Ronde van Zuid-Limburg 2005, 3e wandeldag, zondag 22 mei

Rond 8.50 uur verlieten we de start. Er was goed wandelweer voorspeld met 20°. Derhalve startten we in de korte broek. En met ons deden talrijke andere wandelaars dat ook.
Als eerste liepen we in de richting van de Eikendermolen. Maar daarvoor sloegen we af en kwamen verderop langs sportvelden. Daarna liepen we naar Kunrade. We liepen onder de A79-snelweg (Heerlen-Maastricht) door en kwamen daarna langs natuurreservaat Kunderberg.
Na een lange grintweg in een glooiend landschap kwamen we aan de rand van Ubachsberg. Hier passeerden we wijngoed Fromberg. Bij een Mariabeeld kwamen we Ubachsberg echt binnen. Maar spoedig verlieten we de plaats weer en over een supersmal pad liepen we om Ubachsberg heen. Daarna zetten we koers naar buurtschap Mingersberg. We passeerden de Molen Op de Vrouwenheide en bereikten daarop de Bernardushoeve. Hier was een rustmogelijkheid. Coos, die al eerder hier was aangekomen, had een plaats voor mij gereserveerd en ook een kopje koffie stond al klaar. De afgelegde afstand bedroeg 7½km.
We vervolgden ons pad en liepen om buurtschap Trintelen heen. Even voorbij Hoeve Vogelzang staken we de Eyserbeek over. Bij het op de gevoelige plaat vastleggen van een foto van de Eyserbeek gleed ik uit en kwam op mijn achterste terecht. Ik heb me gelukkig niet bezeerd. En de foto werd alsnog genomen.
Op weg naar Eys hoorden we het geluid van een oude stoomtrein. We bevonden ons in een positie, dat we de trein niet zagen.
Vrijwilligers richtten in 1988 de Zuid-Limburgse Stoomtrein Maatschappij op en exploiteren met historisch materiaal een stoomtreindienst. De stoomtrein gaat vanaf station Simpelveld via Eijs en Wylre naar Schin op Geul en terug. De voormalige douanezaal van het station Simpelveld bezit nog de originele overkapping van begin 1920.
Later hoorden we van anderen hoe mooi dit schouwspel was. Op internet zagen we later hiervan nog een foto. In Eys kwamen we langs kasteel Goedenraad.
De huidige gebouwen van kasteel en kasteel boerderij Goedenraad zijn te danken aan de lakenwever en -koopman Gilles Leonard Thimus. De familie Thimus was oorspronklijk een textielfamilie uit het Belgische Eupen. In 1781 verwierf Gilles Goedenraad en Vogelsang. Boven de poort zijn de wapens van Gilles en zijn vrouw aangebracht. Het goed veranderde diverse malen van eigenaar. Vanaf 1993 behoren kasteel en boerderij aan de Stichting Het Limburgs Landschap.
Hier net voorbij lagen en stonden een aantal kalveren. Er was er een bij die de techniek van het vreemd gaan uitprobeerde. In een ander weiland graasden twee ezels.
Een eind verderop voerde ons pad over de kam van een heuvel. Daarop hadden we een mooi panoramisch uitzicht op de omgeving. Daarop werd Wahlwiller bereikt. Hier was een verzorgingspost. We lieten ons de tomatensoep goed smaken. De afgelegde afstand bedroeg 13 km.
We liepen de hal in van de Cunibertuskerk en plaatsten er een kaarsje. Voor € 1,00 konden we de verlichting van de kerk in laten schakelen. Deze zou dan 5 minuten aanblijven. Dit hebben we echter niet gedaan.
De Cunibertuskerk in Wahlwiller werd in 1215 het eerst vermeld. Deze kerk geniet internationale bekendheid door de wandschilderingen en kruiswegstaties van de bekende schilder Aad de Haas. Wahlwiller heeft een Vrijthof, enige mooie boerderijen en op de noordelijke dalwand enkele wijngaarden.
