datum	donderdag 29 september 2005
traject	Aldeneike/Maaseik (B) - Sittard
afstand	24 km
Aanleg-adressen:	-
kaartnrs in boekje:	30-34

Toen we vooraf bij hotel Aldeneikerhof hadden geïnformeerd of er restaurants in de buurt lagen, hadden ze gezegd dat er 20 restaurants in de buurt waren. Toen we bij het hotel gearriveerd waren, bleek dat er in het centrum van Aldeneik maar één restaurant was en deze was op woensdagavond gesloten. Het dichtstbijzijnde restaurant was in buurtschap Leeuwerik, uitgerekend het adres waar we ook hadden kunnen overnachten. Hier hadden we vermoedelijke ook veel goedkoper kunnen overnachten.
Het ontbijt was, voor een 3-sterrenhotel, uiterst pover en veel minder dan een ontbijt op adressen van de Stichting Vrienden op de Fiets. We wisten dat zo goed omdat de eerste vier overnachtingen van onze wandeltocht over het Pelgrimspad2 allen adressen waren van de Stichting Vrienden op de Fiets. Toen wij om 8 uur beneden kwamen voor het ontbijt volgens afspraak was alles nog donker en er was geen spoor van activiteit te bespeuren. Na vijf minuten besloten we de receptiebel eens in te drukken en een paar minuten later kwam er van achter het hotel enige activiteit.
Rond 8.50 uur gingen we dan op pad. Het hotel lag tegenover de kerk van Aldeneik. Hier liepen we omheen om weer op de route te komen. Vervolgens kwamen we nog langs een kapel. Maar wegens een verbouwing was de kapel gesloten. Daarna liepen we naar Maaseik. We kwamen langs een groot verkeersbord waarop een pijl naar links stond richting Nederland. In Maaseik liepen we even van de route af, het centrum van Maaseik in. We kwamen bij een kerk, waarvan de slanke toren geheel in de steigers stond. Maar binnen was niets van een verbouwing te merken. Tegenover de kerk lag een café met de naam ’t Sterfhuys. Na nog een bezoek aan het centrum verlieten we Maaseik over de Pater Sangersbrug, de brug over de Maas en bevonden ons nu in Nederland.
Over de Schansberg dwaalden we door natuurgebied De Rug. Dit natuurgebied werd begraasd door Konikspaarden. Daarop werd Roosteren bereikt. We liepen hier niet door het centrum van Roosteren, maar langs de rand. Langs een kapelletje verlieten we Roosteren en liepen nu een eind vlak langs de Maas. We kregen weer fraaie gezichten op de Maas, mede dankzij het mooie zonnige weer. We liepen daarbij langs natuurgebied Grensmaas.
Op weg naar buurtschap Visserweert zagen we langs de kant van de weg talrijke, pas omgezaagde dikke bomen. Het moest waarschijnlijk een hele mooie weg zijn geweest. We bereikten het centrum van buurtschap Visserweert en waren getuigen van het vellen van een grote dikke boom. Dit buurtschap telde zo’n tien huizen. We passeerden een markering van hoe hoog het water in december 1993 had gestaan. Toen we in Illikhoven kwamen, zagen we in een dijk de gleuven zitten waar schotten in worden gestopt bij hoge waterstand. Het café in Illikhoven was helaas nog gesloten, zodat we ons geluk (in koffie drinken) verderop moesten proberen.
Net buiten Illikhoven zagen we naast de weg enige honderden schapen grazen. Op weg naar Grevenbicht-Papenhoven zagen we verschillende keren mooie luchten, hetgeen ook op de gevoelige plaats werden vastgelegd. Alle 5 café-tjes in Papenhoven waren gesloten.
Daarop bereikten we het Julianakanaal. We hadden hier onder andere zicht op het industriegebied van Born. Vlak voor de sluizen bij Born passeerden we een gedenksteen met de tekst: “Piet Walraeven uit Maastricht en Harrie Custers uit Einighausen gaven hier op 10 mei 1940 in de strijd voor de vrijheid en vrede hun leven voor volk en vaderland. Namens de Heemkundevereniging Bicht, 19 september 2005 Gemeente Sittard-Geleen. Het was dus een heel nieuw gedenkteken, nog maar 10 dagen oud. Bij de sluizen van Born klommen we over de trap naar boven. Hier zagen we de dubbele sluizen. Groot was het hoogteverschil van de waterspiegel in de beide sluizen. Aan de oostzijde van de sluis hadden we een rust op een zonnig plekje uit de wind.
Daarop werd de bebouwde kom van Born bereikt. Opvallend hier in Limburg waren de tweetalige namen van de plaatsnamen. Voor Born, gemeente Sittard-Geleen, was dat Bor. Bij een gemeenschapshuis dronken we koffie, omdat alle café’tje hier blijkbaar gesloten waren. Langs een groot wit gebouw in het centrum van Born verlieten we de plaats weer. We passeerden een grote natuursteen met aan één zijde de tekst: ”Ter herinnering aan gemeente Born 1800-2000 en aanleg geboortebos op 13 oktober 2001 t.b.v. de volgende in 2000 in Born geboren kinderen z.o.z.”. Aan de achterkant van de steen stonden dan alle namen vermeld.
We staken de A2-snelweg over en dwaalden daarop door het Limbrichterbos. We passeerden weer een fraai veldkruis. Daarop werd Limbricht (Lömmerich) bereikt. Van links voegde het Pieterpad zich bij onze route. We bereikten kasteel Limbricht en probeerden nog eens een kopje koffie te drinken. De deur was wel los, maar het café ging pas om 5 uur in de namiddag open.
Even verderop dronken we dan koffie in café Salden te Limbricht. Daarop werd Sittard bereikt. Bij het NS-station was het eindpunt van deze 6 daagse wandelreis. Deze wandelreis begon op zaterdag 24 september 2005 te ’s-Hertogenbosch. Met overnachtingen in Middelbeers, Waalre, Someren-Heide, Altweerterheide en Aldeneik in België hadden we 181 km van het 267 km lange Pelgrimspad2 afgelegd.

Henri Floor & Coos Verburg