Vorig WS78 verslag Volgend WS78 verslag. Foto's van de WS78 tocht te Driebergen Terug naar de homepage van Henri Floor Terug naar de overzicht van alle WS78 wandeltochten De Tocht naar de Pyramide van Austerlitz van WS78 vanuit Driebergen
Wandelplaatje 
van de  40 km lange 
Klim naar de Piramide van Austerlitz
vanuit Driebergen
Normaliter schrijf ik een verslag over een gemaakte wandeltocht. Omdat ik deze tocht zelf heb uitgezet (samen met Coos), schrijf ik nu wat over de organisatie op de dag zelf en de twee daaraan voorgaande dagen.
Als je voor WS78 een tocht uitzet, dan wordt van je verwacht dat je op de dag voordat de tocht wordt georganiseerd, je de bepijling aanbrengt. Wij verdelen deze activiteit al een aantal jaren over 2 dagen en doen dat dan lopend, terwijl als dit op één dag wordt gedaan, dan wordt dit per fiets gedaan.
Op donderdag 8 februari 2007 hadden we het plan om van de soeppost naar de koffiepost te pijlen. Met een bestuurslid er nog bij zouden we dan op vrijdag van de start naar de soeppost pijlen. Vandaar was het ongeveer 1 km naar de koffiepost en van de koffiepost zouden we dan naar de finish pijlen. Maar de aankondiging van een weeralarm gooide roet in het eten. Uiteindelijk besloten we om van de grote rust naar de koffiepost te pijlen en van de fruitpost naar de finish.
Nadat we met droog weer van de grote rust naar de koffiepost hadden gepijld, reden we in een sneeuwbui naar huis. Vandaar was het ruim 1½ km lopen naar de fruitpost. Bij de fruitpost aangekomen pijlden we de route, in de sneeuw, naar de finish. Vervolgens pijlden we ook nog de eerste 4 punten vanaf de start, omdat dit het dichtstbijzijnde punt bij ons huis was.
We kwamen rond 15.00 uur thuis. Een half uur later werd ik ziek. Ik voelde me uitermate beroerd. Daarna was het vrijdag onverantwoord om nog verder te gaan pijlen. Ook zaterdag was het onverantwoord om met de fiets de pijlen te controleren. Er was al afgesproken dat Chris vrijdag mee zou helpen om te pijlen. Vlug werd er nog iemand opgetrommeld (Gert) die vrijdag nu ook meehielp om te pijlen.
Dit is het wapen van de gemeente Utrechtse Heuvelrug. Dit wapen is te vinden op de lokatie www.ngw.nl/ De oorspronkelijk beschreven route van 6½ kantjes was samengevoegd en teruggebracht naar 4 bladzijden. Daardoor stond er ook minder informatie op de parkoersbeschrijving. En dat hebben Coos, Chris en Gert vrijdag met het pijlen geweten. Ik kon thuis wel de telefoon bedienen om bij problemen informatie over de route te geven. En daar werd diverse malen gebruik van gemaakt. Want Coos kende het parkoers toch niet zo goed als ikzelf dat kende. Tot overmaat van ramp legde ik na het eerste telefoontje de hoorn niet goed op de haak. Maar na 5 kwartier kon toch contact worden gelegd bij hun derde telefoontje.
Bij punt 35 was er een parkoerswijziging doorgevoerd naar aanleiding van de storm van 18 januari 2007. Maar er waren geen tussenafstanden bij vermeld, omdat die wijziging pas een week tevoren waren geconstateerd. Daarop werd ik door Coos gebeld en al telefonerend kwamen ze goed verder. Bij punt 41 werd ik opnieuw gebeld en ook daar kwamen we weer uit. Twee punten verder, bij punt 43 was het opnieuw onduidelijk. Maar omdat ik de hoorn niet goed op de haak had gelegd, kon Coos mij niet bereiken. Het duurde meer dan een uur alvorens ze me toch telefonisch bereikten.
Vlak voor de soeppost was even onduidelijk wat nu het 2e pad rechtsaf was, omdat een brandgang als pad werd herkend. Bij punt 98, er was inmiddels 16 kilometer afgelegd, klopte een tussenafstand op de parkoersbeschrijving niet. Deze fout was ontstaan door de eerdere vermelde inkrimping van de parkoersbeschrijving van 6½ bladzijde naar 4 bladzijden. En hier was een tussenafstand bij een verkeerde regel toegevoegd. Opnieuw werd ik daarop telefonisch geraadpleegd. Van de grote rust werd doorgestoken naar de koffiepost omdat het tussenliggende stuk donderdag al was gepijld, zie hierboven.
Voordat begonnen werd met de bepijling van de koffiepost naar de fruitpost werd nog even bij de koffiepost aangebeld. Het bleek dat de eigenares ziek op bed lag, maar er was wel bezoek. Ze besloot om haar garage toch ter beschikking te stellen omdat 4 jaar tevoren bij een tocht vanuit Maarn haar garage op het laatste moment niet gebruikt kon worden vanwege een sterfgeval in de familie.
Dit is het gemeentewapen van Maarn. Dit wapen is te vinden op de lokatie www.ngw.nl/ Een km voor de fruitpost was het door de donkerte niet meer mogelijk om verder te pijlen, temeer daar bij punt 179 een in de parkoersbeschrijving beschreven witte slagboom niet meer aanwezig was. Op 2 km van ons huis, op 4 km van de finish, belde Coos op of ik haar, tezamen met Gert en Chris wilde ophalen. Ik maakte haar er op attent dat ik medicijnen slikte, waarbij het autorijden werd afgeraden. Daarop besloten ze naar ons huis te wandelen, want een taxi bestellen vonden zo ook maar niets.
Op zaterdag 10 februari vertrok Coos en Gert rond 7.30 uur van de start om de pijlen te controleren. Chris kon nu niet meegaan omdat hij bij de verzorging is betrokken. Gert is normaliter weliswaar mede belast met het ophalen van de pijlen. Maar dat kon makkelijker door iemand worden overgenomen, temeer daar hij vrijdag al 25 kilometer van het parkoers had gelopen. Na ruim een half uur bleek dat er flinke trajecten waren, waar de pijlen vroegtijdig waren verwijderd. Tot overmaat van ramp liet de voorzitter de wandelaars al vanaf 8.40 uur vertrekken, ondanks het feit dat de startgelegenheid zeer ruim was. Dat was natuurlijk vragen om moeilijkheden. Nadat Coos en Gert ongeveer 15 km hadden afgelegd, werden ze door de eerste snelle lopers gepasseerd.
Die snelle wandelaars en alle overige snelle wandelaars die Coos en Gert inhaalden kregen het wat moeilijker met het volgen van het parkoers. Want er ontbrak nog wel eens een te vroeg verwijderde pijl. En die snelle jongens (en meisjes) kijken meestal niet op de parkoersbeschrijving.
Dit is het gemeentewapen van Woudenberg. Dit wapen is te vinden op de lokatie www.ngw.nl/ Van de grote rust naar de koffiepost was een pad waarover meerdere bomen lagen en hingen. Bij de bomen die over het pad hingen, zaten oorspronkelijk takken in de weg, die een goede doorgang belemmerden. Bij het pijlen op donderdag hadden we daartoe met een meegebrachte snoeischaar takken weggeknipt. Want een week tevoren hadden we de route nog voorgelopen om te kijken hoe de route er bij lag na de storm van 18 januari 2007.
Het eerder genoemde punt 179 gaf problemen, ook voor wandelaars die wel de routebeschrijving volgden. Want het ging hier om een heel smal pad, dat veel mensen uit Driebergen ook niet kennen en waar vaak een auto voor geparkeerd staat, die het zicht op dat pad ontneemt.
Tot rond 13.30 uur was ik thuisgebleven om eventuele telefoontjes van Coos of Gert te beantwoorden. Daarna kon dat nog wel via mijn mobiele telefoon. Maar ik besloot om naar de start/finish te lopen. Daarbij kwam ik langs punt 211 van de route. Het plastic routebordje bleek hier verdwenen te zijn, maar 10 meter verderop lag het op de grond. Snel bevestigde ik het op de goede plaats. Nog geen minuut later passeerde een groepje van 6 snelle wandelaars. Ik had de pijl dus net op tijd teruggeplaatst.
Rond half drie liep ik vanaf de finish een 100 meter het parkoers op en zocht een beschut plekje tegen de lichte motregen om foto’s van de wandelaars te maken. Daarbij maakte ik gebruik van de telelens, zodat niet elke wandelaar gemerkt heeft dat ik foto’s maakte. Later bleek dat veel foto’s toch niet goed scherp waren omdat ik niet zo’n trilvrije hand heb. Van de 176 genomen foto’s waren er 51 die wel de moeite waard waren.
Er kwam een man van de bewaking langs van het gebouw waar vandaan ik de foto’s maakte. Hij vroeg wat ik aan het doen was. Toen ik zei dat ik foto’s van wandelaars maakte zei hij, oh dat is zeker voor het wandelblad. Daarop antwoordde ik bevestigend. Een tijd later kwam de man van de bewaking nogmaals langs. Daarop vertelde ik hem, dat ik 200 foto’s kon maken en er dus nog wel een aantal kon nemen.
Dit is het wapen van Driebergen. Dit wapen is te vinden op de lokatie www.ngw.nl/ Na afloop van de tocht dronken we nog een drankje met de gehele crew van de organisatie.
Toen we de dagen na afloop van de tocht op internet keken naar de geplaatste foto’s van deze tocht, bleek dat de meeste foto’s gemaakt waren van de Zwitserse Brug. Nog meer dan van de piramide van Austerlitz, waarnaar deze tocht is genoemd. Veel foto’s zijn ook gemaakt van omgevallen bomen, van de zandvlakte op 7 km en van de heidetuin.
Een opvallende foto was gemaakt aan de rand van de Leusderheide. De storm van 18 januari 2007 had de top van een boom afgebroken. In omgekeerde richt stond deze top nu met zijn wijd staande takken op de grond.
Bij twee fotografen leek het alsof er bijna geen wandelaars op het parkoers zijn. Omdat ze later dan 9 uur gestart zijn en omdat er al om 8.40 uur gestart was, was het nu zo leeg.
Na afloop heeft de organisatie vele complimenten in ontvangst mogen nemen, vooral van wandelaars die na Coos en Gert arriveerden. Mede door de extra gemaakte reclame op internet en in kranten waren er 48 wandelaars die voor de eerste keer met WS78 kennis maakten. Het deelnemersaantal bedroeg 497. Uit de drie noordelijke provincies waren geen deelnemers, omdat de FLAL een tocht vanuit het Drentse Peize organiseerde. Bij die tocht lag er wat sneeuw, getuige de foto’s van de Friese correspondent van wandelmee.nl uit Harlingen. Het IVV-nummer was 11779.
Het leek mij een aardig idee om naast de eigen gemaakte foto's ook
een aantal foto's van andere wandelaars op mijn website te plaatsen. Aan het internetadres is dan te zien van wie de foto's afkomstig zijn. Voor de tekst "/foto" aan het eind van het internetadres staat dan de naam van de desbetreffende fotograaf. Als er geen naam staat, dan heb ik de foto's zelf gemaakt. Een groot aantal van de eigen gemaakte foto's zijn al in mei 2006 gemaakt. Daardoor ziet het op die foto's er veel groener uit dan het op 10 februari 2007 was. Daarnaast staan er ook ongeveer 50 foto's op van wandelaars die 100 meter voor de finish (met succes) gefotografeerd zijn.

Op de website www.wandelmee.nl bestaat de mogelijkheid om te reageren op een geplaatst wandelverslag. Dit verslag is daar grotendeels op geplaatst en ik mocht daar van Patrick Vanderstukken de volgende leuke reaktie op ontvangen:
Onwaarschijnlijk verhaal breng je hier eigenlijk Henri voor deze late vertrekker die zijn routebeschrijving niet één keer heeft bekeken en geen problemen heeft gehad met de pijlen! Laat begonnen is half gewonnen! Vind het goed dat in deze kolommen de wandelaar ook eens wordt verteld wat er zoal allemaal kan gebeuren en dient gedaan te worden om hem/haar een fijne dag te bezorgen. Daarom, goed gebracht beste wandelvriend. Wens je vlug veel beterschap met je gezondheid.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg