Vorig WS78 verslag Volgend WS78 verslag Foto's van de WS78 Vecht- en Poldertocht vanuit Breukelen Terug naar de homepage van Henri Floor Naar de alternatieve homepage van WS78 Terug naar de overzicht van alle WS78 wandeltochten De WS78 Vecht- en Poldertocht vanuit Breukelen
Wandelplaatje van de 40 km lange WS78-wandeltocht 
de Vecht- en Poldertocht vanuit Breukelen op 11 februari 2006
Op zaterdag 11 februari 2006 organiseerde WS78 een tocht van 40 kilometer vanuit Breukelen. De start was vanuit sporthal Stinzezaal. Zoals de laatste tijd gebruikelijk is, mochten we ook ditmaal voor negen uur starten.
Als eerste liepen we naar het park rondom kasteel Nijenrode. Het kasteel en de bijgebouwen zagen er werkelijk imponerend mooi uit. We zagen een flink aantal sneeuwklokjes. Toen we het terrein van landgoed Nijenrode verlieten, liepen we door een groot poortgebouw waar ook een portier zat.
Met kasteel Nijenrode heeft Breukelen niet alleen een schitterend kasteel binnen haar grenzen, maar eveneens de enige Nederlandse particuliere universiteit. Nijenrode, waar veel studenten studeren en hun campusleven leiden, hangt nog de sfeer van het adellijke en voorname leven uit vroegere tijden. Er heeft zich hier dan ook heel wat afgespeeld. De geschiedenis van Nijenrode heeft, evenals die van de andere kastelen langs de Vecht, alles te maken met de vetes in de Middeleeuwen tussen de graven van het Hollandse Huis en het Bisdom Utrecht Gijsbert van Ruwiel bouwde om militair strategische redenen een kasteel vlak langs de Vecht en zette daar zijn derde zoon, Gerard Splinter, in: zo controleerde hij de Vecht en verwierf hij een belangrijke machtspositie wat hem goed van pas kwam in zijn relatie met hogere heren in de regio zoals de graven van Holland en de bisschoppen van Utrecht. Niet ver van het dorp Breukelen (toen nog Broecele) was voor het kasteel een nieuw (nijen…) stuk land ontgonnen en de begroeiing was gerooid (rode). Nijenrode was geboren. In 1481 gaat Nijenrode in vlammen op als Utrechtse burgers het belegeren, innemen en plunderen. In 1511 is een van de ergste verwoestingen. Utrechtse burgers bezetten samen met Gelderse troepen het kasteel, verwoesten het - evenals Gunterstein - èn gebruiken de stenen van beide kastelen voor het versterken van de muren van de Domstad. Een nieuw tijdperk van herstel en glorie breekt aan als Michiel Onnes, een puissant rijke koffiehandelaar, in 1907 Nijenrode koopt. Hij legt er een schitterende kunstcollectie aan. Niets wordt aan het toeval overgelaten. Nijenrode wordt mooier en rijker dan ooit. Intussen heeft J. Goudstikker kasteel Nijenrode in juli 1935 gemeubileerd met een deel van zijn antiekverzameling en opengesteld voor het publiek. Soms wordt het huis voor tentoonstellingen gebruikt of worden er culturele festiviteiten georganiseerd. De Stichting, later omgedoopt in de Stichting Nijenrode Hogeschool voor Bedrijfskunde, koopt het kasteel en wordt daarmee de dertigste eigenaar sinds 1270. Nijenrode is aangepast aan de eisen van een hogeschool, later universiteit. Ondertussen is er veel veranderd. Maar veel waardevolle elementen uit het rijke verleden zijn behouden gebleven en worden met zorg omringd. Zo zijn er voor studiedoeleinden, studentenwoningen en sportgebouwen bijgekomen. Maar het fraaie park is er nog steeds! Het rosarium, de oude linden, de kleine kwekerij, de perzikenkas, het hertenkamp, de fazanterie, de eendenvijver en nog veel meer uit die goede oude tijd, alles is nog aanwezig!
