|
|
|
|
|
De WS78-Boeschoter Wissel-wandeltocht vanuit Barneveld. |
De kerken van de PKN (Protestantse Kerken van Nederland) herdenken op de laatste zondag van het kerkelijk jaar degenen die in het afgelopen jaar zijn gestorven Dat was dit jaar op zondag 26 november 2006. In de kerkdienst worden dan hun namen genoemd. Familie, die speciaal voor deze dienst uitgenodigd wordt, kan dan een kaars voor hen aansteken. Ook gemeenteleden van die kerk die iemand anders willen gedenken, die hen in de afgelopen tijd ontvallen is, kunnen dat doen door een lichtje aan te steken.
In de week voorafgaand bedachten we dat voor ons hier gelukkig niemand voor in aanmerking kwam. Helaas, op de allerlaatste dag, en wel op zaterdag 25 november 2006, toen wij ons naar Barneveld hadden begeven voor een 40 km lange wandeltocht bij WS78 gebeurde het. Na een kleine 19 km lag op ons wandelpad een man onbeweeglijk. Hij was één van de wandelaars. Later bleek dat hij was overleden
En dan nu het verslag van de tocht:
Op zaterdag 25 november 2006 organiseerde WS78 een wandeltocht vanuit Barneveld. De start was vanuit de Veluwehal. De Veluwehal is een multifunctioneel gebouw dat gebruikt wordt als partycentrum, sporthal, bowling/ en kegelbaan en als tentoonstellingsruimte. Er is ook een zwembad in gevestigd.
We verlieten de start even voor 9 uur. Door een klein deel van het centrum werd Kasteel Huis de Schaffelaar bereikt. Dit huis staat op de top 100 lijst van monumenten in Nederland. Na dit kasteel liepen we door het aangrenzende Schaffelaarse bos met enkele standbeelden.
In dit bos was nog duidelijk de herfstsfeer aanwezig. De meeste bladeren waren nu wel van de bomen, maar op de grond lag een fraaie laag bladeren. Enkele keren moesten we om plassen heen lopen.
Spoedig werd dit bosgebied weer verlaten. Langs een verkeersweg werd vervolgens Barneveld verlaten en kwamen daarop door de industriewijk Harselaar. Of was dit toch een officieel plaatsje getuige het blauwe bord met witte letters, ten teken dat we een bebouwde kom van een plaats binnengingen?
We staken de spoorlijn Amersfoort-Apeldoorn over en even later liepen we onder de
A1-snelweg door. Even volgden we de snelweg parallel in oostelijke richting, maar spoedig verlieten we deze
We liepen verder door buurtschap Zeumeren en staken de Zeumersebeek over. Daarop werd recreatiegebied Zeumeren bereikt. Ons pad ging langs het meer Zeumeren over in een graspad
Door het bos Boslust werd het deel van Voorthuizen bereikt met bungalowhuisjes. We doorkruisten recreatiecentrum Ackerstate. Bij een toiletgebouw stonden de WC-deuren speciaal voor de WS78 wandelaars open. Er was een wandelaar die vond dat ik veel foto´s maakte. Daarop vroeg hij of ik geen pijn in mijn duim en rechterwijsvinger had gekregen. Ik zei dat dit wel mee viel. Toen ik hem later passeerde zei ik voor de grap dat ik toch wel wat kramp in mijn wijsvinger had gekregen. Na recreatie Landgoed ´t Grijze Veen werd het Wilbrinkbos bereikt. Het toegangspad was voorzien van een grotendeels fraai lichtgeel gekleurd bord met een wapen in rood/geel op donkergroene achtergrond van het Geldersch Landschap.
Het bos werd doorsneden door de N344. Deze weg staken we over en vervolgden ons pad door het bos. Daarop werd het Golfterrein Kraaienveen gepasseerd. Auto´s kwamen hier hard langs gereden om vervolgens bij de ingang van het golfterreinen weer hard op de rem te trappen.
Na 11 km te hebben afgelegd werd de soeppost bereikt. Deze was gesitueerd bij boerderij ´t Arendsnest. Even voorbij de soeppost volgden we een zand/grintweg vol met gaten. En door de regenval van de voorgaande dagen waren de kuilen nu gevuld met water.
Daarop werd de weg Traa bereikt. Hierover liep ons pad nu enige tijd, waarbij we verschillende keren deze weg verlieten om er volgens weer op uit te komen. Daarbij kwamen we nog langs een fraai heideveldje. We passeerden nog enige grafheuvels.
Het volgende bosgebied wat op het programma stond luisterde naar de naam Bergsham. Op punt 79 op van de routebeschrijving werd de Hoog Boeschoterweg bereikt. Het was een zandweg in het bos. De naam van de weg stond hier niet vermeld, maar die zochten we later op vanwege het feit dat hier iets verschrikkelijks was gebeurd.
Er lag hier namelijk een wandelaar languit op de grond. Er stonden enige mensen bij hem. We hoorden dat er al gebeld was voor een ambulance. De man bewoog niet, maar we hoorden wel wandelaars zeggen dat hij in ieder geval nog wel leefde. Later vernamen we echter dat hij toch was overleden. Het ging om de 71 jarige Piet Boudewijns uit het Brabantse Dongen en was (ook) lid van OLAT.
Wij vervolgden ons pad, want wij konden toch niets voor deze man doen. Ondertussen zaten we al een hele tijd in een lange dip en snakten naar een rust. Op het punt waar we de Hoog Boeschoterweg zouden verlaten stond een bankje en we besloten hier te gaan rusten. Na een kwartier kwam de ambulance aangereden met hoge snelheid, sirene en felblauwe zwaailichten
Het was nu nog 1½ km naar de grote rust. Deze was gelegen in dorpshuis De Koepel te Garderen. Over de N310 verlieten we Garderen weer en kwamen daarbij langs de Garderense Enk. Langs de kant van de weg stond op een standaard een hele grote beker van steen met daaronder de verwijzing naar de beeldentuin. Al even voor de rust was de bewolking dikker geworden en nu druppelde het iets. Het druppelde in ieder geval zodanig dat we ons fototoestel hadden opgeborgen en hier nu geen foto van konden maken.
Verderop passeerden we dan de beeldentuin. Doordat het hier nog licht druppelde, besloten we ook hier geen foto’s te maken. We passeerden weer eens een heideveldje en op de kaart zagen we staan dat we vlak langs een bosgebiedje liepen met de naam Het Gat van Zus. Nu liepen we geruime tijd door bosgebied Stroesche Zand waarbij ook wat duintjes waren en een heideveld
Op 30 km was de koffiepost opnieuw in Voorthuizen en was gelegen aan de Tolnegenweg in een grote en ruime schuur. Een kenner zei dat dit vroeger een kippeschuur was geweest.
Daarna liepen we wat meer door wat opener gebied naar de fruitpost, ook in Voorthuizen en nabij het meer Zeumeren. Daarna liepen we langs het meer Zeumeren.
Rond kwart over vier kwam de zon zelfs even te voorschijn en scheen ons zowaar in het gezicht omdat we in westelijke richting liepen
We passeerden een bord met de tekst “zandafgraving, streng verboden toegang”.
Onze vervolgroute was echter gewoon rechtdoor over deze weg waar ook wel voertuigen konden rijden.
Toen ons pad op een asfaltweg uitkwam herkenden we deze weg omdat we daar ´s-ochtends ook overheen waren gekomen en omdat we langs een soort tuinderij kwamen waar bomen met opvallende herfstkleuren stonden. De zon kleurde de hemel en de wolken met een heel mooie kleur rood, waar we graag een foto van hadden willen maken. Maar we moesten inmiddels ook ons best doen om voor half zes binnen te komen. We liepen inmiddels langs de A1/snelweg en bij de N303 liepen we onder de snelweg door.
We passeerden hier het NS-station Barneveld-Noord, dit ondanks het feit dat we hier door het plaatsje Harselaar liepen.
De route was nu minder goed te volgen. De meeste pijlen waren nu net na de splitsingen geplaatst. Door de donkerte waren deze niet of niet duidelijk zichtbaar. En de beschrijving van de route was alleen bij de verlichting van lantaarnpalen te lezen. Toch nog net voor half zes werd de finish bereikt.
De aanlooproute naar Zeumeren waar de tocht eigenlijk mooi begon te worden was op de heenweg nog mooi door het Schaffelaarsebos onderbroken. Op de terugweg was de aflooproute niet zo mooi. Maar daar stond weer tegenover, dat de route toch nog zo goed mogelijk in de donkerte te volgen moest zijn. En dat gaat beter in een verlichte buitenwijk dan in een onverlicht bos.
Het IVV-nummer was 11720.
| Henri Floor & Coos Verburg |