We liepen langs de westkant van Hilleshagen en staken even later de Mechelder- of Lombergbeek over via een bruggetje. Voor auto’s was hier een zogenaamde doorwaadbare plaats gemaakt. We doorkruisten buurtschap Elzet.
Nu liepen we in de richting van de Geul en werd Hurpesch bereikt. We liepen fraai over een graspad op korte afstand van de Geul. Mooi waren hier de af en toe steile wanden van de, naar Nederlandse maatstaven, diep uitgeschuurde rivier.
In buurtschap Camerig uitgekomen, liepen we langs sportvelden alvorens de grote rust in restaurant camping De Rozenhof te bereiken. De afgelegde afstand bedroeg 20½km. We besloten hier binnen te rusten omdat we al veel zonlicht hadden gehad.
Nu betraden we de Vijlerbossen en dwaalden er lange tijd doorheen. Opnieuw kregen we flinke hoogteverschillen te verwerken. Buiten het bos liepen we langs de westkant van Vijlen en doorkruisten buurtschap Melleschet. Opnieuw staken we de Mechelder- of Lombergbeek over.
In Nijswiller hadden we een rustpost, waar we warme bouillon of koude citroen-thee konden krijgen. De afgelegde afstand bedroeg 27 km. Vlak hiervoor was een café waar de alcoholisten onder de wandelaars sterk aan hun trekken kwamen.
De plaatsnaam Nyswiller stamt van de woorden Nys (H.Dionysius) en wilre, wat betekent bij een landgoed of villa behorend. De kerk is oorspronkelijk uit de 12de eeuw. Door het dorp stroomt de Selzerbeek. Op sommige plaatsen in Zuid Limburg zijn nog enkele delen van Romeinse wegen aanwijsbaar te vinden. Een van de Romeinse wegen liep als variant van Partij, bij Wittem, naar Wahlwiller, verder naar Nyswiller en dan via het oude dorpskerkje omhoog, tussen het Plattebos en Kolmonderbos, naar de grote Karweg. Bij zijn inval in de Nederlanden in 1568 tegen de Spanjaarden, gebruikte Willem van Oranje deze route. Toen ontstond het Nederlands volkslied: het Wilhelmus.
Via Baneheide en Bulkemsbroek werd buurtschap Oudemolen, vallend onder Simpelveld, bereikt. Hier was een verzorgingswagen. We aten hier tomatensoep en een vlaai. De afgelegde afstand bedroeg 31 km.
De naam Simpelveld is via 'SIMPLEVEI' afgeleid van 'semper vivicetum' (altijd groen). Ook in de betekenis van hulstbos (de Huls). In de buurt van Simpelveld ligt Bulkemsbroek. Bulk is een verkleinwoord van de mannennaam Bol. Broek heeft te maken met broek (moeras)land. Stroomopwaarts van de Eyserbeek ligt 'De Oude Molen' (een voormalige banmolen van Simpelveld en Bocholtz). Betekenis banmolen: Vroeger waren de boeren verplicht bij een banmolen hun graan te laten malen.
Langs de westkant van Simpelveld en de westkant van Huls liepen we nu naar natuurreservaat Putberg. Langs Hoeve De Dohm en de Weltermolen, een oude watermolen, werd de finish op 39½ km bereikt. Het was een mooie droge dag geworden. Op ons overnachtingadres aangekomen bleek dat we eigenlijk te veel zonlicht op onze huid hadden gekregen en licht verbrand waren. Daarop besloten we de laatste wandeldag niet in de korte broek te lopen en in een blouse met lange mouwen.
We maakten de organisator attent op het feit dat de ingetekende route niet klopte. De route was door Mechelen ingetekend, terwijl we daar helemaal niet doorheen hebben gelopen. De organisator gaf zijn fout toe en zei dat wij de enige waren die dit opgevallen was.

Henri Floor & Coos Verburg