Tijdens de WS78 Vecht- en Poldertocht vanuit Breukelen op 11 februari 2006; op landgoed Nijenrode Daarna volgden we de N402 verkeersweg naar het centrum van Breukelen. Daarbij liepen we het eerste stuk vlak langs de Vecht, één van de vele keren tijdens de tocht. Op een boom voor een parkeerplaats bij een supermarkt stond een pijl schuin naar rechts. In de routebeschrijving werd dit verduidelijkt met de omschrijving “parkeerplaats schuin oversteken”. Voor ons liepen wel 15 wandelaars gewoon rechtdoor en dus verkeerd. De achterste twee wandelaars waren jonge dames die we goed kenden. Daarop liepen we even “verkeerd” achter hen aan, mede in de hoop ergens het standbeeld van Kees de Tippelaar te zien. Aan het einde van de parkeerplaats liepen de wandelaars verder rechtdoor en dus verkeerd. Maar dat kwam mede door het feit dat hier natuurlijk, buiten de route, geen pijlen stonden. We riepen de achterste twee wandelaars terug en zij waren ons hiervoor erg dankbaar.
We betraden het park dat bij het stadhuis hoort. We liepen naar en om het stadhuis van Breukelen heen. Aan de achterkant van het stadhuis stroomde de Vecht en aan de overkant van de Vecht zagen we wandelaars lopen van onze tocht.
Gemeentehuis Boom en Bosch. De gemeente Breukelen heeft het voorrecht een fraaie voormalige buitenplaats aan de Vecht als gemeentehuis te kunnen gebruiken. Een sfeervoller omgeving is haast niet denkbaar voor bestuurders en ambtenaren van de gemeente.
We kwamen langs de brandweerkazerne en staken een brug over en bereikten daarop de Kerkbrink, een groot plein in Breukelen met uitzicht op een kerk en talrijke cafeetjes met terrasjes. Door de Brugstraat liepen we verder naar de brug over de Vecht. Na de brug volgden we de Vecht en kwamen als eerste langs Huize Gunterstein.
Gunsterstein hoort bij het dorp Breukelen en wordt, zoals dat afgelopen eeuwen het geval was, bewoond door een kasteelheer en -vrouw. Zij zijn, met behoud van de sfeer van toen, op eigentijdse wijze als familie met het dorp Breukelen en Tienhoven verbonden gebleven. De ridderhofstad Gunterstein heeft een lange en bewogen historie. Op de plaats van het huidige kasteel moet al in de 13e of 14e eeuw een burcht gestaan hebben, gesticht door een zekere Gunter. Aan het geslacht Gunter herinnert naast de naam ook het wapen van deze familie. Deze is te zien op de naar de Vecht gekeerde achtergevel van het huidige kasteel: Drie gouden lelies op een veld van keel. In 1508 werd de burcht eigendom van Hendrik, bastaard van Nijenrode. In 1511 werd de burcht door de bisschop van Utrecht en zijn krijgslieden overrompeld en gesloopt. Meer dan tachtig man zijn toen vier dagen lang aan het werk geweest om Gunterstein en ook Nijenrode af te breken. De stenen werden gebruikt voor versterking van de Utrechtse stadswallen. Gijsbrecht van Nijenrode, die zijn vader in 1518 opvolgde, liet Gunterstein herbouwen. Het huis met de voorgebouwen lag toen op precies dezelfde plaats als het huidige bouwwerk. Op 23 mei 1539 erkenden de Staten van Utrecht Gunterstein als riddermatig Huis. In 1680 begint de historie van het huidige Gunterstein met Magdalena Poulle. Zij laat Gunterstein herbouwen op het door een slotgracht omgeven terrein van het Middeleeuwse kasteel. Het vierkante huis heeft twee naar voren stekende vleugels, die oorspronkelijk slechts een verdieping hoog waren. De twee bijgebouwen die het voorplein begrenzen, herinneren qua aanleg sterk aan de middeleeuwse kasteelbouw. In 1952 is de Stichting Ridderhofstad Gunterstein in het leven geroepen. Deze heeft als doel de wens van Magdalena Poulle, uit haar testament van 1697 in leven te houden: namelijk dat haar nazaten in de geest van de vroegere bewoners het landgoed ongeschonden in stand houden. De huidige kasteelheer, Jonkheer. Mr. W.H.D.Quarles van Ufford en zijn echtgenote, verrichten die taak met grote toewijding.
Tijdens de WS78 Vecht- en Poldertocht vanuit Breukelen op 11 februari 2006; kasteel Nijenrode Even later zagen we de achterkant van het stadhuis van Breukelen. Een groot deel van landgoed Gunterstein is niet toegankelijk, maar waar dat wel het geval was betraden we het bosgebied meteen. We volgden een smal pad en op een bordje waren wit/rode en geel/blauwe markeringen aangebracht, onder andere van het Graaf Floris V pad. Het Graaf Floris V pad is oorspronkelijk uitgezet door één van de oprichters van WS78.
Wij staken een smal stenen bruggetje met leuning over dat glad was en bereikten daarop het Waterleidingkanaal. We volgden dit kanaaltje noordwaarts en doorkruisten buurtschap Scheendijk. In Scheendijk zijn meerdere boten-bedrijven en meerdere boten stonden voor deze bedrijven buiten, op het droge, uitgestald.
Verschillende keren liepen naar rechts sloten of kanalen met vergezichten. Eenmaal was er een schutsluisje. We sloegen af en langs een begraafplaats bereikten we de Vecht weer. Daarbij hadden we uitzicht op een watertoren. We verlieten Breukelen en kwamen nu in Nieuwersluis. We liepen weer langs de Vecht en zagen zeer grote luxueuze landhuizen.
Tussen Nieuwersluis en Breukelen zijn de Vechtoevers op hun mooist. Een ware ‘menistenhemel’ voor rijke kooplieden uit Amsterdam, die zich hier in de 17e en 18e eeuw fraaie buitenplaatsen lieten aanleggen. Vanaf de betrekkelijk rustige oost-oever heeft u prachtige uitzichten en doorkijkjes op de lommerrijke achterkant van buitens aan de westoever: Sterreschans en Rupelmonde, Over-Holland met zijn vroeg romantische park (1755).
In het centrum van Nieuwersluis kwamen we langs de bekende vrouwengevangenis. Boven een toegangsdeur zat een fraai wapen. Om het achterliggende terrein was een groot hekwerk geplaatst.
Nieuwersluis is ontstaan doordat er een sluis in de Vecht werd aangelegd om de verbinding tussen Vecht en Angstel op hoog niveau te houden. Het dorpsbeeld van Nieuwersluis wordt gekenmerkt door de karakteristieke brug over de Vecht en de door koning Willem III gestichte kazerne. Deze kazerne heeft gefunctioneerd als een disciplinair depot voor dienstweigeraars en als een penitentiaire inrichting. Nu is het een vrouwengevangenis.
We staken de Vecht weer over en volgden De Vecht aan de overzijde. We volgden even de N402 maar spoedig sloegen we af en volgden een smal pad, dat eerst langs woonboten liep. Er lag een blauwe das midden op het pad die we op de soeppost aan de rechtmatige eigenaar konden teruggeven. Daarna volgden we het pad langs de Vecht tot aan buurtschap Nieuwerhoek. Hier staken we de Vecht weer over en hadden fraai uitzicht op Loenen. We passeerden het Wapen van Loenen dat er verwaarloosd uit zag.
De dorpen Loenen aan de Vecht, Loenersloot, Nieuwersluis, Nigtevecht en Vreeland vormen samen de gemeente Loenen. De meeste kernen delen min of meer gemeenschappelijke historie die in elk geval teruggaat tot vóór het jaar 1000 van onze jaartelling. De dorpskernen markeerden min of meer de grens tussen Fries- en Romeinsgebied, vervolgens tussen Fries- en Frankisch gebied. Later die tussen de Utrechtse- en Hollandse gebieden. In 1989 is de laatste wijziging van gemeentegrenzen geweest. Vanaf dat jaar bestaat Loenen uit vijf dorpskernen. De naam Loenen stamt af van de oude benaming Lona. Deze naam is terug te vinden op een oude schenkingsakte van 21 april 953. De naam Lona heeft verschillende betekenissen gekend, maar de meest recente is dat Loenen is afgeleid van het Duitse Lo (lucus) hetgeen bos berekent, met de toevoeging na, zoals ook voorkomt in Hattna (Houten) en Marsna (Maarssen). In de loop van de tijd werd Lona verbasterd tot Loenen. Loenen heeft haar naam dus te danken aan de bosrijke omgeving. Door de verandering van de waterstand en verschillende grote stormen is daar weinig van over. Bij het ontstaan van de vechtstreek is de rivier de Vecht van onschatbare waarde geweest. De rivier is een oude delta-arm van de Rijn. Regelmatig trad de Vecht buiten zijn oevers. Op de oeverwallen die hierdoor ontstonden, zijn de kernen Loenen a/d Vecht, Vreeland en Nigtevecht ontstaan. Loenersloot ligt op een oeverwal van de Angstel.
Tijdens de WS78 Vecht- en Poldertocht vanuit Breukelen op 11 februari 2006; Boom en Bosch, stadhuis te Breukelen, achterkant We zagen enige keren de hoofdletter L op de weg geschilderd met daaraan verbonden een pijl. Dit betrof de markering van de Kennedymars van de LAT, die elk jaar in mei wordt georganiseerd. Op 10½ km was de soeppost. Het was hier nog flink druk. Hier vernamen we dat er al 520 deelnemers waren. Later zou dit worden bijgesteld naar 521. We passeerden recreatiecentrum Mijnden, terwijl we de N403 volgden.
Even voor het voormalige Fort Spion sloegen we af en zetten we koers naar de rivier Drecht. Deze rivier volgden we. Eerst liepen we hierbij langs recreatie huizen, die veelal van hout waren. Daarna werd het pad uitermate smal waarbij we aan beide zijden van het pad water hadden. Aan de noordzijde was dat de Nieuwe Polderplas en aan de zuidzijde de Drecht die in open verbinding staat met de Loosdrechtse Plassen. We kwamen uiteindelijk weer op de N403 uit. Verderop passeerden we de afslag naar Oud Loosdrecht. Bij een bushaltehokje gingen we even op een bankje zitten omdat er een kiezelsteentje in de schoen terecht was gekomen.
Verderop sloegen we af en volgden de Kromme Rade, een zeer fraai graspad. Hier stond een organisatielid. Want later bleek dat we opnieuw bij dit punt kwamen. Aan het eind van het pad over de Kromme Rade ging dit graspad over in een grintweg en stonden er een paar huizen langs de kant.
De Kromme Rade markeert de grens tussen Holland en Utrecht. Rade komt van rooien of raaien, dat wil zeggen een lijn uitzetten, een grens trekken. De plassen en moerassen aan weerszijden van deze rade zijn ontstaan door het uitvenen van vroegere veenpolders. Direct ten zuiden van de Kromme Rade ligt de Vuntus, een botanisch bijzonder waardevol moerasgebied. Vooral aan de oostkant is door het opkwellen van water uit ondiepe zandige uitlopers van het Gooi een voedselarm milieu ontstaan, compleet met drijftillen, een soort drijvende moerasbossen. In het Hol, ten noorden van de Kromme Rade, bevinden zich heuse trilvenen.
Tijdens de WS78 Vecht- en Poldertocht vanuit Breukelen op 11 februari 2006; luxe theehuis langs de Vecht Op deze grintweg, waar net 1 auto kon rijden, passeerden ons 5 maal een auto. Aan het eind sloegen we af en volgden de ´s-Gravenlandse Vaart. We kwamen uit op de N201 bij verkeerslichten en betraden hier even de gemeente Hilversum. We staken het Hilversums kanaal over. Op een splitsing troffen we tegemoet lopende wandelaars, die op de grote rust van voetbalvereniging ’s-Gravenland te ´s-Gravenland hadden gerust. Daaronder was Coos. We besloten de grote rust over te slaan, mede vanwege het gevorderde uur. Het was even voor kwart over een. Daarmee staken we 1 km van de route af.
We vervolgden ons (gras-)pad door het plassengebied van Kortenhoef in de gemeente ´s-Gravenland. Een smal pad langs een sloot en een één-dradig prikkeldraad hek deed bijna alle wandelaars besluiten om verder over het naastliggende weiland verder te lopen. Dit omdat het smalle pad uitermate blubberig was geworden. Aan het eind van het weiland stond een bankje. We besloten hier te rusten en wat te eten en te drinken. Daarbij kwamen heel wat wandelaars achterop. Daaronder was een wandelaar uit de plaatselijke omgeving waarmee ik in het begin van de tachtiger jaren van de vorige eeuw en met nog twee andere wandelaars veel WS78 tochten heb gelopen. We vervolgden het pad, het Oppad geheten. Het was een oud kerkepad van ruim 2 kilometer lang met klaphekjes en bruggetjes
We kwamen in Kortenhoef uit. Deze plaats kenmerkte zich door de talrijke witte bruggen over de sloot die langs de doorgaande weg liep. We passeerden het fraaie voormalige gemeentehuis en legden dat op de gevoelige plaat vast. Verderop passeerden we een bord waarop de Carnavalsnaam van Kortenhoef werd aangegeven, namelijk Turfendonk. We staken het Hilversums kanaal opnieuw over en vervolgden ons pad door Kortenhoef. We kwamen uit op het punt waar we op de heenroute de Kromme Rade hadden betreden. Nu liepen we de andere kant op en heette ons pad de Lambertszkade. Deze was niet zo mooi als de Kromme Rade, maar wel mooi genoeg om opgenomen te worden in dit parkoers. We kwamen uit in Vreeland in de gemeente Loenen. En we liepen weer eens langs de Vecht. Na een slinger door het centrum van Vreeland staken we de Vecht over.
Vreeland, voorheen Dorsen, dankt zijn naam aan de voormalige bisschoppelijke sterkte “Vredelant”. Dit kasteel is in 1529 afgebroken. Vreeland geldt als het meest zuiver bewaard gebleven Vecht-dorp. Het charmante dorp heeft de gietijzeren dubbele ophaalbrug en de monumentale panden met oevertuien als blikvangers. Vreelands beroemdste molen is de stellingkorenmolen “De Ruiter”.
Tijdens de WS78 Vecht- en Poldertocht vanuit Breukelen op 11 februari 2006; luxe theehuis langs de Vecht; in Vreeland We zetten nu koers naar het Amsterdam Rijn kanaal en passeerden een voormalig Tolhuis. Het zonnetje dat intussen tevoorschijn was gekomen zorgden voor een heel apart sfeerlicht, mede omdat de lucht in de richting van Abcoude er erg donker uitzag. Op 31 km was de koffiepost bij een boerderij. Hoewel het al half vier was geweest, moesten we toch nog in de rij staan voor een bekertje koffie, thee of limonade. Dit kwam mede door de onverwacht hoge deelname van 521 deelnemers.
We volgden na de rust het Amsterdam-Rijnkanaal en staken dit vervolgens over. Meteen na voornoemd kanaal staken we de spoorlijn Utrecht- Amsterdam over die tegenwoordig 4 sporen breed is. We waren nu in buurtschap Loenersloot en volgden hier een fraai pad langs woonarken. We volgden hier een graspad langs het riviertje Angstel overgaand in de Nieuwe Wetering. Daar waar de Nieuwe Wetering het Amsterdam Rijnkanaal kruist staken we de Nieuwe Wetering over via een nieuw aangelegde brug. De brug was zo nieuw, dat deze nog niet officieel was opengesteld
We volgden het Amsterdam Rijnkanaal een kilometertje tot aan de fruitpost. Hier kregen we een appel. De pont van het fiets/voetveer lag al klaar en daarop begaven we ons hier spoorslags naar toe. We staken het Amsterdam Rijnkanaal over en volgde dit aan de overzijde nog ruim een kilometer. Het fietspad dat we nu volgden, voerde op een gegeven moment tussen flats en afgemeerde rijnaken door.
Spoedig daarop werd de finish bereikt. De officiële totale afstand bedroeg 40,725 kilometer. Het IVV nummer was 11431. Onderweg had Coos trouwens nog twee ooievaars gezien. Het was toch een mooie tocht geworden. Er zaten weliswaar flinke asfalttrajecten in, maar deze werden ruimschoots gecompenseerd met mooie en lange graswegen en paden.
In de VS is in 1625 op last van de West-Indische Compagnie ook een Breukelen gesticht. Deze naam is verengelst tot Brooklyn. De ontwikkeling van Brooklyn, met ruim 3 miljoen inwoners, is sneller gegaan dan dat van de Nederlandse naamgenoot Breukelen met haar 14.000 inwoners. Contacten tussen Breukelen en Brooklyn bestaan al vanaf 1927.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg