ligt het plezierjacht afgemeerd van de koninklijke familie, "De Groene Draeck". Verder heeft Muiden "De Bruine Vloot", een verzameling van oude traditionele zeilschepen die ooit de voormalige Zuiderzee bevoeren. Nu wordt de vloot van botters, tjalken en clippers ingezet als pleziervaart voor gezelschappen voorzien van alle gemakken en horecavoorzieningen

Het kasteel van Floris en vele schoolreisjes.
Het Muiderslot werd omstreeks 1280 gebouwd door Graaf Floris V en uitgebreid in de 14e eeuw. In 1609 werd de dichter, toneel- en historieschrijver P.C. Hooft (1581-1647) door Prins Maurits benoemd tot slotvoogd en drost van Muiden. Hij verenigde om zich heen een cultuur gezelschap dat in de 19e eeuw de Muiderkring is gaan heten. Hooft bewoonde het kasteel tot zijn dood in 1647.
Vanaf 1895 is het Muiderslot twee maal ingrijpend gerestaureerd. De zalen en vertrekken zijn ingericht met een schitterende collectie meubelen, schilderijen en voorwerpen uit de eerste helft van de 17de eeuw, zoals het kasteel er in de tijd van Hooft heeft uitgezien.

Daarna liepen we over de Herengracht langs de haven. Er lagen hier talrijke schepen afgemeerd, waarbij een oud blauw gekleurd schip opviel, zie foto hier links. Bij café restaurant Graaf Floris V was het eindpunt van onze wandeling. Hier sloten we de wandeling af met het eten van een vegetarische spinaziestrüdel, Popeye genaamd. Deze smaakte prima. Oorspronkelijk hadden we het plan om een pannekoek in een pannenkoekenrestaurant te eten, maar op internet troffen we geen pannenkoekenrestaurant in Muiden aan. Daarna keken we naar de verschillende restaurants op internet naar menu’s. Vooraf hadden we al een voorkeur voor cafe restaurant Graaf Floris V van Muiden en uiteindelijk werd het dan het al eerder genoemde menu Popeye. Omdat we al verscheidene malen in dit etablisement waren geweest, als stempelpost van het Graaf Floris V pad, dat oorspronkelijk was uitgezet door de huidige voorzitter van SV De LAT, had dit onze voorkeur.

Historie van meer dan 1000 jaar gastvrijheid!
Op deze plaats, aan de monding van de Vecht, bevond zich ruim voor de middeleeuwen reeds een eet- en drinkgelegenheid. De huidige uitspanning dateert van 1652 (Herberg Hertog van Gelre) en sinds de grote historische restauratie in 1977, staat hier het Eethuys-Café. De bedrijvigheid in Graaf Floris V van Muyden is sprekend en tekenend, voor Kleine en Grote Luyden. De sfeer en geschiedenis van bijna elf vervlogen eeuwen voel, zie en proef je hier, op niet meer dan een steenworp afstand van Neerlands meest trotse cultuurgoed: Het Muiderslot
Floris V, zoon van Willem II, en negende graaf van Holland werd door het volk op handen gedragen. Hij had verschillende bijnamen, waaronder Floortje Dunbier, omdat hij de voorkeur gaf aan hetzelfde "scharrebier" dat zijn onderdanen dronken. "Der Keerlen God" was een wat meer verheven bijnaam. Floris V werd in 1254 geboren. Hij was een kundig politicus, die erin slaagde zijn graafschap flink uit te breiden en zelfs Gijsbrecht van Aemstel aan zijn gezag te onderwerpen. In 1281 verkreeg Floris V van de Bisschop van Utrecht de steden Muiden en Weesp.
Zo geliefd Floris bij het volk was, zo gehaat was hij bij de edelen. Er werd een komplot gesmeed, waarbij o.a. Gijsbrecht van Aemstel, Gerard van Velzen en Herman van Woerden betrokken waren. Zij namen de graaf tijdens een jachtpartij gevangen en brachten hem naar het Muiderslot. Toen dit uitlekte trok het woedende volk naar het kasteel om Floris te bevrijden. De samenzweerders ontsnapten aan de belegering, op 27 juni 1296, Floris V met zich meevoerend. Bij Muiderberg stuitten zij echter op een groep Gooilanders uit Naarden. Floris trachtte te ontvluchten. Daarbij werd hij door de edelen vermoord. Graaf Floris V: een Groot Man voor Kleine Luyden.

Daarna liepen we naar de bushalte en reden we huiswaarts. De afgelegde afstand bedroeg 15 kilometer.
We hadden de route nog kunnen vervolgen tot aan Weesp. maar dan zouden we een asfaltweg volgen, waar in het weekend veel auto's konden rijden. En 15 kilometer vonden we toch ook wel voldoende.
Het was toch nog best een aardige wandeldag geworden. Er was over het algemeen slechter weer voorspeld en ieder van ons had zijn regenbroek voor de zekerheid meegenomen.

Henri Floor