Vorig WS78 verslag Volgend WS78 verslag. Foto's van de WS78 tocht te Oisterwijk Terug naar de homepage van Henri Floor Terug naar de overzicht van alle WS78 wandeltochten De WS78-Kampina-wandeltocht vanuit Oisterwijk.
Wandelplaatje van de  40 km lange 
Kampina-wandeltocht vanuit Oisterwijk
op zaterdag 21 oktober 2006.
Op zaterdag 21 oktober 2006 organiseerde WS78 een 40 kilometer lange wandeltocht vanuit Oisterwijk. De start was vanuit café ’t Oude Nest. De zaal waar WS78 gebruik van kon maken was veel te klein voor de 422 deelnemende. Dat constateerden wij al rond kwart over acht. We maakten ons min of meer al klaar en om 8.40 uur konden we ook inderdaad vertrekken.
Oisterwijk is een stadje en gemeente in de provincie Noord-Brabant. De gemeente telt 25.743 inwoners (1 augustus 2006, bron: CBS) en heeft een oppervlakte van 63,91 km². Daarvan bestaat ca. 2% uit water. Oisterwijk geldt als een toeristische trekpleister, gelegen nabij de natuurgebieden Oisterwijkse Bossen en Vennen en De Kampina.
We liepen in het centrum van Oisterwijk langs een grote muziektent om vervolgens door buitenwijken het centrum te verlaten. Daarbij staken we de Voorste Stroom en even later de Achterste Stroom over. Ten oosten van Oisterwijk komen deze twee riviertjes samen en vormen dan de Esschestroom
De Oisterwijkse bossen en vennen vormen een natuurgebied in de gemeente Oisterwijk van ruim 400 ha in het Nationaal Landschap Het Groene Woud. Het is eigendom van de Vereniging Natuurmonumenten, die grote delen van het gebied al in 1913 en 1915 aankocht onder leiding van Pieter van Tienhoven. Zij werd daartoe aangemoedigd door de plaatselijke VVV die beducht was voor plannen om de bossen te kappen en de vennen droog te leggen en kreeg steun van de gemeenten Tilburg en Oisterwijk in de vorm van renteloze leningen en later ook giften. Een belangrijke doelstelling bij de aankoop was ook om te voorkomen dat het gebied met villa's zou worden volgebouwd.
Het eerste ven waar we langs liepen was het Van Esschenven. We zagen verschillende wandelaars hun (digitale) fototoestel tevoorschijn halen. Verderop kwamen we langs het Staalbergven met uitzicht op het natuurzwembad. Verder dwaalden we door de bossen tot aan het riviertje Rosep. Hiervoor sloegen we af en kwamen daarop langs een soort schoongemaakt bosgebied nabij de Belversche bergen. Verschillende bomen waren hier gekapt en de ondergrond was schoon- of kaalgemaakt van bladeren, kleine takjes en dergelijke.
We werden ingehaald door een groepje wandelaars waarbij normaliter ook een collega internetschrijver, de man met de oranje pet, meeloopt. Even later begrepen we wat de reden van zijn afwezigheid was. Hij passeerde ons even later in gezelschap van een aantal lieftallige dames.
Tijdens de WS78 Muiderslottocht vanuit Bussum op 7 oktober 2006 Verderop staken we alsnog de Rosep over en nu bevonden we ons in het gebied met de naam Belversche Bergen. We liepen om het grote Belversven heen en kwamen daarop op de Belverse Baan. Hier hadden we fraaie uitzichten op het natuurreservaat Kampina. Over dit natuurgebied zouden we deze dag talrijke malen komen, maar wel op verschillende delen.
We sloegen af over een smal pad. Toen we op een gegeven moment een foto aan het maken waren passeerde een groep van drie dames. Eén ervan maakte de opmerking dat je hier hele mooie foto’s kan maken, waarop wij reageerden met: “jazeker, al was het alleen maar van jullie”.
Nog weer verderop zagen we de contouren van een ven, maar er zat helemaal geen water in. Alleen het middelste gedeelte was wat modderig. Daarop werden de Zandbergsvennen bereikt en even later een soort hunebed. Op een steen stond ingebeiteld de tekst: “Pieter Gerbrand van Tienhoven, Nederlands Groote Natuurbeschermer 1875-1953”.
Pieter Gerbrand van Tienhoven (Amsterdam, 19 november 1875 - Amsterdam, 5 april 1953), zoon van Gijsbert van Tienhoven, was een assuradeur te Amsterdam die vooral bekendheid kreeg door zijn werk voor de natuurbescherming. Hij studeerde rechten en biologie aan de Gemeente Universiteit Amsterdam, waar hij in 1902 in de rechten promoveerde. Daarna werkte hij tot 1949 als directeur van verschillende verzekeringsmaatschappijen. In 1905 was hij medeoprichter van de Vereniging Natuurmonumenten. In 1907 werd hij penningmeester en vanaf 1927 tot 1952 was hij voorzitter en speelde een belangrijke rol bij de aankoop van terreinen en het verwerven van fondsen. Daarbij spande hij zich vooral in voor de aankoop van grote terreinen die aantrekkelijk waren voor het publiek, zoals de Oisterwijkse Bossen en Vennen en de Kampina.
Het natuurreservaat werd een ogenblik verlaten voor een bezoek aan een verzorgingspost. Op 11 kilometer hadden we een soeppost in buurtschap Roond. Na deze verzorgingspost liepen we slechts even in een weilandengebied. Over een oud kerkpad liepen we in de Kampina naar de Mariadreef. Hier moesten we een passage nemen met loslopende paarden. Tijdens de WS78 Muiderslottocht vanuit Bussum op 7 oktober 2006 In dit soort situaties voel ik me niet op me gemak. Daarop wachtte ik op een achterop volgende wandelaar. Die zag het ook niet zitten, waarop we opnieuw op een daar weer achterop komende wandelaar wachtten. Deze was totaal niet bang en liep rustig tussen de paarden door. Daarop vervolgden ook wij ons pad. Toen we ons omdraaiden hoorden we een wandelaar tegen een paard zeggen: ”ik heb geen suikerklontje voor jouw”.
We passeerden Huize Kampina, waarnaar dit gebied genoemd is. Of is het misschien andersom. Daarop werd het riviertje de Beerze bereikt. Hier zijn 8 vistrappen aangebracht waarvan wij er enkele zagen. Voor de gewone man zoals ondergetekenden moet je vistrappen voorstellen als kleine stroomversnellingen, waarbij een aantal keien over de volle breedte in de waterloop liggen.
Verderop staken we de sloot Heiloop over. Daarop werd natuurgebied Het Banisveld bereikt. Hier liepen runderen langs en over de weg. Een ervan bleef bijna constant loeien. Een zijpad voerde naar een Uitkijkplatvorm in het Banisveld. Vanaf dit platvorm had je fraaie vergezichten.
Op het platvorm was een soort platte kast aangebracht met een klep naar boven. Op de klep stond “Vogel-logboek”. Op een informatiebordje stond dat je van deze uitkijktoren kon genieten van de vogelrijkdom in dit nieuwe natuurgebied van Natuurmonumenten. Tijdens de WS78 Muiderslottocht vanuit Bussum op 7 oktober 2006 Banisveld is een belangrijke verbindingszone tussen Kampina en de Mortelen van het Brabants Landschap. Bezoekers werden dan ook verzocht om bijzondere vogelwaarnemingen in het Vogel-logboek te noteren. Maar toen we de klep omhoog deden bleek er geen logboek meer in te zitten. Op het infobord waren verder de vogels gele kwikstaart, boomleeuwerik, torenvalk, graspieper, roodborsttapuit, kleine plevier, kievit, wulp en wintertaling afgebeeld.
Bij punt 74 van de parkoersbeschrijving stond dat we over de Beerze liepen. Dit moest echter de Heiloop zijn. In het water stond veel riet en dat is niet gebruikelijk bij een stromend beekje. Bovendien hebben we dit ook op de kaart nagezien.
We liepen nu op een traject van de LAW Pelgrimspad2. Tijdens deze wandeling liepen we vaker over trajecten van het Pelgrimspad. En dat was niet verwonderlijk. Want de parkoersbouwer van deze tocht heeft ook dit Pelgrimspad uitgezet. Op weg naar de grote rust voerde ons pad nog door een weilandengebied op korte afstand van de Beerze, genaamd het Dal van de Beerze.
Bij de Viermannekesbrug sloegen we af en volgden de Broekstraat. Aan de overkant van de brug zagen we al wandelaars die op de terugtocht waren en de grote rust dus al gehad hadden.
Tijdens de WS78 Muiderslottocht vanuit Bussum op 7 oktober 2006 Langs de Broekstraat stonden bij inritten van talrijke huizen onbemande stalletjes met de verkoop van noten. Een zakje koste 50 cent. We werden ingehaald door een dame die een paar dagen tevoren feest had gehad vanwege de viering van haar 50 jarig huwelijksfeest. Op haar trouwdag had ze van talrijke vrienden, familie en kennissen iets gekregen voor een groot plakboek met verhaaltjes en foto’s over gebeurtenissen uit het verleden.
Van iemand van OLAT had zij een verhaal gekregen over het feit dat zij in het verleden schutterskoningin is geweest. En dat verhaal was afkomstig van deze website. Kijk maar eens bij de onderkant van
DITverslag.
Op 21 kilometer werd de grote rust in cafe/zaal “de Merode” te Spoordonk bereikt. Door het relatieve warme weer zaten talrijke wandelaars buiten op het terras. Er was een maximumtemperatuur van 17 graden voorspeld.
Verderop liepen we langs de kerk van Spoordonk. Omdat het Pelgrimspad ook door Spoordonk komt, waren we achteraf eigenlijk verbaasd dat dit pad niet langs deze kerk komt. Aan de rand van Spoordonk lag de Spoordonkse watermolen.
Vanaf het pad zou je niet vermoeden dat het met de Spoordonkse watermolen hier om een olie- en korenmolen gaat. Dat komt omdat het waterrad onder een dak staat. De molen is over de beek heen gebouwd, als enige van de acht Brabantse watermolens. Het westelijke deel bevat de korenmolen, het oostelijke, nu zonder scheprad, de oliemolen. De Spoordonkse molen uit 1453 heeft een kleurrijke geschiedenis. Karel V had hier al het recht om het water tot ruim 12 meter op te stuwen. De molen, ooit bezit van de Heren van Oirschot, zorgde er indertijd voor dat de bewoners het droog hielden en dat de molenaar kon malen. Door de eeuwen heen hebben de eigenaren nooit hun waterrecht verkocht. Na 1990 is de eikenhouten molen met rijkssubsidie gerestaureerd en als monument aangewezen.
We staken de Beerze over en volgden deze door het Dal van de Beerze tot aan de Viermannekesbrug.
Daarbij kwamen we nog langs een paal met informatie over het Stroomgebied van de Beerze of Smalwater.
Op een ander vlak stond de tekst:
Deze paal is geplaatst in februari 2000 ter gelegenheid van het herstel van de Beerze door de deelnemende partijen: Landinrichtingscommissie Viermannekesbrug, Provincie Noord-Brabant, Dienst Landelijk Gebied, Natuurmonumenten, Gemeente Oirschot, gemeente Oisterwijk, Waterschap De Dommel
Op een ander vlak stond een gedicht van Hein:
Nabij De Logt

Hier heeft,
Het vlottend water,
Zich losgerukt uit een korset
Van nauwe rechte geulen
Kronkelend en uitgestrekt
Waarbij de mens
Weer nieuwe grenzen trekt

De kade die het water keert
In maatschap met een fors gemaal
Het drassig veen
Voorheen bedekt met zand
Ontgraven en gescheiden
Van het boerenland
Ten dienste van natuur
En veilig achterland.
Op het vierde vlak tenslotte stond de tekst:
Hier langs de Beerze is in 1999 in het kader van ruilverkaveling Viermannekesbrug een terrein van 50 hectare omgezet van landbouwgrond naar natuur. Over een lengte van 3 kilometer zijn nieuwe bochten in de Beerze gelegd en het terrein tussen de dijken is 30 cm afgegraven. Samen met de Kampina en de Logtse Velden is dit gebied 170 hectare groot en één van de grootste overstromingsvlakten van Nederland. Honderd dagen per jaar staat deze vlakte onder water met 1,7 miljard liter water. Dit natuurterrein is in beheer bij Natuurmonumenten. Waterschap De Dommel zorgt voor de waterhuishouding
Tijdens de WS78 Muiderslottocht vanuit Bussum op 7 oktober 2006 Verderop kwamen we langs een groep witte koeien die pal langs ons pad lagen. Daar werden natuurlijk verschillende foto’s van gemaakt. We kwamen weer in natuurreservaat Kampina nabij buurtschap De Logt. Vlak na een afslag zagen we een bankje met rugleuning staan, dat we niet ongebruikt wilde laten. Even later kwam een collega internetfotograaf aangelopen. Hij zag in ons een geschikt fotomotief.
Verder volgden we een grasdijk en zagen we midden in het gras een hele grote pannenkoekmodel paddestoel staan. We zagen de paddestoel niet meteen omdat er twee fotograven rondom de paddestoel bezig waren om het ultieme plaatje te schieten.
Door Balsvoort en Kostersche Hoeven werd de Melaniedreef bereikt en even gevolgd. Langs de zuidkant van de Zandbergsvennen werd op 32 kilometer de koffiepost bereikt. Deze was dezelfde als de soeppost.
Opnieuw werden een aantal vennen bezocht waaronder het Kogelvangersven, de Huisvennen, het Meeuwenven en de Palingven. Inmiddels bevonden we ons weer in het gebied Belversche Bergen. Tijdens de WS78 Muiderslottocht vanuit Bussum op 7 oktober 2006 Bij de brug over de Rosep zaten twee mannen waaronder de parkoersuitzetter. Na de fruitpost, die op 37½ kilometer lag kwamen we nog langs de Wolfsput(ven) en het Staalbergven (zwembad). Ook kwamen we langs het Klompven. Dit ligt in een buitenwijk van Oisterwijk. Daarna staken we nog de Achterste Stroom over.
Bij punt 161 klopte de parkoersbeschrijving niet. We zouden hier over een smal pad langs de Voorste Stroom moeten lopen. Even daarvoor liep een breed tegelvoetpad en hier stond de pijl linksaf. Op de pijlen was niet de letter W aangebracht, dat normaal wordt aangebracht bij een parkoerswijziging
Het was een zeer mooie tocht geworden. Het zou me niet verbazen als deze tocht wel eens de mooiste tocht uit het hele seizoen kan worden genoemd.
We hadden ook heel goed wandelweer. Het was de hele dag droog met in de ochtend een paar uur zon. De maximumtemperatuur lag op 17 graden. Het IVV nummer was 11688.
Als wij zaterdagochtend met de trein naar Oisterwijk waren gekomen, dan hadden we pas om 9 uur aan kunnen komen op het station van Oisterwijk. Omdat we nu de tijd toch wel nodig hebben besloten we al een dag eerder af te reizen naar Oisterwijk of omgeving. We vonden nabij een treinstation van Tilburg een goed overnachtingadres. Hier konden we zaterdagochtend al om 7 uur ontbijten, zodat we even na acht uur op de startlokatie konden aankomen.
In de trein terug zaten we bij een wandelechtpaar, die SMS-kontakt had met een FLAL-wandelaar. Daar vernam ze dat er bij de FLAL-tocht 530 deelnemers waren. Inmiddels hebben we foto's van die FLAL-tocht op internet gezien en daaruit kan ik geconcludeerd worden, dat die tocht ook heel mooi was.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg