1e Barchemse vierdaagse, 1e wandeldag, donderdag 29 juni 2006, Slingeland-route.

Een eerste indruk op de eerste dag van deze eerste Barchemse 4-daagse was uitermate slecht. Het parkoers van de 40 kilometer voerde heel erg veel over asfaltwegen. Ook drukke verkeerswegen werden niet ontzien. Verder liep de bepijling enigszins te wensen over. Op elke splitsing stond één pijl. Op drukkere wegen, waarbij het gebruikelijk is om links van de weg te lopen, stonden de pijlen ook aan de rechterkant van de weg. Verder waren de pijlen niet al te groot en moest je naar de pijlbordjes toelopen om te zien welke kant de pijl op wees. Ook waren er ondersteunende pijlbordjes. Deze waren echter op een dermate verre afstand van de splitsing geplaatst, dat alleen wandelaars met goede ogen de pijlbordjes konden ontwaren. Als er twee zijwegen kort achter elkaar waren, dan werd alleen bij de tweede zijweg een pijlbordje geplaatst.
Het gebeurde een keer op een drukke verkeersweg zonder apart fietspad, waar we links liepen, dat het pijlbordje toch aan de rechterkant van de weg stond. Dan moest je gevaarlijk oversteken om te zien welke kant je op moest.
Er was niet altijd logica te ontdekken waar pijlbordjes hingen. We hebben wandelaars wel eens fout zien lopen doordat de pijlbordjes niet opvielen. Omdat niet op alle splitsingen een pijlbordje hing leek het dan ook nogal eens op een puzzeltocht.
Pas bij de samenkomst met de 20 km betraden we het tweede onverhard pad. We spraken een 50 km wandelaar die zei, dat als de 2e dag net zo beroerd als de 1e dag zou zijn, dat hij deze 4-daagse voor gezien zou houden en in het weekend elders een mooie tocht zou gaan lopen.
Er was geen parkoersbeschrijving. Je kreeg bij aanmelding een pamflet waarop de route met een GPS apparaat was afgedrukt hoe de route liep. Maar behalve de vermelding van de rustposten, stond niet vermeld in welke plaats of buurtschap deze rust was gelegen en wat de afgelegde afstand bedroeg.
Naast de negatieve punten waren er uiteraard ook positieve punten te melden. De startlocatie “In de Groene Jager” had een grote hal achter het gebouw. Hier was een zeer ruime startlocatie gesitueerd. De organisatie zat duidelijk goed in elkaar. Alleen waar het eigenlijk om draaide, de parkoersen, die vielen tegen zoals hierboven duidelijk mogen blijken.
Toen we na afloop vroegen of er ook IVV gestempeld werd, bleek dat ze niet eens wisten wat dit nu was. Hieruit blijkt dat de organisatoren geen wandelaars van oorsprong zijn.
Tot de gemeente Lochem behoren de plaatsen: Almen, Barchem, Eefde, Epse, Gorssel, Harfsen, Laren, Lochem en Zwiep.

De naam Barchem is afgeleid van het Frankische Bargheem, wat “huis aan de berg” betekent. De grens van Frankenland liep vroeger van Oost-Friesland over Bentheim en Diepenheim naar Barchem. De naam Barchem (of Bargheem) is dus al veel ouder dan het huidige dorp. Barchem (of Berchum) werd rond 1200 gevormd door de boerderijen Egelink, Jolink, Brinkerink en Esselink. In 1860 stonden in Barchem nog maar 3 gebouwen; de Groene Jager (startlocatie), het tolhuis en een boerderij.

Berkelland is een grensgemeente in de Gelderse Achterhoek. Berkelland wordt in het zuiden begrensd door de gemeente Groenlo-Lichtenvoorde, in het westen door Bronckhorst en Lochem, in het noorden door Overijsselse gemeenten Hof van Twente en Haaksbergen en in het oosten door Stadt Vreden in Duitsland. Voor velen in de nieuwe gemeente is het nieuw dat zij voortaan in een grensgemeente wonen. Het Gemeentehuis en de Gemeentewinkel van Berkelland vindt u in Borculo. Een deel van de gemeentelijke organisatie is gehuisvest in Eibergen. Naast de gemeentewinkel in Borculo zijn er Servicepunten in Ruurlo, Neede en Eibergen.
De kernen van de gemeente Berkelland zijn: Avest, Beltrum, Borculo, Brinkmanshoek, Broeke, De Bruil, De Haar, De Heurne, Eibergen, Geesteren, Gelselaar, Haarlo, Holterhoek, Hoonte, Hupsel, Leo-Stichting, Lintvelde, Lochuizen, Loo, Mallem, Neede, Noordijk, Noordijkerveld, Olden Eibergen, Rekken, Rietmolen, Ruurlo en Veldhoek.

De Bruil is de grootste buurtschap van Ruurlo. Jaarlijks wordt er een groot buurtfeest gehouden waarbij ook de andere buurtschappen van Ruurlo zijn betrokken. De buurtschap wordt daarom soms ook aangeduid als De Bruil en Omstreken. Het buurtfeest werd voor het eerst gehouden in café Nijhuis, wat later werd verhuisde het naar de weide tegenover café Nijhuis en naast café Het Haantje.

We bleven maar steeds over een asfaltweg lopen. Je probeert er dan maar het beste van de maken want de omgeving was wel mooi. Veel boerderijen hadden een eigen naam, zoals bijvoorbeeld boerderij Nieuw Sleehorst.
Na het Ruurlose Broek werd café Mentink te Ruurlo bereikt. Hier was de tweede rustpost. Nu volgde een lang stuk langs de provinciale weg N319. De Groenlose weg ging over in de Ruurlose weg. Daarop sloegen we af. Er stonden zowaar verkeersregelaars om ons veilig naar de overkant geleiden. We zagen meerdere keren verkeersregelaars. Over de Zieuwenseweg liepen we naar Beltrum.

Beltrum bestond uit de gelijknamige buurschap Beltrum en de buurschappen Lintvelde, Avest en Zwolle. In 1819 werd Beltrum bij de gemeente Eibergen gevoegd en het dorp hoort sinds 1 januari 2005 tot de gemeente Berkelland. De geschiedenis van Beltrum (een verbastering van Belteren of Velteren) als zelfstandige eenheid begint in 1236. Toen verkocht een jonker van Borculo, die mogelijk in geldnood verkeerde, de villa Groenlo en een gebied er omheen aan de graaf van Zutphen.

Bij de eerste supermarkt deden we ons tegoed aan een liter melk met frambozensmaak. Tijdens het opdrinken sprak ik nog een bekende 50 km loper. Hij vertelde, dat als de 2e dag van deze 4-daagse even beroerd zou zijn als deze eerste dag, dat hij dan de 4-daagse voor gezien zou houden en in het weekend nog een mooie tocht in Zuid Limburg ging lopen. Hij had het voordeel dat hij niet in de buurt overnachtte en elke dag met de auto huiswaarts keerde.
Bij café Dute waar de 3e rustpost was, zaten de Beltrumse havenzangers gereed om liederen ten gehore te brengen. Langs de fraaie grote kerktoren verlieten we over de Zwarteweg Beltrum weer. Net buiten de bebouwde kom lag in een zijweg een dode koe die grotendeels met zeil bedekt was.
Langs de Haarlose Natuurcamping van Staatsbosbeheer werd Haarlo (gemeente Eibergen) bereikt. Verder liepen we door buurtschap Waterhoek (gemeente Borculo). We kwamen op korte afstand van het complex van de Leo-stichting. Hier hadden wij een adresje waar we overnachtten tijdens deze 4-daagse.
Daarna kwamen we nog bij boerderijmuseum De Lebbenbrugge. Over de Lebbenbrug staken we de Lebbinkbeek over.
Met de samenkomst van de 20 km volgden we een hele lange zandweg. Daarbij passeerden we nog twee dorpsgenoten (een echtpaar) die de 20 km liepen. Na 7 ½ uur werd de finish bereikt. Hier zagen we nog een paar bekenden. Daar was een wandelaar die met zijn vrouw de 20 km liep, maar 2 weken tevoren nog met Amsterdam-Leeuwarden had meegedaan.
Bij de 20 en 30 km stond vermeld dat de officiële afstanden respectievelijk 19,3 en 30,2 km was. Van de 40 en 50 km stond geen exacte afstand vermeld.
De maximum temperatuur bedroeg rond de 25 graden.

Henri Floor