De Basiliek van O.L. Vrouw van het H. Hart is een bijzondere in neogotische stijl gebouwde bedevaartskerk voor de vele pelgrims die Maria kwamen vereren vanwege de wonderbaarlijke genezing die hier had plaatsgevonden. Het is de eerste Nederlandse kerk die de eretitel basiliek kreeg.

De St. Rosakapel is gebouwd in 1675. Er had toen pas een pestepidemie geheerst en het einde daarvan schreef men toe aan de heilige Rosa van Lima.

Aan de bosrand stond een kruisje tussen 2 forse bomen. We verlieten de brede grintweg en volgden een zandpad tevens holleweg. Een paar maal lagen er brede plassen op de weg en klommen we omhoog om langs de rand van een akker verder te lopen. Er waren al veel meer mensen op dat idee gekomen en er lag dan ook duidelijk een pad.
250 meter voor de Duitse grens sloegen we af en daalden naar een bosgebied af. Hierin troffen we even later een groot gebouw van de Paulus Stichting. Aan de rand van Windraak maakten we foto’s van een heel bijzondere bron. In Windraak was het restaurant met een speciaal pelgrimsstempel helaas gesloten. Bij een tankstation in Windraak dronken we nog limonade. Daarna beklommen we de Windraakberg gevolgd door de Waneberg, de berg waarnaar de NS-route is genoemd.
Het was inmiddels tegen 12 uur en we besloten de korte broek aan te doen. We daalden af naar de heemtuin. Deze was gesloten. Maar twee jaar tevoren toen we hier met het Pieterpad langs kwamen hadden we de heemtuin wel bezichtigd.
We bereikten het centrum van Puth en bij een winkel met antiquiteiten stond een bord Pieterpad-wandelaars welkom. Hier dronken we koffie. Op het toilet was op de houder van de toiletrollen een briefje geplakt met de tekst: Als u een Wc-rol wilt meenemen, dat kan en kost dan 50 cent.
We verlieten Puth en liepen nu naar Huis Schinnen. Daarna zetten we koers naar NS-Spaubeek. Vlak hiervoor liepen we nog naar kapel Oude kerk. Dit stond nog vermeld als laatste bij de NS-route. Aan de zijkant stond een gerestaureerd en opnieuw beschilderd kruis. Twee jaar tevoren waren we hier met het Pieterpad ook geweest. Toen we twee jaar tevoren bij de Anna Kapel, zoals de oude kerk ook heet, kwamen troffen we toen een dame van 89 jaar. Zij woonde vlakbij de kapel en verzorgde toen al 75 jaar poetswerk in de kapel. Ze zou toen de dag er op met een reisgezelschap naar Lourdes gaan. Toen we aan de tuinman naar haar vroegen, bleek dat ze nog leefde en ons werd zelfs gewezen waar ze precies woonde.
Bij NS-Spaubeek staken we de spoorlijn over, direct gevolgd door de snelweg en liepen verder door de rand van Spaubeek. Buiten Spaubeek volgden we een lange holle weg. Op een ongevallen boom hadden we nog een rust. Daarna zetten we koers naar Grijzegrubben en liepen hier onderlangs. Na buurtschap Tervoort werd de rand van Nuth bereikt bij een molen. Hier hadden we op een bankje een rust en dommelden een paar maal van vermoeidheid weg.
Bij een benzinepompstation kochten we nog wat limonade. Bij Hunnecum kwamen we langs een grote boerenhoeve. Verder liepen we boven Wijnandsrade langs. Hier hadden we uitzicht op Heerlen met zijn overdekte skibaan. Bij Nuth liepen we vervolgens onder buurtschap Hellebroek langs. Daar passeerden we Brommelen en de Brommelerhof.
Het volgende buurtschap wat we doorkruisten was Weustenrade. Buiten Weustenrade kregen we uitzicht op kasteel Rivieren. Net na het bord bebouwde kom van Retersbeek sloegen we af en over een fietspad liepen we naar Voerendaal. Na de spoorlijn verlieten we de route en liepen naar het NS-station van Voerendaal. In het voormalige stationsgebouw van Voerendaal was nu onder andere de VVV gevestigd. Met de trein reden we naar Schin op Geul en vandaar liepen we te voet naar ons overnachtingadres Hotel Pension Christina.

Henri Floor & Coos Verburg