Vorig WS78 verslag Volgend WS78 verslag. Foto's van de WS78 tocht te Doetinchem Terug naar de homepage van Henri Floor Terug naar de overzicht van alle WS78 wandeltochten De WS78-Achterhoek-wandeltocht vanuit Doetinchem.
Wandelplaatje van de  40 km lange 
Achterhoek-wandeltocht vanuit Doetinchem
op zaterdag 9 december 2006.
Op zaterdag 9 december 2006 organiseerde WS78 een wandeltocht vanuit Doetinchem. De start was vanuit zalencentrum Ketz
We liepen eerst naar het centrum en kwamen langs de Catharinakerk.
De Catharinakerk heeft een zeer bewogen en interessante geschiedenis achter de rug. De kerk is honderden jaren oud maar door de 2e wereldoorlog zijn stad en kerk zeer zwaar getroffen en beschadigd. Na de oorlog is de kerk vrijwel vanaf de grond opnieuw opgebouwd, gelukkig met gebruik van oud materiaal! U zult het dan ook eigenlijk niet zien dat de kerk slechts 6o jaar jong is.
Verderop bij een kruising met verkeerslichten stond een groot en hoog kunstwerk op 4 poten. Via de Keizerstraat kwamen we in de Koningstraat. Dit was een smal straatje waar amper één auto kon rijden. Er stonden hier enige heel luxe huizen.
Vervolgens liepen we naar een bosgebieden met een stuwwal. Eerst liepen we hier onderlangs. Maar later liepen we over de top. We kwamen bij een weiland waar boven het vochtige gras door de felle zonneschijn een waar mistveld hing. Nabij Huize Groot Hagen passeerden we een bordje van Landgoed Hagen.
We zetten koers naar de Kruisbergsche Bosschen. Aan de zuidkant kwamen we langs buurtschap Langerak. Vervolgens kwamen we langs camping Jena. Hier was het echt uitgestorven. We liepen verder door de Kruisbergse bossen over zandwegen. Tijdens de WS78 Achterhoek-tocht vanuit Doetinchem op 9 december 2006
De Kruisbergse bossen is een groot bosgebied ten noordwesten van Doetinchem. Het bos is vele vierkante kilometers groot. Uit onderzoek is gebleken dat er rond het begin van onze jaartelling Romeinen in het bos hebben gebivakkeerd.
Een spoor uit de Middeleeuwen bevindt zich aan de rand van het bos; er ligt namelijk een havezathe. "Havezathe Hagen" is in de volksmond beter bekend als Kasteel De Kelder. Het bos is altijd in handen geweest van de familie die ook eigenaar was van kasteel De Kelder. Deze familie heeft in het begin van de jaren '70 haar landgoed aan Natuurmonumenten verkocht.
Opvallend voor het bos is dat er veel hoogteverschillen te vinden zijn. Het hoogste punt ligt op zo'n 30 meter boven NAP. De bossen liggen in een gebied met oude rivierduinen, die zo’n 10.000 jaar geleden door de wind gevormd zijn.
Er zijn ook vele sloten die vroeger zijn gegraven door boeren om water af te voeren. Het gebied was vroeger namelijk een stuk natter dan tegenwoordig.
In het bos leven veel wilde dieren zoals: Reeën, konijnen, hazen, fazanten, uilen en nog vele anderen dieren. Van de dertien bijzondere diersoorten die er kunnen leven, leven er elf in het bos.
Ook zijn er vele bijzondere planten, bomen, bloemen en vijvers.
Langs de kant van de weg lagen af en toe omgezaagde bomen. En op de boswegen lage grote plassen waarin bomen fraai weerspiegelden. We zagen een deel van de langwerpige Balenvijver. We staken de Hummelose beek over en bereikten daarop een groot rechthoekige gebouw, het Wapen van Heeckeren. Het leek geen café en of restaurant te zijn. Maar toen we de gemaakte foto nauwkeurig bestudeerden zagen we een klein OLA-vlaggetje aan een zijkant van het gebouw zitten. Tijdens de WS78 Achterhoek-tocht vanuit Doetinchem op 9 december 2006
Het Wapen van Heeckeren is het begin van de negentiende eeuw gebouwd. De boerderij-herberg behoorde vroeger tot het landgoed Enghuizen, destijds in het bezit van de familie Van Heeckeren.
De luiken van het monumentale pand zijn nog steeds geschilderd in geel-rood, de kleuren van het landgoed Enghuizen.
Tegenover 't Wapen staat een "doorrijschuur" waar de reizigers vroeger met paard en wagen in konden rijden. De volgende morgen konden ze de schuur aan de achterzijde weer verlaten.
Nu volgden we een km lang de provinciale weg N330. Daarop werd koers gezet naar de Wittenbrinkse beek. Deze volgden we stroomopwaarts. Een gedeelte van dit pad was uitermate nat en modderig.
Het volgende buurtschap wat we bereikten en doorkruisten was Wittebrink. Over een fraai graspad werd de soeppost bereikt op 10,5 km in het buitengebied van het plaatsje Velswijk. Na de soeppost werd het plaatsje Velswijk doorkruist. Nadat we de Velswijkweg bijna 3 km hadden gevolgd zetten we koers naar Zelhem. Hoewel we maar ongeveer een km van Zelhem afzaten, waar de grote rust was, had de parkoersarchitekt nog een lus van ruim 5 km gevonden alvorens Zelhem te bezoeken.
Opweg naar bosgebied ‘t Zand kwamen we nog door een klein bosgebiedje met de naam Planken Wambuis. Ook een in dit bos gelegen huis droeg dezelfde naam als het bos. Na bungalowpark Het Vossenveen volgden we ruim 2½ km een oude smalspoorbaan. Dit pad was begroeid en hierover liep nu een mooi wandelpad.
Op 22 km werd de grote rust bereikt bij zalencentrum ´t Witte Paard te Zelhem. Tijdens de WS78 Achterhoek-tocht vanuit Doetinchem op 9 december 2006
Zelhem noemt zich 'Het Groene Hart van de Achterhoek'. De oude kern is behoorlijk gemoderniseerd. In 2004 is ter afsluiting van een herinrichtingsproject de Markt in het centrum feestelijk heropend. Zelhem houdt veel oude tradities nog in ere: 's avonds om 21 uur luidt bijvoorbeeld nog altijd de papklok.
De papklok was voor de mensen die op het land werkten het teken dat het werk er op zat. Zodra de papklok luidde, ging men naar huis om een bord warme pap te eten, vandaar de naam. In sommige plaatsen wordt de papklok uit cultuur-historisch besef nog steeds geluid. Zoals bijvoorbeeld in het dorp Zelhem in de Gelderse Achterhoek, en het stadje Culemborg in de Betuwe.
In Eenrum heet dezelfde klok de zoepenbrijklok (zoepenbrij = karnemelksepap).
Na de rust passeerden we nog de plaatselijke kerk en verderop café zaal De Mallemolen. Na een industriegebied betraden we de Zelhemse Enk.
In weilanden stonden enige mooie paarden die op de gevoelige plaat werden vastgelegd.
Daarop werd de Achterhoek Heidenhoeksche Vloed bereikt, een fraai natuurgebied. In (tijdelijke) meertjes waren fraaie weerspiegelingen te zien. We werden ingehaald door een man die vroeg of ik de internet-man was. Vermoedelijk doelde hij op de wandelverslagen en foto´s die ik op internet plaats van WS78 wandeltochten.
Over de Kasteellaan van bosgebied Slangenburg werd het gelijknamige kasteel bereikt. Vlak voor het kasteel stond trouwens nog een oude dikke boom waarvan de top echter ontbrak. Tijdens de WS78 Achterhoek-tocht vanuit Doetinchem op 9 december 2006
De Slangenburg is een kasteel in de gemeente Doetinchem. Het kasteel ligt in het gelijknamige bosgebied tussen Doetinchem en Varsseveld, waar ook de Sint Willibrordabdij te vinden is. Slangenburg is ontstaan aan het eind van de Middeleeuwen. In de 16de eeuw werd het kasteel eigendom van de veldheer Frederik Johan van Baer, die het verbouwde om er te kunnen wonen.
De laatste paticuliere eigenaren, de familie Passmann, waren Duitsers. De familie ligt begraven op de zeer bijzondere begraafplaats naast de slotgracht. Na de oorlog werden alle Duitse bezittingen verbeurd verklaard en zo werd het kasteel eigendom van de Nederlandse staat.
Tegenwoordig wordt het kasteel gebruikt als gasthuis van het Benedictijnen klooster. Het landgoed is overigens wel toegankelijk voor publiek. Het eeuwenoude lanenstelsel op het landgoed is bijzonder. Het is aangelegd in de vorm van een trapezium. De trapeziumvormige lanen zijn bewaard gebleven.
Voor de kasteelgracht sloegen we af en even later werd de koffiepost bereikt. De afgelegde afstand bedroeg hier 32 km. Tijdens de WS78 Achterhoek-tocht vanuit Doetinchem op 9 december 2006
We naderden Doetinchem weer en kregen uitzicht op 6 grote flatgebouwen. Na kruising van de Zelhemseweg (N315) volgden we een korte afstand van de Zelhemsebeek deze parallel tot aan sportpark Bezelhorst. Hier was in een keet de fruitpost gehuisvest. We verlieten het sportpark via de hoofdingang en kwamen even later langs een overnachtingmogelijkheid speciaal voor Pieterpadwandelaars, namelijk boerderij De Bezelhorst van de familie Hoogenboom aan de Bezelhorstweg 81.
Aan het eind van een volgend park kwam een einde aan deze zonovergoten dag. Als door een overval werden we van achteren overvallen door een regen- annex hagelbui. We deden de cape om onze rugzak en haalden de paraplu te voorschuin. De bui duurde maar een kwartier.
Na 7 ¾ uur werd de finish bereikt. Voor mij was dit een groot succes, want het was al weer een hele tijd geleden dat ik een 40 km binnen de 8½ uur had afgelegd en nu dus zelfs binnen 8 uur. En dat terwijl ik onderweg nog 66 foto´s heb gemaakt, waarvan na selektie 42 foto´s zijn overgebleven voor publicatie. Het was best een aardige tocht geworden. Er zaten best flinke trajecten in met verharde wegen. Maar net als met FLAL tochten voerden deze wegen over hele rustige wegen waar slechts weinig snelverkeer was. We hadden zeker 6 ½ uur zon gehad.
Er waren 391 deelnemers. Het IVV-nummer was 11730.