Rond 9.10 uur verlieten we ons hotel Sarbacher in Kaltenbronn. We liepen dezelfde route van 2 km weer terug van de vorige dag. Daarbij kwamen we over het bielzenpad langs de Großer Hohlohsee. Uitgekomen op de Alte Weinstrasse volgden we deze tot aan de Prinzenhütte. Daarna liepen we langs de flanken van de Hohe Draberg (970m).
Op een volgende splitsing kwamen we bij een hutje waar we fraai uitzicht hadden op de Murg en Rheintal-blick. Op een volgende splitsing was naar een top van de Latschigfelsen een hut gemaakt waar vandaan ook weer een fraai uitzicht was. Naarmate we Gausbach naderden, kwamen we op een pad uit, waarlangs kruisjes stonden, een kruisweg.
Op een splitsing stond ook de naam Oberer Tennenweg. Via Gausbach kwamen we in Forbach. We staken de rivier de Murg over via een grote oude houten brug. In Forbach hadden we een rust op een bankje in de schaduw. De winkels waren echter al gesloten, respectievelijk om 12.00 en 12.30 uur. We liepen nog bij de VVV langs en belden daar op naar de jeugdherberg Herrenwies.
Buiten Forbach, bij een grote kapel, zagen we een verwijzing naar de Holländerweg. Nu wachtte ons enige uren met veel stijgwerk. Wegscheid werd bereikt, maar het vermelde hutje werd niet aangetroffen. Maar er lagen voldoende bomen om op te zitten. Onze tocht was veel zwaarder dan we verwacht hadden. De warmte zorgde mede voor de zwaarte. Bovendien was er een parkoerswijziging in de Westweg. Daardoor liep deze nu vrij dicht langs het Schwarzenbach-stuwmeer. De route was nu vermoedelijk mooier, maar ook zwaarder. We moesten nu meer dalen en stijgen.
We liepen door het Seebachtal. Daarna volgden we een steil pad naar de Herrenwiesersee. Deze See, die iets van de route aflag, hebben we niet bewonderd vanwege tijdgebrek. Op een splitsing stond niet duidelijk een markering aangegeven. Omdat ik steeds op elke splitsing op de kaart keek, waar we waren, konden we de juiste voortzetting vinden.
Opnieuw steeg ons pad flink tot aan de Seekopf (1001m). Hier stond een gedenksteen van Philipp Bussemer (1855-1918), de schepper van de Westweg. Daarna liepen we naar de Badener Höhe (1003m). Hier werd in 1974 een hutje gebouwd. De naastgelegen Friedrichtsturm werd in december 2002 gesloten wegens problemen. Door geld van de Schwarzwaldverein werd de toren gerenoveerd en op 19 juni 2003 werd deze weer geopend.
Even voorbij de Herrenwiesersattel verlieten we de officiële route en daalden af naar Herrenwies. Hier overnachtten we in de plaatselijke jeugdherberg, die ook nog even buiten het centrum lag. We kwamen hier even na 18.00 uur aan. We konden hier warm eten. Alleen voor ons was er eten klaargemaakt.