Rond kwart voor negen vertrokken we van de jeugdherberg Zuflucht. Het was nevelig tot mistig met een zicht van zo'n 100 meter. Maar nu was het wel weer droog. We volgden opnieuw vrijwel alleen boswegen of bospaden. Bij Alexanderschanze staken we de B28 verkeersweg over en ook hier was het zicht beperkt.
Nu volgde een leuk smal pad. Verderop, over de Schanz, zagen we weer veel ontwortelde- en dode bomen. We bleven nu een tijdlang een grintweg volgen met de naam Neuer Höhenweg en kwamen langs de Kaltenhaupt (937) en de Bauerkopf (949). Bij Graseck (900) verlieten we de Neuer Höhenweg. Even verderop kwamen we bij de Hildahütte. Bij de Lettstädter Höhe waren bosarbeiders bezig. We liepen een houten hut voorbij. Verderop liepen we langs de onzichtbare Glaswaldsee.
Van de Klagstein tot aan de Freierberg-Passhöhe lagen langs het pad vijf dikke draden die nog in de grond gestopt moesten worden. Er lagen op dit traject veel spullen van bouwwerkzaamheden.
Op een Y-splitsing na de kruising met een asfaltweg lagen spullen op het linkerpad, die markeringen aanvankelijk aan het oog onttrokken. Twee mannen passeerden hier toen wij bij een piknikbank een pauze hielden. Zij groeten alleen en wij hadden nog niet gezien hoe onze vervolgroute verliep. Later zagen we de twee mannen ons overnachtingsadres passeren, ten teken dat zij de Westweg (of E1) liepen.
Langs de Hahnenkopf (884) en de Schnurrhaspel (859) werd Harkhof, ons overnachtingsadres bereikt. Even voor het Harkhof maakten we een foto met daarop de dak van het Harkhof met omgeving en een foto van alleen het Harkhof. We sliepen hier op een 6-persoons Matrazenlager. Wij sliepen beneden, terwijl twee andere mannen boven sliepen. We troffen hier het jonge echtpaar dat we de vorige avond in de JH Zuflucht hadden getroffen tijdens de Olympische hockeywedstrijd Duitsland-Nederland (2-1).