Vorig verslag Volgend verslag Foto's van het Pelgrimspad overzicht van het Pelgrimspad Terug naar de homepage van Henri Floor Pelgrimspad

datum woensdag 28 september 2005
traject Altweerterheide – Aldeneike/Maaseik (B)
afstand 28 km
Aanleg-adressen: Café-Zaal Beugelbaan, Jacobusstraat 4, 6013 RK Hunsel, 0475-563636
Bakker Adams, Margarethastraat 6, Ittervoort
VVV Infodienst v.z.w., Maasstraat 82 bus 3
3640 Kinrooi, België, 089-564736
Restaurant-Feestzaal-Traiteur De Leeuwerik, Leeuwerikstraat 80, 3680 Aldeneik-Maaseik
Hotel Aldeneikerhof B.v.B., Hamontweg 103, 3680 Maaseik-Aldeneik, Belgium, 089-566777
kaartnrs in boekje: 24 - 30

We hadden de vorige avond nog gezellig met de eigenares gepraat. Zij had in het verleden tochten als Nijmegen-Rotterdam (160 km) en Amsterdam-Leeuwarden (150 km) gelopen. In 1973 was zij door omstandigheden gestopt met wandelen, Ze was toen 34 jaar. Ze zag onze zelfgemaakte stempelkaarten en vond dat heel leuk. Ze moest deze dag een “wereldreis” maken. Eerst moest ze naar Weert met de auto. Daarna reed ze met de trein naar Loppersum in Groningen en vervolgens nog 10 km met een buurtbus, taxi of te voet. Het ontbijt had ze al de vorige avond gebracht, inclusief lunchpakket.
Rond 8 uur vertrokken we uit Altweerterheide. Het was droog, bewolkt en fris. Na een km zaten we weer op de route. We dwaalden weer door bosgebied, ditmaal met de naam Tungelerwallen. Daarop kwamen we in Tungelroy. Eerst bezichtigden we een kapel en even verderop de dorpskerk St. Barbara. Later zou de foto in de kapel onze kerstkaart worden. De kerk werd schoongemaakt waardoor deze open was. We fotografeerden verschillende beelden. Eén van de schoonmaaksters was de voorgaande dag naar Den Haag gereisd en had op het Binnenhof geprotesteerd tegen abortus.
We verlieten Tungelroy langs de molen. We betraden opnieuw bosgebied en liepen onder Swartbroek naar Ell.
Zangven, volksverhaal over het Langven
Op de driesprong bij een solitaire den ziet u een opvallende verlaging in het landschap. Dit is een oude beekloop van de thans nog dwars door Hunsel stromende Uffelsebeek. Tot in het begin van de 20e eeuw was de laagte gevuld met een langgerekte reeks van vennen en plassen. Lang geleden moest een kloosterzuster enkele van haar medezusters, die nabij Hunsel op het land werkten, de maaltijd gaan brengen. Deze zuster werd echter zo door de pracht van het landschap en de zingende vogels in beslag genomen, dat zij de tijd en het doel van haar tocht geheel vergat. Met haar heldere stem het Ave Maria zingend, vertraagde zij haar pas en bemerkte niet dat de schaduwen langer werden. Tot diep in de nacht zochten verscheidene kloosterzusters naar haar, maar zij moesten onverrichter zake terugkeren. Geruime tijd werd er niets meer van de zuster vernomen, totdat een boer uit Hunsel wist te vertellen dat hij, op een hete zomermiddag ter hoogte van het Langven, een gestalte in zusterkleren had gezien. Deze zong duidelijk Marialiederen. De kloosterlingen meenden hierin een straf van hogerhand te zien. De zuster zou zo moeten boeten voor haar nalatigheid en was gedwongen, tot het einde der tijden, al zingend door het Langven te dolen. Verscheidene inwoners hebben haar daarna nog horen zingen, zodat het Langven ook wel Zangven werd genoemd. Mocht u tijdens uw wandeling Marialiederen horen zingen, dan hoeft u zich in ieder geval niet te verbazen.
Na een paar lange wegen bereikten we Hunsel. Hier hadden we een rust in een café dat eigenlijk gesloten was. Maar de deur zat niet op slot. We konden er koffie drinken. ’s-Middags verwachtte ze leden van een kaartclub. Verderop in Hunsel bekeken we nog de kapel van een kerk. Op een infobord stond vermeld dat een stempel in de kerk verkrijgbaar was. Deze was op een briefje geplaatst en we namen er ieder één mee.
Buiten Hunsel liepen we nog door natuurgebied Uffelse beek. Daarna liepen we door naar Ittervoort. Hier dronken we koffie in een broodzaak. Vervolgens bereikten we Thorn. Dit was een heel leuk plaatsje. Alle huizen waren hier wit geschilderd. We bezichtigden de kerk. De toegang bedroeg € 2,00. We maakten flink wat foto’s in de kerk.
We verlieten Thorn en staken de grens met België en de Raambeek over. De eerste doorkomstplaats was Kessenich/Kinrooi. Daarna volgde Geistingen en Ophoven. Bij Geistingen hadden we uitzicht op de zandzuigers in de Maas en in Ophoven kwamen we eerst langs de jachthaven. Daarna kwamen we langs de VVV en haalden er een stempel voor onze stempelkaart.
Op de Maasdijk passeerden we het infobord over de pont De Walborgh over de Maas. Via buurtschap Leeuwerik werd Aldeneik bereikt en even later Hotel Aldeneikerhof, een 3-sterren hotel in een oud huis. We aten ’s-avonds warm in café Restaurant De Leeuwerik aan de Leeuweriksestraat in buurtschap Leeuwerik, behorend bij Aldeneik. Als we van te voren hadden geweten, dan hadden we in Leeuwerik overnacht. Dan hoefden we het traject Aldeneik-Leeuwerik niet tweemaal te lopen.

naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg