Vorig verslag Volgend verslag Foto's van het Noaberpad overzicht van Noaberpad Terug naar de homepage van Henri Floor Noaberpad: Nieuweschans - Emmerich

datum zondag 11 september 2005
traject Bourtange – Ter Apel/Boshuis
afstand 28 km
Aanleg-adressen: Hotel Boschhuis. Boslaan 6, 9561 LH Ter Apel, 05995-1208
G. Veltrop, Stad 39, 7895 AC Roswinkel, 0591-352137, 06-30577304. Dit was ons overnachtingadres, Bed and Breakfast.
kaartnrs in boekje: 10 - 14

We konden deze dag pas om half negen ontbijten. Maar het ontbijt smaakte prima en we konden een lunchpakket meenemen. Aan de muur van het hotel hing een bordje met de tekst “Grenzenlos Wandern – Grenzeloos wandelen – wandelaars welkom – Wanderer wilkommen”. Het was twee kilometer lopen om weer op het parkoers te komen. We passeerden het zogenaamde bijenweerstation. In een tuin hing aan een houten dwarspaal aan de ene zijde een kei en aan de andere zijde stonden teksten vermeld aan wat voor soort weer je moest denken.
Als de kei nat was, dan regende het
Als de kei wit was, sneeuwde het
Als de kei beweegt dan stormt het
Als de kei onzichtbaar is, dan mist het
Als de kei warm is, dan schijnt de zon
Als de kei op de grond is gevallen, dan is er een aardbeving geweest.

In een tuin zagen we talrijke kalebassen uitgestald. In Bourtange begonnen we aan de rondwandeling. Buiten Bourtange kwamen we bij een afslag waar we door een poort moesten gaan en dat was bij de Redoute bakoven. Hier moesten we de kade volgen. Deze was echter afgesloten. Er naast was een hekwerk waar we wel doorkonden gaan. Bij een sloot aangekomen volgden we deze en hielden de sloot aan onze rechterhand. Dit bleek later niet de officiële route te zijn. We kwamen in de buurt van de grens met Duitsland uit, maar de vermelde grenssteen troffen we niet aan, omdat we niet goed uitgekomen waren.
Over het oude verdedigingswerk De Linie liepen we naar een asfaltweg en daarover liepen we naar de achteringang van Bourtange. We liepen over een paar ophaalbruggen naar het centrum van Bourtange. Hier troffen we twee wandelaars uit Almere, die we al meerdere malen hadden getroffen. Met de organisatie van een wandeltocht door de FLAL (Friese Lange Afstand Lopers) waren we hier ook al eens geweest met een tocht vanuit Vlagtwedde op 6 november 2004.
We waren van mening dat we een goede weg insloegen, maar na een kwartier stonden we weer in het centrum van Bourtange. Nu letten we beter op en zagen nu ook markeringen. Buiten Bourtange volgden we het lange Moddermanspad. Daar waar het Moddermansdiep begon, sloegen we af. Bij de Wollinghuizersluis staken we het Ruiten Aa kanaal over en volgden dit.
Ter hoogte van buurtschap Rijsdam verlieten we het Ruiten Aa kanaal weer. Bij buurtschap Sellingerzwarteveen liepen we langs een hele mooie aangelegde tuin. Het leek wel een natuurgebiedje. Op weg naar bosgebied Westerwolde staken we een verharde weg over en liepen verder langs de verkeerde kant van een sloot. Daar kwamen we natuurlijk later wel achter toen we naar rechts moesten en we alleen naar links konden.
Vervolgens kwamen we door natuurgebied Ter Borg met het gelijknamige natuurgebied. We moesten hier het riviertje Ruiten Aa volgen, maar het pad was zo smal en slecht begaanbaar, dat we besloten op het naastgelegen weiland te lopen. We vreesden namelijk dat we bij een mogelijke verzwikking in het water terecht zouden komen.
Verderop liepen we door weilanden met loslopende runderen. We liepen om buurtschap Laude heen naar het Ruiten Aa-kanaal en volgden dit tot de afslag naar buurtschap Ter Wisch. Nu volgden we de Sellingerstraat tot buurtschap Ter Haar. Hier belden we naar ons overnachtingadres op met de mededeling van de vertraging. We spraken af dat wij naar Het Boshuis zouden lopen en zij was bereid ons daar op te halen met haar auto. Want het was anders nog zeker 3 uur lopen.
We kwamen op een splitsing waar ons pad vermoedelijk naar rechts ging. We besloten het fietspad te volgen. Toen het fietspad haaks naar links ging, besloten we het te verlaten. Daarna lukten het ons die dag niet meer op de officiële, gemarkeerde route te komen. Na wat heen en weer lopen kwamen we weer op het fietspad uit.
Uiteindelijk kwamen we bij het Boshuis uit. Dit bleek een hotel en restaurant te zijn. Hier werden we opgehaald. Op ons overnachtingadres konden we warm eten.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg