Ronde van Zuid-Limburg 2005, 3e wandeldag, maandag 23 mei.

Deze dag was het verzamelpunt NS-station Heerlen. Met de trein reden we gezamenlijk naar Valkenburg. Hier was de start van de wandeltocht.
Station Valkenburg is het oudst bekende station van ons land. Het station werd gebouwd in 1853 langs de spoorlijn Aken-Maastricht en is geheel opgetrokken uit mergel, naar het voorbeeld van een paleis van Koning Willem II. In de gevel aan de straatzijde bevinden zich een aantal opvallende versieringen. De ster uit het Maastrichtse stadswapen en de arend uit het Akense stadswapen ontbreken niet. Het gevleugelde wiel met de bliksemschichten refereert aan de snelheid van de trein. Ook de steenkolenmijn komt terug in de afgebeelde leeuw.
Wij houden er niet van in de drukte te lopen. Daarop stapten we in een tegenover het station gelegen etablissement binnen en dronken er een kopje koffie. De koffie koste hier € 2,30. Maar dat kan je verwachten in een 4-sterren hotel.
Toen we na een half uur op pad gingen bleek dat de markering al was weggehaald. Daarop pakten we de parkoersbeschrijving erbij en volgden zo de route. In het park Dersaborg, achter het raadhuis, kwamen we langs een mammoetboom (Sequoiadendron Gigianteum).
Vlak bij het station is het park Dersaborg staan enkele zeldzame bomen, waaronder de Mammoetboom. In het Krijttijdperk was de Mammoetboom hier inheems. Tijdens het Quartair, ongeveer een miljoen jaar geleden, werd hij echter uit Europa verdrongen. Herontdekt in 1769 in de wouden van Californië. Na 1834 weer ingevoerd in Europa. Deze boom, geplant in 1895, heeft thans een stamonvang van 4,60 meter en een hoogte van 30 meter. De botanische naam is afgeleid van het Indiaanse opperhoofd Se-Que-Yah. Hij stelde het eerste Indianenschrift op.
Verder in het centrum van Valkenburg aan de Geul kwamen we langs kasteel Den Halder. Na onderdoorgang van de Grendelpoort staken we het Grendelplein over en beklommen de Cauberg.
Bij de Lourdesgrot verlieten we even het pad en zette er een kaarsje. Voorbij een oud kerkhof, waar nu grootschalige renovatie plaatsvond, sloegen we af en liepen naar het grote Casino-gebouw.
Thermae 2000 en Holland Casino zijn gelegen boven op de Cauberg in Valkenburg. Thermae 2000 is een Thermaalbad met heilzaam, warm mineraal water uit eigen bronnen. In dit gebied is een kuurpark aangelegd, dat met het Polferbos een mooi wandelgebied vormt en vanaf het terras van het Holland Casino een uniek panorama biedt.
Via het openluchttheater daalden we af naar de Plenkertstraat, de straat die langs de brouwerij van Valkenburg loopt. We verlieten Valkenburg aan de noord-west kant. Maar na een voetbalveldje kwamen we voor een gesloten hekwerk. We besloten terug te gaan naar de Plenkertstraat en zo naar café Tivoli te lopen. Want Tivoli kenden we van vorige Rondes van Zuid-Limburg en ook van de Heuvelland-vierdaagse, het Pieterpad en het Krijtlandpad.
We vervolgden na café Tivoli ons pad en haalden een groepje wandelaars in die hun laatste etappe van het Krijtlandpad liepen. We bleven nu een tijdlang langs de Geul lopen en hadden daarbij uitzichten op natuurgebied Ingendael. Eén maal zagen we een donkerzwart rund pootje baden in de Geul. Even voor de Geulhemmerwatermolen sloegen we af en dwaalden nu een tijdlang door natuurgebied Ingendael. We kwamen langs kasteel St.Gerlach, thans een 5-sterrenhotel.
We kwamen hier een echtpaar tegen die vanuit hun hotelraam te Houthem de honderden wandelaars achter elkaar hadden zien lopen. Later liepen we door de voortuin van het kasteel en bewonderden er een beeldengroep. Daarna kwamen we langs de oude kerk van St. Gerlach. We besloten deze nu niet te bezichtigen. Na Houthem kwamen we bij de plek waar de verzorgingspost op 7,7 km was ingericht. Want de verzorgingswagen kwam ons tegemoet gereden, achtervolgd door een auto met aanhangwagen, waarop alle tafels en banken waren vastgebonden.
We troffen hier de pijlophalers. Nu konden we de routebeschrijving weer opruimen. We kregen hier maar liefst drie knippen in onze startkaart. Meteen na deze post besloten we op een bankje een rust te houden. Het was inmiddels licht begonnen te regenen en het eerste bankje wat we tegenkwamen stond niet onder de bomen en was wat nat. We besloten verder te lopen. Het tweede bankje stond wat onder bomen en was haast niet nat. We besloten hier te rusten. Maar na een paar slokken limonade en een boterham kwamen de twee pijlophalers aangelopen. Daarop besloten we verder te gaan.
Bij de Geulhemmermolen staken we de Geul over en volgden nu een asfaltweg naar de uitspanning Brakke Berg. Daar volgden we de weg in de richting van Berg (van Berg en Terblijt). We sloegen af en dwaalden door bosgebied Bergseheide. Dit was weer een heel mooi bosgebied waar verder niet zoveel over te vertellen is. We vonden dat we stevig doorliepen. Na een voetbalveld in Vilt besloten we op een bankje weer te gaan rusten. Maar na 5 minuten kwamen de pijlophalers ons alweer achterop.
Uiteindelijk kwamen we weer bij café Tivoli en volgden de Plenkertstraat naar het centrum van Valkenburg. We staken het Grendelplein over en liepen onder de Grendelpoort door. Bij het Walramplein bezochten we een supermarkt. We lieten ons de karnemelk en melk, beiden met bosvruchtensmaak, goed smaken.
In het centrum van Valkenburg bevindt zich de Grendelpoort. Deze stadspoort werd ook wel de Trichterpoort genoemd en vormde de afsluiting voor de weg naar Maastricht. Na een periode van ernstig verval werd de poort in 1923 hersteld. Bij de poort is nog het voormalige poortwachtershuis (nu café). In de poort staan twee beelden, van de Heilige Antonius van Padua en van Maria. Let ook op de grappige gevelsteen.
We verlieten Valkenburg bij kasteel Oost.
Kasteel Oost schijnt hier te betekenen 'oss' hetgeen in de 15de eeuw water betekende. Kasteel Oost, met aan de achterzijde een aardig aangelegd park, is een van de vier kastelen (buiten de kasteel ruďne) die Valkenburg rijk is. De andere drie zijn: Den Halder (in het centrum) en de kastelen Schaloen en Genhoes, die bij Oud- Valkenburg langs het riviertje de Geul liggen.
We liepen verder langs de Geul en kwamen bij de Drie beeldjes.
Voor de groeve 'De drie Beeldjes' zijn in 1739 drie beeldjes geplaatst: Christus in het midden, Maria in een mergelstenen kapel (links) en de heilige Johannes rechts. Neergezet uit pure devotie, bij een oversteekplaats van de Geul, zijn ze al sinds tijden een toeristische bezienswaardigheid.
Hier hadden we uitzicht op de kastelen Schaloen en Genhoes. We staken de spoorlijn van Valkenburg naar Heerlen over en liepen vlak langs de mergelgrotten Dölkensberg.
Over een waar panoramapad liepen we naar buurtschap Walem-Zuid. Door het Krekelbos werd buurtschap Koulen bereikt. Daarop bereikten we Termaar om even later aan de rand van Klimmen de laatste verzorgingspost op 21 km te bereiken. We werden door de verzorgingsploeg herkend als de wandelaars die bij de eerste verzorgingspost aan kwamen lopen toen zij net wegreden. Nu waren we ook al niet te vroeg, want tomatensoep konden we niet meer krijgen.
We vervolgden ons pad en doorkruisten vervolgens Craubeek. Daarna volgde buurtschap Barrier. We staken hier de verkeersweg Voerendaal-Klimmen over en liepen onder de A79-snelweg door.
Het volgende kasteel waar we langs kwamen was kasteel Haeren te Voerendaal.
Kasteel Haeren, vermoedelijk in de 12e eeuw gebouwd, werd in 1742 door brand verwoest. In 1770 werd het kasteel door de toenmalige eigenaar herbouwd. Boven de ingang hangt een nogal merkwaardig familiewapen waarbij varkens als schildhouders fungeren. Het kasteel bestaat uit vier vleugels om een binnenplein waarvan de langgerekte voorvleugel, met poort in het midden en torenvormige hoekpaviljoens, het herenhuis vormden. Typerend zijn de kruiskozijnen van Naamse steen.
Verder liepen we in Voerendaal langs een grote vijver en door een vrij nieuw winkelcentrum. Buiten Voerendaal kwamen we langs kasteel Cortenbach en door het Cortenbachsebos. Nu volgde een fietspad langs de spoorlijn Voerendaal-Heerlen en staken de A76-snelweg over.
Bij kasteel Terworm verlieten we de route even en bezichtigden de binnenplaats van het kasteel. Ook de achterkant van het kasteel (eigenlijk is dit de officiële hoofdingang) met de Orangerie tuin was fraai.
Bij een hotel met bovenop een hele grote valk betraden we Heerlen weer en liepen onder de N281 door. Een paar minuten na de officiële sluitingstijd (16.30 uur) bereikten we de finish. In een relatief grote envelop zat ons wandelplaatje.
Het was een zeer geslaagde tocht geworden. Deze tocht staat voor volgend jaar (20-22 mei 2006) weer op ons programma.

Henri Floor & Coos Verburg